အခန်း ( ၁ )
တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည့် ည ။ အချိန်ကဖြင့် ၁၂ နာရီ ၊ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှ အုတ်မောင်းခေါက်သံ ၁၂ ချက်ကြားရသည် ။ ထိုအချိန် ခွေးများ ဆွဲဆွဲငင်ငင် အူနေကြသည်။ လေတိုက်သံတိုးတိုးလေးက ခြေသံတွေလိုလို အထင်မှားစရာပင် ။ ထိုအချိန် အိမ်တစ်အိမ်မှ လူတစ်ယောက်ထွက်လာသည်။ ဓာတ်မီးတစ်လက်ကို ဖွင့်ပြီးနှင့် ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နှင့် ခိုးကြောင်ခိုး၀ှက်သွားနေသည် ။
****
နေ့သစ် ခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာမိသည်။ ခွေးအူသံတွေကြားတော့ ကြက်သီးထမိသည်။ သရဲတွေ ထွက်မလာပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းရင်း သူ ခပ်သွက်သွက် သွားနေမိသည်။ သိပ်မကြာခင် သူတို့နေရာနှင့် နည်းနည်းဝေးသည့် ရေကန်လေးဘေးမှ သစ်ပင်ကြီး တစ်ပင်တွေ့နေရပြီ။ အဝေးက ကြည့်ရင် မကောင်းဆိုးဝါးလက်ယက်ခေါ်နေသလို။ သူ သက်ပြင်းသဲ့သဲ့ချမိသည်။ သစ်ပင်ရှေ့ရောက်တော့ လွန်ခဲ့သည့် တစ်ပတ်က သူ့သူငယ်ချင်း ဖိုးလပြည့် ပြောခဲ့သည်ကို ပြန်သတိရမိသည်။
"နေ့သစ် ငါတို့ ရပ်ကွက်ရဲ့ ဟိုဘက်ခြမ်းက ရေကန်နားက သစ်ပင်လေ သိတယ်မလား"
"အင်း"
"အဲ့ဒီ သစ်ပင်မှာ ဆုတောင်းရင် ဆုတောင်းပြည့်တယ်တဲ့ကွ ။
ဟိုရက်က ကိုသာထူး ညဘက် အရက်မူးပြီးပြန်လာရင်း အဲ့ဒီသစ်ပင်ရှေ့က နတ်စင်မှာ မိန်းမအမြန်ဆုံးရပါစေလို့ ဆုတောင်းခဲ့တာ နောက်နေ့ပဲ သူ အကြော်သည် မမြင့်ရဲ့သမီး ထားရီ နဲ့ ခိုးပြေးသွားတယ်""သူတို့က ရည်းစားတွေပဲ မဟုတ်ဘူးလား"
"ကိုသာထူးက ကြိုက်နေတာကြာပြီ ။ ထားရီက စိတ်မ၀င်စားဘူးလေ ။ သူတို့ခိုးပြေးသွားတာ သိတော့ အားလုံးအံ့သြနေကြတာ ။ အခု သူတို့ ဒီရပ်ကွက်ကို ပြန်လာနေကြပြီလေ ။ အဲဒါ ကိုသာထူး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ပြောနေတာ ငါကြားခဲ့တာ ။ ငါလည်း နောက်ရက် ဆုတောင်းမလားလို့ ၊ ခုဆို အဲ့ သစ်ပင်ရှေ့မှာ လူတွေ သွားဆုတောင်းနေကြပြီ ။
မင်းရော ဆုမတောင်းကြည့်ချင်ဘူးလား"
ESTÁS LEYENDO
ကျွန်တော့် ချစ်ရသူ { Completed }
Romanceမှားယွင်းခဲ့တာတွေ အတွက် ကံတရားကို အပြစ်တင်မိတယ် ။ အဲ့ဒီအမှားတွေထဲမှာ မင်းကို ချစ်ဖို့ဖြစ်လာပြန်တော့လည်း ကံတရားကို ကျေးဇူးတင်မိပြန်တယ်။ နေ့သစ်