အခန်း ( ၂၀ )
"နေ့သစ်...မင်း နားထောင်နေလား...."
ငြိမ်လွန်းနေသည့် နေ့သစ်ကြောင့် သူရိန် စိတ်ပူသွားရသည်။
"အင်း....ငါ နားထောင်နေပါတယ်....သူရိန်..."
"မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား နေ့သစ်..."
"အွန်း....ငါ အဆင်ပြေတာပေါ့ ။ ဒါနဲ့ ဘယ်လောက်ကြာမှာလဲ....သူရိန်..."
"မပြောတတ်သေးဘူး ။ ကိုယ့်မိဘတွေက ဟိုမှာအပြီးနေဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်....နေ့သစ်.."
"ဒါဆို မင်း ပြန်မလာတော့ဘူးလား....သူရိန်..."
နေ့သစ်၏ ရင်ထဲ ဆစ်ခနဲ နာကျင်မိသည်။ ရင်ထဲမှာလည်း ၀မ်းနည်းနာကျင်မှုတို့နှင့် ပြည့်နှက်နေသည် ။
"ကိုယ် မင်းဆီ ပြန်လာမှာပါ....နေ့သစ် ။ နောက်ကျရင်လည်း နောက်ကျမယ်...ဒါပေမဲ့ မင်း စောင့်မယ်မဟုတ်လား "
နေ့သစ် တိတ်ဆိတ်သွားရပြီး.....ခဏကြာမှ...။
"ငါ မစောင့်နိုင်ဘူး သူရိန် ။ မင်း ဟိုမှာအဆင်ပြေပြေနေနိုင်ဖို့ ငါဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ် ။ ငါ သွားတော့မယ်.. .."
နေ့သစ် ပြေးထွက်သွားတော့ သူရိန် ငွေရှင်းပြီး အမြန်ပြေးလိုက်ပေမယ့် ဆိုင်ပြင်ရောက်တော့ နေ့သစ်၏ အရိပ်အယောင်ပင်မတွေ့။
သူရိန် စိတ်ပျက်လက်ပျက်နှင့် လမ်းမပေါ်မှာ ထိုင်ချမိသည်။
"နေ့သစ် ကိုယ့်ကို ဘာကြောင့် မစောင့်နိုင်ရတာလဲ ။ကိုယ် မင်းဆီ ကျိန်းသေ ပြန်လာမှာပါ ။ ဒါကို...ဘာကြောင့်....."
သူရိန် ယောကျာ်းတန်မဲ့ မျက်ရည်၀ဲလာရသည်။ နေ့သစ်ကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အသိဆုံးပင်။ ဖေဖေ နှင့် မေမေ နိုင်ငံခြားပြောင်းဖို့ ပြောစဉ်ကဆို အတင်း ငြင်းဆန်ခဲ့ပေမယ့် အိမ်ပေါ်ကဆင်းဆိုတော့ သူရိန် ဒီလို အခြေအနေနှင့် နေ့သစ်ဆီ ဆင်းမသွားနိုင် ၊ ကိုယ်တိုင် ကြိုးစားပြီး နေ့သစ်ကို တင့်တောင့်တင့်တယ် ထားချင်သည်။
ESTÁS LEYENDO
ကျွန်တော့် ချစ်ရသူ { Completed }
Romanceမှားယွင်းခဲ့တာတွေ အတွက် ကံတရားကို အပြစ်တင်မိတယ် ။ အဲ့ဒီအမှားတွေထဲမှာ မင်းကို ချစ်ဖို့ဖြစ်လာပြန်တော့လည်း ကံတရားကို ကျေးဇူးတင်မိပြန်တယ်။ နေ့သစ်
