CEVAPSIZ SORULAR

DETAYLAR

"Hayır! Benimle yaşayamazsın "diye sert bir çıkış yaptı Angel. Bu sert sözleri şu anda koltukta oturan kız kardeşi April'e yüksek bir ses tonuyla söylemişti. April suratını astı. Elleri dizlerinin üzerindeydi, yalvaran gözlerle Angel'e baktı" lütfen, o evde daha fazla kalmak istemiyorum ve gidecek başka hiç bir yerim yok!" dedi Angel düşünüyordu April onu ikna etmeye yaklaştığını ablasının yüz ifadesinde gördü ve yerinden fırlayarak onun ellerini tuttu. Angel'in gözlerine bakarak ikna edici cümleler bulmaya çalışıyordu" eğer kabul etmezsen sokakta yaşamak zorunda kalsam bile o eve geri dönmeyeceğim. " kesin konuşmuştu ama Angel'i ikna etmek o kadar kolay değildi. April yaklaşık iki saate yakın dil döküyordu. Angel april'ın ellerini ellerini sıcak bir şekilde kavradı ve "pekala" dedi. Pes etmişti. April sorumsuz bir kızdı onunla yaşamak kolay olmazdı. O da bunun farkındaydı ama başka çaresi kalmamıştı. Onu öylece sokağa atamazdı. Angel suratına yapmacık bir gülümseme yerleştirdi. April de sonunda istediğini almanın verdiği mutlulukla ablasına sarıldı. "teşekkür ederim gerçekten teşekkür ederim" bunları o kadar samimi söylemişti ki Angel küçük sorumsuz kız kardeşine nasıl karşı koyabilirdi. İki kardeş yıllardır ilk defa gerçekten sarılıyor gibilerdi. April eşyalarını toplamak için son kez ailesinin evine gitmek için ablasından izin aldı ve çıktı. Angel salonda yalnız kalmıştı. Düşünceliydi bu büyük bir sorumluluktu ama o bunun da üstesinden gelebileceğine neredeyse emindi. Angel gözlerini kolundaki zarif ve ince saate dikti akşam olmak üzereydi. April in bu ziyareti onun akşam için yaptığı arkadaşlarıyla eğlence planını tamamen unutturmuştu. Bir çırpıda odasına çıkıp hazırlanmaya karar verdi ve harekete geçti. Dolabının karşısında ne giyeceğine karar vermeye çalışıyordu. Zaten çok fazla elbisesi yoktu. "bu sadece normal bir buluşma" diye geçirdi aklından. Bu Angel'in kendini kandırma şekliydi,kendi kendine konuştuğunda daha ikna edici oluyor gibi görünüyordu. Ama bu onun söylediğinin aksine normal bir buluşma değildi ve gitmeyi çok istiyordu. Hem bu buluşmayı o ayarlamıştı arkadaşlarıyla olmak ona her zaman iyi gelirdi ama bu buluşma onun kafasında bunun için değildi. Düşüncelerini bir kenara fırlatmak istercesine kafasını iki yana salladı ve Eline aldığı, sadece özel günlerde giydiği mavi elbiseyi yatağın üzerine fırlattı ve diğer elbiselerine göz gezdirdi. Birkaç bakıştan sonra kararını mavi, göğüs ve sırt dekolteli mini gece elbisesinden yana kullandı.Bu elbise, bu buluşma için fazla gibiydi. bu yüzden birkaç kez aynada kendini kontrol etti. Saçını ve makyajını da tamamladıktan sonra artık hazırdı. Fazlasıyla güzel olmuştu. Uzun alev renkli saçlarını at kuyruğu yapmıştı, kulağında küçük sade küpeler, boynunda da zarif bir zincir vardı. Angel kısa boylu sayılmazdı, ama topuklu ayakkabıyı tercih etti ve siyah apartman topuk önü açık ayakkabılarını kullandı. Aynaya döndüğünde kendisine hayret eder gibi bakıyordu. Angel bu halde kendisine acıyor gibiydi. Gözleri dolmuştu. Elleriyle makyaj masasının iki kenarına tutunup aynaya daha yakından bakmaya başladı. "Buna değer" dedi aynadaki kendisine bakan bir çift göze.Yine kendisini ikna etmeye çalışıyordu, belkide birini etkilemek için yaptığı bu değişiklik ona iyi gelmemişti. Ama Angel kararlıydı ve başarılı olmayı umut ediyordu, bütün bunları bir kenara bırakıp ellerini masadan çekti. Artık dimdik duruyordu, ayağa kalktığı sırada gözüne kapının arkasında sıkışmış, parlak kırmızı elma dikkatini çekti. Muhtemelen gece atıştırmak için getirdiği şeylerin arasından düşürmüş olmalıyım diye düşündü. "şuan bununla uğraşamam  "diye geçirdi aklından. Şu anda çok daha önemli olarak adlandırdığı buluşmasıyla ilgilenmeliydi.Son kez arkasını dönüp ceketini ve çantasını alıp kapıya yöneldi. Aşağı indiğinde kardeşinin geleceğini hatırladı ve ona not yazdı "fazla gürültü çıkarmadan yerleşmeye çalış, çabuk dönerim seni seviyorum" notu masanın üzerine bıraktı ve kapıya doğru ilerledi.
Artık çıkabilirdi...