Jesteś moją ojczyzną Wiersze

28 [ Halit Ikbal ]

Doszły mnie słuchy, słyszałem.
Mówią, że Halit Ikbal przestał pisać.
Mówią, że ojczyzna okryta jest mrokiem ciemnej nocy i dlatego głos Halita Ikbala zamilkł.
Więc niech te słowa będą świadectwem.
Ja nie milczę.
Jak widzą moje oczy,
jak słyszą moje uszy, tak i do tego dnia pisze moja ręka.
Ja widzę. W Izmirze na szubienicach powieszono niewinnych ludzi.
Za porwanie córki generała niewinni ludzie płacą swoim życiem.
Ja słyszę. Lamenty po umarłych, dosłownie jak mgła zawisły nad Izmirem.
Nawet jeśli będą się smucić po zabitych i przeklnę morderców - wszystko to mi niestraszne.
Dzieci tej ojczyzny, zdołają unieść ten ciężar.
Ale ta tragiczna sytuacja przeraziła i mnie.
Moi bracia postanowili popełnić samosąd, wzięli do niewoli niewinnych Greków.
I to mnie przeraża.
Przeraża mnie to, że uciśnieni upodabniają się do oprawców.
Jeśli będziemy takimi, jak nasz wróg , to czy będziemy się czymś od niego różnić?
Dopóki ojczyzna stara się przeżyć, możemy zadać sobie pytanie:
,,Co mogę zrobić, ja?"
Ale kiedyś, kiedy wróg zostanie pokonany, pozostanie tylko jedno pytanie: ,, Co zrobiła z nami wojna ? "
Co się stało z naszymi sercami po tej wojnie?
Jeśli się obejrzymy i zobaczymy bezdenną, zapleśniałą studnię, to zwycięstwo nie będzie zwycięstwem.
Dlatego, nie wystarczy być prawym.
Kiedy wyjdziemy z tego brudnego kręgu, z pewnością powinniśmy powiedzieć:
,,Zwyciężyliśmy, ale nie upodobniliśmy się do nich "
Halit Ikbal
35 odcinek