κεφάλαιο 27

178 17 15
                                    

Χίλια συγγνώμη που έχω να βάλω τόσο καιρό...Αλλά είχαν πέσει όλα τα διαγωνισματα..Επέστρεψα όμως και θα επανορθώσω. ..Καλή ανάγνωση ♡

Από τα ηχεία ακούγεται το Dusk till dawn και κοιτάζω τον Adam με νόημα.

"Αντε σηκω" μου λέει με παιχνιδιαρικο τόνο και χτυπάω παλαμάκια περήφανη που δέχθηκε.

Είμαστε στην μέση της πίστας, αυτός έχει τα χέρια του σφιχτά γύρω από την μέση μου ενώ εγώ έχω περάσει τα χέρια μου πίσω από το σβέρκο του και του χαϊδεύω τα μαλλιά.

"Δεν ξέρω αν στο είπα αλλά είσαι πανέμορφη απόψε"  φωνάζει κοντά στο αυτί μου για να τον ακούσω πάνω από την μουσική.

"Μου το είπες αλλά μαρεσει να το ακούω" απαντάω ειλικρινά με ένα χαμόγελο

Τον βλέπω να σκυβει προς το μέρος μου και μου αφήνει ένα απαλό φίλη στο μάγουλο μου.

Είναι απίστευτος!

Σκέφτομαι από μέσα μου και δαγκώνω τα χείλη μου με αυτήν την σκέψη.

"Μην το κάνεις αυτό" λέει με αδύναμη φωνή και γελάω

"Ποιο;" τον ρωτάω παίζοντας την ανηξερη

Πόσο μαρεσει να παίζω με αυτόν τον τρόπο μαζί του!

"Πάω τουαλέτα " φευγει και με αφήνει πίσω του να γελάω ενώ μου κάνει μια άσεμνη χειρονομία.

Γνωστή και ως "μεσαίο δάχτυλο"

Επιστρέφω στο τραπέζι και κάθομαι αμιλητη στην θέση του.

Μετά απο 10 λεπτά δεν έχει επιστρέψει και έτσι αποφασίζω να πάω να δω που είναι.

Ανοίγω την πόρτα  των αντρών.

Απο μια τουαλέτα βγαίνει ο Adam και χαμογελάω ενώ αυτός φαίνεται να μην με έχει καταλάβει καθώς ανεβάζει το φερμουάρ από το τζιν του. Η πόρτα της ίδιας τουαλέτας ανοίγει και εμφανίζεται η Λίζα που στρώνει το φόρεμα της.

Όχι!

Δάκρυα σχηματιζονται στην άκρη των ματιών μου και μου ξεφεύγει ένας λυγμος.

Αυτό κάνει τον Adam να καταλάβει την παρουσία μου. Με κοιτάει με ορθανοιχτα μάτια.

"Μωρο μου δεν είναι αυτό που..." πριν προλάβει να τελειώσει την πρόταση του τρέχω ηδη προς το τραπέζι.

His slave  [book1] Où les histoires vivent. Découvrez maintenant