*Hoofdstuk 25*

1.3K 35 1
                                    

P.O.V. Caitlyn
We staan met z'n allen in de zaal waar je afscheid kan nemen van je familie. M'n vader, moeder, Colin, Sander en Claire. Ik geef ze allemaal een dikke knuffel. "Ik ga je missen" zegt Claire. "Ik kom zo snel mogelijk weer terug" zeg ik glimlachend. Als ik bij Sander aankom, sla ik mijn armen stevig om hem heen. "We houden elke dag contact, oké?" Ik knik. "Zeker weten." Ik geef hem een kus en ga dan naast Caleb staan. "Klaar om te gaan?" Vraagt hij. Ik knik met mijn hoofd. Ik zwaai nog naar iedereen, totdat ik ze niet meer kan zien.

~ de vlucht ~

We komen aan in Nederland en als we onze koffers hebben opgehaald, wat natuurlijk enorm lang duurde, gaan we naar de plek waar de taxi's staan. Caleb en ik stappen in de taxi die Caleb geregeld had en dan rijden we naar zijn huis.

Aangekomen bij zijn huis, stopt de taxi en stappen we uit. De man geeft onze koffers aan en dan zeggen we hem gedag. Caleb en ik gaan naar binnen en dan laat Caleb mijn kamer zien. "Vind je het goed als ik meteen ga slapen? Ik ben helemaal kapot" zeg ik, terwijl een gaap mijn mond verlaat. Caleb grinnikt. "Ja natuurlijk. Ik ga ook meteen slapen"

Caleb laat de logeerkamer zien en dan stappen we naar binnen. "Je mag het naar je eigen smaak maken, ik kom hier toch nooit" zegt hij glimlachend. Ik glimlach en sla mijn armen om Caleb heen. "Bedankt, voor alles" "Jij bedankt, dankzij jou heb ik geen werk meer" zegt hij grinnikend. "Je verpest het moment" zeg ik lachend. "Sorry. Nou, lekker slapen" zegt hij. "Welterusten"

————

Dezelfde dag word ik wakker en is het 15:00u. Het tijdsverschil is 6 uur en de vlucht duurde 9 uur, dus we waren 10 uur 's ochtends hier in Nederland, Nederlandse tijd. Ik heb expres mijn wekker om 15:00u gezet, want anders kan ik vanavond niet slapen.

Ik sta op en loop in een joggingbroek en oversized trui naar beneden. Ik begroet Caleb die ook lui op de bank zit, terwijl hij tv aan het kijken is. "Het is raar om weer Nederlands op de tv te horen" zeg ik grinnikend. "Ja, dat snap ik" Ik plof naast hem op de bank en pak mijn telefoon.

Ik app mijn ouders, broer, Claire en Sander dat we veilig aangekomen zijn en dat ik al een paar uurtjes heb geslapen. Sander appt me dat hij me mist en daar ben ik het helemaal mee eens.

Het is in Amerika nu 9 uur 's ochtends, dus iedereen zit op school. Ik ga Sander vanavond wel FaceTimen.

————

Het is nu de volgende dag. Ik heb besloten om Sarah en Quincy te verrassen bij school. Ik ga gwn in de pauze, want ik kan niet wachten en ik weet niet wanneer ze uit zijn.

Het is 11:30u en ik loop naar de keuken om nog snel een broodje te eten. "Ik ga even mijn beste vriendinnen verrassen" zeg ik glimlachend tegen Caleb die aan het lunchen is. "Is helemaal goed. Doe voorzichtig" Ik knik en loop dan de keuken uit. "Mag ik trouwens je fiets lenen?" "Ja hoor"

Ik zit op de fiets en ga naar mijn oude middelbare school. Al snel kom ik aan en zet ik mijn fiets in de fietsenstalling. De pauze is net begonnen, want ik hoor de bel gaan, dat betekent dat het 12:00u is.

Er komen al mensen naar buiten lopen en ik ga naar binnen. Sommige mensen kijken me verward aan, maar zeggen niks.

Ik loop naar de kantine en kijk of Sarah en Quincy nog op onze vaste plek zitten. En ja hoor, ze zitten er, alleen zit er een jongen bij. Heeft een van hen een vriendje?! Ze weten ook niet dat ik er een heb, dus ik kan ze niks kwalijk nemen.

Ik loop met een big smile naar ze toe, maar dat zien zij niet. Ik sla mijn armen om ze heen en trek ze tegen me aan. Ze kijken me aan en beginnen dan allebei te gillen. Ze staan op en slaan hun armen om mij heen, waardoor we in groepsknuffel staan.

"Wat kom je hier doen?" Vraagt Quincy enthousiast. "Kleine vakantie in m'n eentje" zeg ik glimlachend. "Waarom?" Vraagt Sarah verbaasd. "Moet wat dingetjes regelen hier. Maar daarvoor ben ik hier nu niet. Ik ben nu hier voor jullie" verander ik van onderwerp. "Nog altijd mysterieus" zegt Quincy, terwijl ze haar ogen samenknijpt. "Ooit gaan jullie het allemaal snappen, maar... stel me eens voor aan jullie nieuwe vriend." Zeg ik, terwijl ik naar de, nog, onbekende jongen kijk.

"Dit is mijn vriend, Seth" zegt Quincy verlegen. "Awh wat leuk!" Ik steek mijn hand naar hem uit en stel me voor. "Ik ben Caitlyn, leuk je te ontmoeten" "Seth"

Ik ga bij ze aan de tafel zitten. "Hoe lang al?" Vraag ik aan Quincy. "Een weekje" "En je appt me niet eens" zeg ik grinnikend, terwijl ik haar een speelse duw geef. "Sorry, ik was het helemaal vergeten" zegt ze, terwijl ze rood wordt. "Dat geeft niet. Ik heb ook een vriend" zeg ik grijnzend. "Wat?! Nu ben ik ineens alleen single" zegt Sarah met een pruillip. "Sorry meid, maar je vindt vast wel iemand! Je bent hartstikke leuk" Ze kijkt me dankbaar aan. "Mag ik een foto zien?" Vraagt Quincy met puppy-ogen, waardoor ik moet lachen. "Sure!"

Ik pak mijn telefoon erbij en zoek een van de foto's op die ik met Sander in het park had gemaakt.

(Dit zijn ze natuurlijk niet, maar ik vond de foto heel leuk)

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

(Dit zijn ze natuurlijk niet, maar ik vond de foto heel leuk)

Ik laat de foto zien. "Zo, je hebt wel een goede uitgekozen" zegt Quincy. "Hé, ik zit er ook nog" zegt Seth verontwaardigd. Quincy reageert met een kushandje terug.

"Nog een leuk verhaal. We hebben elkaar geslagen, want hij was de 'badboy' en was een meisje aan het pesten" Sarah en Quincy barsten in lachen uit. "Dat is ook wel echt weer typisch iets voor jou"

My changing life •Dutch• {voltooid} (herschreven)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu