My changing life •Dutch• {voltooid} (herschreven)

*Hoofdstuk 24*

P.O.V. Caitlyn
Het is de volgende dag en vandaag ga ik samen met Caleb terug naar Nederland. Aan de ene kant ben ik wel blij om weer te gaan, want dan kan ik Quincy en Sarah weer zien. We hebben elkaar soms wel geappt, maar verder hebben we niet echt meer contact en dat vind ik wel heel erg jammer.

Maar aan de andere kant heb ik nog niet eens een dag een relatie met Sander en moet ik hem nu al 'verlaten' en dat doet me pijn. Ook wil ik Claire niet alleen laten op school, maar het kan helaas even niet anders.

Ik loop naar beneden nadat ik een douche heb genomen om mezelf even te ontspannen. Ik loop de keuken in en zie dat de hele tafel gedekt is en dat mijn ouders en Colin alle drie aan tafel zitten. "Het ziet er heerlijk uit" zeg ik glimlachend. "Dankjewel schat" zegt mijn moeder. "We hebben onszelf en jullie ziek gemeld om deze dag even goed af te sluiten" Ik glimlach dankbaar. "Vinden jullie het wel goed als ik even afscheid neem van Sander en Claire?" Vraag ik. "Ja natuurlijk!"

Na het ontbijt ga ik op de bank zitten en pak ik mijn telefoon om Claire en Sander te appen.

Claire
Ik: Hey Clairetje, heb je vanmiddag even tijd om te kletsen?
Ik: Ik moet je iets vertellen
Claire: Ja natuurlijk!
Claire: Ik dacht dat je ziek was?
Ik: Nope, ik leg het zo uit
Claire: Okee dan, 14:00 bij mij?
Ik: Is helemaal goed

Sander
Ik: Hey...
Ik: Kan ik je nu ergens even spreken, als je het niet erg vind om een paar uurtjes te spijbelen?
Sander: Wat is er?
Ik: Ik wil het je persoonlijk vertellen
Sander: Natuurlijk!
Sander: Over 5 minuten bij het parkje?
Ik: Ja is goed. Tot zo😘
Sander: Tot zo babe❤️

Ik sta op en loop naar de hal om mijn jas en schoenen aan te doen. "Ik ben even naar Sander!" "Is goed schat! Doe voorzichtig!" "Komt goed!"

Ik loop naar buiten en loop naar mijn fiets toe. Ik pak mijn fiets en ga naar het parkje toe.

Al snel kom ik aan en zie ik Sander al staan. Hij loopt naar me toe en kijkt me bezorgd aan. "Het klonk ernstig. Gaat het wel goed?" Ik antwoord niet, maar sla mijn armen stevig om hem heen. Ik laat weer een paar tranen vallen en Sander probeert me te troosten.

"Kom" fluistert hij, terwijl hij me meeneemt naar een bankje. "Wil je vertellen wat er is?" Ik knik.

"De leider van The Spikes heeft mijn ouders en broer gisteren vastgenomen. Ik kwam thuis van de date en de deur stond open. Ze zaten daar vastgebonden in de woonkamer en ik heb hem na een tijdje neergeschoten. Ik heb besloten om hooguit een maandje weer naar Nederland te gaan om alles af te handelen, zodat ik jullie niet weer in gevaar breng"

Het is een tijdje stil en ik kijk Sander aan. "Zeg iets" fluister ik. Hij zucht. "Ik vind het maar niks dat je weggaat, maar ik snap het wel. Beloof me dat je me elke dag appt of belt" Ik knik. "Natuurlijk. Ik wil echt niet weggaan, vooral omdat we niet eens een dag samen zijn, maar als we erdoorheen komen, kunnen we daarna alles aan" zeg ik. Sander pakt mijn handen vast. "Natuurlijk komen wij hier doorheen. Ik houd van je" Ik kijk Sander geschrokken aan. Dat is snel, maar ik weet het zeker: "Ik houd ook van jou"

————

We hebben de rest van de ochtend op het bankje gezeten. Soms waren we tien minuten lang stil, maar dat vond ik juist heel vredig. "Wil je een paar leuke foto's maken? Dan kan ik ernaar kijken als ik je mis" zeg. "Natuurlijk"

We maken een paar selfies en dan zie ik een vrouw lopen en pak ik mijn kans. "Zou u alstublieft een paar foto's van ons kunnen maken?" "Ja tuurlijk" zegt ze glimlachend. Ik bedank haar en samen met Sander maak ik een paar foto's.

"Heel erg bedankt" "Helemaal geen probleem. Jullie zijn een mooi koppel samen" Ik bedank haar nogmaals en dan gaat ze verder met haar rondje.

Ik loop terug en sla mijn armen om Sander heen. Ik zucht diep en sluit genietend mijn ogen. Als ik mij terugtrek, kijk ik Sander glimlachend aan. Hij glimlacht terug en drukt dan zijn lippen op de mijne. Ik ga mee in de zoen en na een tijdje trekken we terug.

We bekijken de foto's en ze zijn echt heel leuk geworden.

"Ik ga weer naar school. Hoe laat gaat je vlucht?" Vraagt Sander. "19:00u en we moeten er om 17:00u zijn." "Dan ben ik er ook om 17:00u, om je uit te zwaaien" "Dat zou ik geweldig vinden" zeg ik glimlachend.

We geven elkaar nog een lange knuffel als we bij Sanders auto staan. "Tot vanmiddag dan" zeg ik. "Tot vanmiddag Cait" Ik geef hem nog een kus en dan stapt hij zijn auto in. Ik zwaai nog even naar hem en dan loop ik naar mijn fiets toe en fiets ik naar huis.

————

Ik zit bij Claire thuis en wacht op haar totdat ze terug komt met het drinken. Ze komt naast me zitten en kijkt me vragend aan. "Ik ga voor een tijdje met een vriend mee naar Nederland" zeg ik. "Oh, waarom?" Vraagt ze nieuwsgierig. "Een soort van vakantie. Er zijn een paar dingetjes gebeurd en ik wil weer terug om mijn hoofd leeg te maken" Ze knikt begrijpend. "Je gaat zeker niet zeggen wat?" Ik schud mijn hoofd. "Misschien dat ik het ooit vertel, maar ik ben er nu nog niet klaar voor" zeg ik. "Je kan me altijd bereiken" zegt ze glimlachend. Ik geef haar een knuffel en bedank haar.

"Sander gaat me uitzwaaien bij het vliegveld. Misschien kan je hem appen om te vragen of je mee mag rijden." "Oh dat lijkt me wel leuk. Trouwens, hoe was het gisteren?" Vraagt ze enthousiast. "We hebben een relatie" zeg ik glimlachend. Ze slaakt een gilletje. "Wat leuk!" Ik moet lachen door haar enthousiasme. "I know right"

Na een nog tijdje gekletst te hebben, ga ik naar huis om me klaar te maken voor de vlucht.