His slave [book1]

Κεφάλαιο 24

Σας παρακαλώ διαβάστε το σημείωμα στο τέλος...Καλή ανάγνωση ♡

Εδώ και λίγη ώρα είμαστε στο δωμάτιο του χωρίς να μιλάμε, εγώ κάθομαι στο κρεβάτι ενώ αυτός στηρίζει τον εαυτό του στην ντουλάπα απέναντι μου κοιτώντας με.

"Sky" ακούω την φωνή του και ανατριχιάζω

Γαμω την επιρροή που έχεις πάνω μου Smith

Σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάω στα μάτια

"Μου έλειψες" λέει μέσα από τα δόντια του,ίσα ίσα που το άκουσα

"Πες το καθαρά" τον πλησιάζω και στέκομαι μπροστά του σε απόσταση μερικών χιλιοστών

"Μου έλειψες τόσο πολύ" μου εξομολογειται,βάζει το κεφάλι του στον λαιμό μου και δεν μπορώ να αντισταθώ από το να περάσω τα χείρα μου μέσα από τα μαλλιά του

Φιλάει τον λαιμό μου και προσπαθώ να μην αναστεναξω  από την επαφή των χειλιών του με το δέρμα μου, έχει περάσει τόσος καιρός.

"Έχει περάσει τόσος καιρός έτσι δεν είναι;" διαβάζει την σκέψη μου ενώ συνεχίζει να χαρίζει μικρά φιλιά στην βάση του λαιμού μου

"4 μήνες" καταφέρνω να απαντήσω με δυσκολία

"Υπερβολικά πολύς καιρός για εμάς" μου λέει ενώ πλέον με κοιτάει στα μάτια και χαϊδεύει την μέση μου

"Αρκετός καιρός, εξαιτίας σου" του υπενθυμίζω, απομακρυνομαι από κοντά του και ξανά κάθομαι στην θέση μου στο κτεβατι

"Ξέρω τι έκανα, αλλά ποτέ δεν έκατσες να με ακούσεις" παραπονιέται, πλέον  στηρίζεται στα γόνατα του ανάμεσα στα πόδια μου

"Σε ακούω"

"Από όταν ήρθα εκείνο το βράδυ μου αρεσες,δεν σου κρύβω βέβαια ότι δεν σε έβλεπα σοβαρά..."

Πάω να του φωνάξω αλλά με την παλάμη του μου κλείνει το στόμα

"Ασε με να τελειώσω και μετά φώναξε μου όσο θες"

Του κάνω νόημα να συνεχίσει

"Όταν σε είδα στην ταξη σοκαρίστηκα, όχι επειδή θα είμασταν στο ίδιο τμήμα,αυτό για κάποιο λόγο το περίμενα αλλά ήσουν τόσο όμορφη. Τα πράγματα άλλαξαν όταν δεν ήρθες στο πρώτο μας ραντεβού είχα θυμώσει βέβαια τώρα καταλαβαίνω ότι κάτι είχε γίνει σχετικά με την αρρώστια"

Σκύβω το κεφάλι μου στην υπενθύμιση του καρκίνου, νιώθω το χέρι του να ακουμπάει απαλά το δικό μου και παίρνω την πρωτοβουλία να ενώσω τα δάχτυλα μας

"Την επόμενη μέρα όταν ήρθες στο γήπεδο του μπάσκετ, δεν έπρεπε να πω ότι δεν σε ξέρω, ήταν πάνω στα νεύρα μου αλλά αυτό έδωσε την ιδέα στον Άρη"

Στο άκουσμα του ονόματος αυτού του αγοριού ανακαθομαι άβολα στην θέση μου

"Καθόμασταν στις κερκίδες όταν μου είπε για το στοίχημα,ήσουν και εσύ εκεί, στην αρχή αρνηθηκα αλλά μετά θυμήθηκα το γεγονός ότι με έστησες και κάπως έτσι δέχθηκα"

Αφήνω το χέρι του απότομα, κατάλαβε ότι θύμωσα και έτσι συνεχίζει γρήγορα τον λόγο του

"Δεν είχα καταλάβει όμως ότι ήδη μου αρεσες, ή αρνιομουν να το παραδεχτώ στον εαυτό μου, εκείνη την ημέρα που πήγα τα σεντόνια το έκανα  μόνο και μόνο για να μας αφήσει ήσυχους και όπως είδες δεν πήρα τα λεφτά"

Σηκώνομαι όρθια και περπατάω πάνω κάτω στο δωμάτιο μη ξέροντας τι να πω

Έχω ανάμεικτα συναισθήματα και δεν ξέρω ποιο θα επικρατήσει

"Πες κάτι μωρό μου"

Στο άκουσμα των λέξεων που είπε νιώθω να ηρεμώ

"Γιατί δεν πήρες τα λεφτά Adam" τον ρωτάω ενώ τον κοιτάω απευθείας στα μάτια

"Τι εννοείς;"

"Γιατί δεν τα πήρες, υποθέτω για αυτά δέχτηκες εξαρχής"

"Γιατί είμαι ερωτευμένος μαζί σου"

Η ανάσα μου κόβεται κατευθείαν μετά την εξομολόγηση του

"Οο..Ορίστε;" καταφέρνω να τον ρωτήσω,ακόμα σοκαρισμένη

"Sky Collins είμαι ερωτευμένος μαζί σου" 

"Είμαι ερωτευμένη μαζί σου Adam Smith"

Θα ξεκινήσω μία καινούργια ιστορία με όνομα "Carolina" εχει ανέβει ήδη η περίληψη οπότε αν θέλετε ρίξτε της μια ματιά

Τα λέμε σύντομααα xxx.