Μια εβδομάδα μετά
"Σταμάτα Adam" παραπονιέμαι για ακόμη μια φορά
"Σηκω Sky θα σε πάω για ψώνια,ποια γυναίκα λέει όχι στα ψώνια!" Λέει για ακόμη μια φορά
"Adam είμαι κουρασμένη εχτές δούλευα πολλές ωρες λυπησου με" κλαψουριζω
"Καλά κανε ότι νομίζεις" τα παρατάει,σηκώνεται από το κρεβάτι, βγαίνει από το δωμάτιο και λίγα λεπτά αργότερα ακούω την κεντρική πόρτα να κλείνει με δύναμη.
Δεν μπορεί να έφυγε, έτσι;
Σηκώνομαι γρήγορα. Δεν είναι σε κανένα δωμάτιο του σπιτιού, ανοίγω την έξω πόρτα.
"Δεν μπορείς λεπτό μακριά μου έτσι;" ρωτάει παιχνιδιαρικα ενώ στηρίζεται στο μαύρο αυτοκίνητο του.
"Adaaam" παραπονιέμαι
"Ελα πήγαινε να ετοιμαστείς θα σε περιμένω εδώ" λέει χαμογελώντας μου.
Λίγα λεπτά επιστρέφω σε εκείνον ντυμένη βαμμένη, έτοιμη με λίγα λόγια.
Όταν με βλέπει χαμογελάει
"Είσαι πανέμορφη" μου χαρίζει ένα φιλί στα μαλλιά και μου ανοίγει την πόρτα του συνοδηγού.
Είκοσι λεπτά αργότερα φτάνουμε στο εμπορικό. Παρκάρει το αμάξι σε μια άδεια θέση και λίγα δεύτερα μετά μου ανοίγει την πόρτα για να βγω.
"Είναι κάτι σήμερα και δεν το θυμάμαι; είσαι πολύ ευγενικός" του τσιμπαω το μάγουλο και τον βλέπω τα ρολαρει τα μάτια του.
"Δεν ήξερα ότι έχεις παράπονο,νομίζω είμαι πάντα καλός μαζί σου μικρή μου κυρία" απαντάει γλυκά ενώ περνάει το χέρι του γύρω από την μέση μου και αρχίζουμε να περπατάμε προς το εσωτερικό του εμπορικού.
"Δεν έχω παράπονο Adam,αλλά σήμερα δεν ξέρω, είσαι διαφορετικός"
"Ότι πεις " λέει χαμογελώντας μου και μπαίνουμε στο πρώτο μαγαζί
Pull and bear
Δύο ώρες αργότερα τα χέρια μου αλλά και τα δικά του είναι γεμάτα σακούλες
"Μετά από τόσα ψώνια μην τολμήσεις να ξανά πεις ότι δεν έχεις τι να βάλεις" κλαψουριζει ελαφρά και γελάω
"Μην ανησυχείς μωρό μου θα στο ξεπληρώσω" λέω, γυρνάει και με κοιτάει με πονηρό ύφος.
"Έχεις κάτι στο μυαλό σου;" με ρωτάει μόλις φτάνουμε στο αυτοκίνητο.
"Το φαγητό που θα έχει φτιάξει η πεθερά μου" λέω ενώ βάζω όλες τις σακούλες στο πορτμπαγκάζ
BẠN ĐANG ĐỌC
His slave [book1]
Teen FictionΚατάλαβε ότι άρχισε να τρελένεται αλλά τον ήθελε ακόμη και σαν έναν απλό γνωστό. Να τον βλέπει,να τον ακούει, να τον απολαμβάνει, να τον έχει σαν το πιο σπάνιο απόκτημα χωρίς όμως να τον αγγίζει, γιατί απαγορευόταν, γιατί πολύ απλά ποτέ δεν θα γιν...