His slave [book1]

Κεφάλαιο 22

4 μήνες μετά

Ξυπνάω ακόμη  μια φορά κλαίγοντας,  τον σκέφτομαι ακόμη,ύστερα από τόσο καιρό ύστερα από ότι μου έκανε.

"Είσαι καλα;" ακούω την φωνή της Sophie,σηκώνω το βλέμμα μου και βλέπω την φιγούρα της στην μισ'ανοιχτή  πόρτα

"Είμαι καλά,πήγαινε για ύπνο"

" Sky αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, κάνεις κακό στον εαυτό σου, ίσως θα έπρεπε να συμβουλευτείς έναν ειδικό"

" Με λες τρελή ή ψυχοπαθή αυτήν την στιγμή;" την ρωτάω ειρωνικά

"Για μένα τίποτα από τα δύο αλλά όλο αυτό δεν είναι φυσιολογικό, θα σου κλείσω ραντεβού με ψυχολόγο και δεν αλλάζω γνώμη" λέει και φευγει από το δωμάτιο

Ξεφυσαω νευριασμενη και κοιτάω το ρολόι στο κομοδίνο μου

6:15

Παίρνω την απόφαση να σηκωθώ, βάζω πρόχειρα ρούχα και πηγαίνω στην κουζίνα για να τσιμπήσω κάτι.

Κατά της 9:00 το κουδούνι χτυπάει

Σηκώνομαι από τον καναπέ και ανοίγω την πόρτα

"Θα μείνεις για πολύ καιρό ακόμα εδω" ακούω τα αξιολάτρευτα λόγια του αδερφού μου

"Καλημέρα και σε σένα" του απαντάω ειρωνικά

Εκείνη την στιγμή ευτυχώς μπαίνει στον χώρο η Sophie

"Λοιπόν εγώ να φεύγω,πρέπει να πάω στην δουλειά" τους ανακοινώνω και βγαίνω από το σπίτι

Τους τελευταίους 2 μήνες  έχω πιάσει δουλειά σε μια καφετέρια, κυρίως για να βοηθάω την Sophie αλλά και για να απασχολώ το μυαλό μου με κάτι.

Ανοίγω την γυάλινη πόρτα της καφετέριας και μπαίνω μέσα

"Άργησες" ακούω  την φωνή του Πέτρου

Με τον Πέτρο τις περισσότερες φορές δουλεύουμε ίδιες ώρες και έχουμε δεθεί αρκετά

"Χίλια συγγνώμη Πέτρο"

"Πήγαινε να αλλάξεις και άσε τις συγνώμες" μου λέει με ένα τεράστιο χαμόγελο και αμέσως ακούω την εντολή του

Πάω στο πίσω δωμάτιο, αφήνω τα πράγματα μου, βάζω μια άσπρη μπλούζα με το όνομα του μαγαζιού, το καρτελάκι με το όνομα μου και βγαίνω έξω

"Πάω να πάρω παραγγελία" του λέω χαμογελώντας

Πλησιάζω μια παρέα αγοριών που μου  φαίνεται  γνωστή