My changing life •Dutch• {voltooid} (herschreven)

*Hoofdstuk 37*

P.O.V. Caitlyn
De deurbel gaat en Caleb staat zenuwachtig op van de bank. "Het komt goed" zeg ik glimlachend. Hij knikt en loopt dan naar de voordeur om het te openen. Ik hoor een vrouwenstem en al snel lopen ze allebei de woonkamer in. Marjolein en ik staan ook op om ons voor te stellen. De vrouw stelt zich voor als Saar en dan krijgt ze Max in het vizier die vrolijk met zijn speelgoed aan het spelen is. "Dat moet Max zijn?" Vraagt ze voor de duidelijkheid aan Caleb. Hij knikt en dan loopt Saar naar Max toe om zich voor te stellen.

"Is het goed dat ik eerst alleen een gesprekje met Max houdt?" Vraagt ze aan ons. Wij knikken alle drie en lopen naar de keuken. "Ik ben benieuwd wat ze allemaal aan hem vraagt en hoe hij antwoordt" zegt Marjolein. Caleb en ik knikken instemmend.

Na 10 minuutjes loopt Saar met Max de keuken in en rent hij naar Caleb toe. Caleb tilt hem op en woelt even door het haar van Max, waardoor Max moet lachen. "Wilt u een kopje koffie?" Vraagt Caleb dan aan Saar. "Lekker"

Caleb zet Max weer op de grond en schenkt 3 kopjes met koffie in die Caleb in de tussentijd had gemaakt. Ik pak voor mezelf en Max wat limonade en geef het bekertje dan aan hem.

We lopen weer naar de woonkamer waar Caleb een kopje aan Saar geeft. "Dank u wel"

Tijdens het koffie drinken vraagt Saar een paar algemene vragen aan ons. "Ben jij eigenlijk een dochter of niet?" Vraagt ze na een paar vragen aan mij. "Nee, ik ben een vriendin van Caleb en ben hier een tijdje op vakantie. Ik ben recent met mijn ouders en broer naar Amerika verhuisd" "Oh wat gaaf" zegt ze. Ik knik instemmend.

Na een uurtje zitten we weer met z'n allen in de woonkamer. "Nou, ik heb even rondgekeken en een aantal gesprekken met jullie gevoerd en ben tot de conclusie gekomen dat Max hier zeker mag blijven. Toen ik een paar vragen aan hem stelde sprak hij met veel vreugde over jullie en dat telt het zwaarst mee natuurlijk. Als een kind geen klik heeft met de verzorgers, wordt het moeilijk" Caleb krijgt een grote glimlach op zijn gezicht en bedankt de vrouw en geeft Marjolein dan een knuffel.

Caleb leidt Saar de deur uit en als Caleb weer de woonkamer in komt lopen, geef ik hem een knuffel. "Gefeliciteerd he" zeg ik grinnikend. "Ja, dankjewel" zegt hij lachend terug.

————

Ik had rond 15:00u met Quincy en Sarah afgesproken, omdat ik morgen natuurlijk weg ga en ik ze daarna weer een tijdje niet zie.

We hadden bij de bakker afgesproken, waar ik dan nu ook sta te wachten. Even later zie ik Quincy en Sarah aankomen en geef ik ze een dikke knuffel. "Sorry dat ik niet kon afspreken de afgelopen dagen" zeg ik schuldig. "Het geeft niet. We snappen het!" Zegt Quincy dan. "Ja, echt heftig wat er allemaal is gebeurd" zegt Sarah. "Het moet inderdaad allemaal nog even bezinken. Maar het goede nieuws is dat Caleb goedgekeurd is om Max te adopteren" zeg ik glimlachend. "Oh dat is geweldig!" Zeggen Quincy en Sarah tegelijk, waardoor we alle drie moeten lachen.

We lopen een beetje rond door de stad en gaan dan een paar winkels in. Ik zie nog een paar leuke shirts en rokjes en als ze passen, neem ik ze mee.

Aan het eind van de middag gaan we uit eten bij Happy Italy, om deze dag goed af te sluiten. "We komen je morgen trouwens wel uitzwaaien op het vliegveld!" Zegt Quincy. "Echt wel!" Zegt Sarah instemmend. "Ik vind het echt niet leuk om alweer afscheid van jullie te moeten nemen" zeg ik met een pruillip. "Dat zijn wij met je eens" zegt Quincy. Ik geef ze allebei een knuffel en dan lopen we het restaurant in.

Ik bestel een pasta Carbonara, Quincy een pizza salami en Sarah een pasta bolognese.

Na het eten lopen we met z'n drieën naar de fietsen toe. Ik geef Quincy en Sarah een knuffel en zeg ze dan gedag. "Ik ga Caleb vragen of hij jullie wilt ophalen. Dan kunnen jullie daarna weer met hem mee naar huis rijden" zeg ik nog, voordat ik op de fiets stap. "Is goed!" Roepen ze allebei terug en dan fiets ik weer richting het huis van Caleb.

Aangekomen, zet ik de fiets van Caleb in de garage en loop ik naar binnen. Ik begroet Caleb en Marjolein, die samen op de bank een tv-programma aan het kijken zijn. "Max ligt al te slapen, maar hij wilde dat je hem nog welterusten kwam zeggen" zegt Caleb. "Dan ga ik dat maar doen" zeg ik glimlachend.

Ik loop naar boven en open dan zachtjes de deur van Max' kamer. Ik zie hem met zijn oogjes open op zijn bed liggen. "Cait!" Roept hij dan blij. "Hey kleine vriend" Ik loop naar binnen en ga bij hem op het bed zitten. "Ben je wakker geworden?" Vraag ik aan hem. "Ja, ik hoorde jou en ik wilde jou nog zien" zegt hij. "Dat vind ik lief van je" zeg ik glimlachend. "Ga je nu weer lekker slapen?" Vraag ik aan hem. Hij schudt zijn hoofd, maar moet gapen. "Volgens mij ben jij heel moe" zeg ik grinnikend.

Hij gaat liggen en ik woel met mijn hand door zijn haar heen, waardoor hij al snel in dromenland is. Ik geef hem nog een kusje op zijn voorhoofd en loop dan naar beneden toe.

"Trouwens Caleb, kunnen Sarah en Quincy morgen ophalen als we naar het vliegveld gaan? En dat je ze daarna weer thuis brengt" vraag ik aan hem. "Tuurlijk, maar dan moeten we met twee auto's. Vind je het erg om met Max te rijden?" Vraagt hij aan Marjolein. Ze schudt meteen haar hoofd. "Nee hoor." Zegt ze glimlachend. "Top! Dan app ik ze even de tijd dat we voor hun deur staan." Zeg ik.

Ik app Quincy en Sarah de tijd door en kijk dan met Caleb en Marjolein mee naar het tv-programma.

Mijn ouders en broer komen me trouwens ophalen en ik heb Sander nog niks verteld, want ik wil hem gaan verrassen!