His slave [book1]

Κεφάλαιο 26

"Sky σηκω θα έρθεις μαζί μου θες δεν θες"

"Adam,αλήθεια δεν θέλω να έρθω" κλαψουριζω και χωνωμαι κάτω από το πάπλωμα

"Σηκω γαμωτο δεν θα το ξανά πω!" Φωνάζει αυτήν την φορά έξαλλος

Περίοδο έχει;

Κατευθύνεται προς την ντουλάπα, την ανοίγει βγάζει ένα φόρεμα και μου το πετάει.

Απευθείας στην μούρη μου, ηλιθιε

"Θα αλλάξω στο μπάνιο και σε περιμένω σε 40 λεπτά στο σαλόνι" δηλώνει και φευγει από το δωμάτιο.

Τόση ώρα με πρηζει για να πάμε σε ένα μπαρ να γνωρίσω τους φίλους του, δεν έχω κανένα θέμα να τους γνωρίσω αλλά γιατί σε κλαμπ;!

Μη θέλοντας να τον νευριάσω περισσότερο και με μισή καρδιά αποφασίζω να ετοιμαστώ.

Βάζω το μαύρο φόρεμα με τα χρυσά τρουκς που μου πέταξε.Ύστερα πάω στο μπάνιο αφού πλύνω τα δόντια μου ξεκινάω  να βαφομαι.

Έβαλα μαύρο μολύβι στο εσωτερικό του ματιού, μάσκαρα στις βλεφαρίδες, έκανα μια λεπτή γραμμή eyeliner και τέλος κόκκινο κραγιόν.

Επιστρέφω στο δωμάτιο βάζω τις γόβες μου, ψεκάζω στο λαιμό μου και στα μαλλιά μου Κολωνία και έτοιμη!

"Αφού δεν ήρθες εσύ θα σε.." ακούω ξαφνικά την φωνή του και γυρνάω τρομαγμένη

"Adam με τρομαξες" λέω ενώ πιάνω  την καρδιά μου

"Είσαι πανέμορφη" αναφωνεί με γουρλωμένα μάτια και αυθόρμητα χαμογελάω

"Και εσύ δεν πας πίσω" του λέω με πονηρό ύφος .

"Ελα πρέπει να φύγουμε!" Λέει χαρούμενος και με τραβάει έξω από το σπίτι

20 λεπτά αργότερα είμαστε έξω από το κλαμπ και ο Adam με τραβάει κυριολεκτικά να μπω μέσα.

Δεν θέλω!

"Sky, τώρα ήρθαμε οπότε θα μπεις θες δεν θες!" Λέει ενώ με ταρακουνάει από τους ώμους.

Τέλεια!

Μπαίνουμε μέσα και τον παρατηρώ να ψάχνει κάτι με τα μάτια του, λογικά την παρέα του.

Λογικά τους βρίσκει και με τραβάει προς τα εκεί.

Φτάνουμε σε ένα γωνιακό τραπέζι με έναν μικρό καναπέ και 2-3 καρέκλες. Ο Adam κάθεται στην μια και με τραβάει να κάτσω πάνω του.

"Παιδιά από εδώ η Sky" με συστήνει και χαμογελάω νιώθοντας άβολα.

"Sky αυτός είναι ο Χάρης" μου δείχνει ένα μελαχρινό αγόρι γύρω στα 18, συμπαθητικός φαίνεται

"Ο Κώστας" είναι εκείνο το ξανθό αγόρι που είχε έρθει και στην καφετέρια, ένας που ήδη δεν συμπαθώ!

"Λίζα" η ξανθιά κοπέλα μου νευει ειρωνικά, ξανθό ψείρα

"Και τέλος η Άλκηστης" η μικρόσωμη κοπέλα με τα μαύρα μαλλιά μου δίνει το χέρι της και μου χαμογελάει πλατιά, νομίζω την συμπαθώ αυτήν!

Αρχίζουν να μιλάνε μεταξύ τους και εγώ παρατηρώ τον χώρο τριγύρω.

Δεν είναι και τόσο άσχημο, είναι αρκετά καλό για κλαμπ. Έχει ωραία μουσική και ο κόσμος δεν είναι υπερβολικός σε αριθμό.

Από τα ηχεία ακούγεται το Dusk till dawn και κοιτάζω τον Adam με νόημα.

"Αντε σηκω" μου λέει με παιχνιδιαρικο τόνο και χτυπάω παλαμάκια περήφανη που δέχθηκε.

Είμαστε στην μέση της πίστας, αυτός έχει τα χέρια του σφιχτά γύρω από την μέση μου ενώ εγώ έχω περάσει τα χέρια μου πίσω από το σβέρκο του και του χαϊδεύω τα μαλλιά.

"Δεν ξέρω αν στο είπα αλλά είσαι πανέμορφη απόψε"  φωνάζει κοντά στο αυτί μου για να τον ακούσω πάνω από την μουσική.

"Μου το είπες αλλά μαρεσει να το ακούω" απαντάω ειλικρινά με ένα χαμόγελο

Τον βλέπω να σκυβει προς το μέρος μου και μου αφήνει ένα απαλό φίλη στο μάγουλο μου.

Είναι απίστευτος!

Σκέφτομαι από μέσα μου και δαγκώνω τα χείλη μου με αυτήν την σκέψη.

"Μην το κάνεις αυτό" λέει με αδύναμη φωνή και γελάω

"Ποιο;" τον ρωτάω παίζοντας την ανηξερη

Πόσο μαρεσει να παίζω με αυτόν τον τρόπο μαζί του!

"Πάω τουαλέτα " φευγει και με αφήνει πίσω του να γελάω ενώ μου κάνει μια άσεμνη χειρονομία.

Γνωστή και ως "μεσαίο δάχτυλο"

Επιστρέφω στο τραπέζι και κάθομαι αμιλητη στην θέση του.

Μετά απο 10 λεπτά δεν έχει επιστρέψει και έτσι αποφασίζω να πάω να δω που είναι.

Ανοίγω την πόρτα  των αντρών.

Απο μια τουαλέτα βγαίνει ο Adam και χαμογελάω ενώ αυτός φαίνεται να μην με έχει καταλάβει καθώς ανεβάζει το φερμουάρ από το τζιν του. Η πόρτα της ίδιας τουαλέτας ανοίγει και εμφανίζεται η Λίζα που στρώνει το φόρεμα της.

Όχι!

Δάκρυα σχηματιζονται στην άκρη των ματιών μου και μου ξεφεύγει ένας λυγμος.

Αυτό κάνει τον Adam να καταλάβει την παρουσία μου. Με κοιτάει με ορθανοιχτα μάτια.

"Μωρο μου δεν είναι αυτό που..." πριν προλάβει να τελειώσει την πρόταση του τρέχω ηδη προς το τραπέζι.

Τον νιώθω να με ακολουθεί. Δεν το σκέφτηκα πολύ και έτσι χωρίς δισταγμό αρπάζω το πρώτο αγόρι που βλέπω μπροστά μου και τον φιλάω.

Στην προκειμένη περίπτωση, Τον Κώστα....