Last Hope

2

Chapter 2

Binabaan ako ni Samantha. Bakit naman niya gustong makipagkita sakin? 

Nawala yung pag iyak ko dahil parang wala nang luha na gusto lumabas. 

nakahiga padin ako sa kama at nagsc-scroll sa messages ko. at biglang may nagtext

---

unknown number:

Hey. Don't go to ATC and don't open your twitter. I'm serious Aubrey.

---

ano kaya yon? magrereply ba ako? di ko nalang pinansin yung sinabi nung nag text. na curious naman ako sa twitter ko. 

teka, shit 548 notifications?! Bakit nanaman!? at puro laman lang pala ng mga ito ay mga pangb-bash sakin ng fans club ni Andrew. 

napabuntong hininga nalang ako. wala akong pakielam. alam ko naman na ata gagawin sakin ni Samantha. Wala na akong pakielam, i don't need to explain myself to her 

ano ba yan bagong problema ba nanaman to. Andrew kasi eh. Sinabihan ko na siya kahapon eh. Mga alagad niya talaga nakaka bwisit. Tumayo na ako at inayos ko na sarili ko.

3 na at andito na ako sa ATC. tinawagan nanaman ako ni Samantha. Lumunok ako, teka? Bakit kinakabahan ako? Oh fck it.

sinagot ko na yung tawag. 

"Hello?" 

"Where are you?" sabi ni Samantha. Galit ito. Boses palang. I should brace myself. And expect na kung anong sasabihin niya. tatanggapin ko nalang yun.

i don't wanna be a bitch just like her. 

"Sa may parang mini park-" binabaan na ako ni Samantha. Lagi naman ako binababaan nito. Bwisit. Nakaupo ako sa mga gilid at pinapanuod ang mga bata. Nakangiti ako habang pinapanuod sila.

Nagulat ako ng isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ko. Mas masakit pa ito sa ginawa niya sakin nung first year. 

Napa yuko ulit ako. Alam ko nang si Samantha ang gumawa noon sa akin. Tumingin na ako sakanya at ngumisi na parang wala lang sakin yung ginawa niya

"Is that your best shot?" tumawa ako ng onti at tumayo. napaawang ang bibig niya at mukhang nagulat sa reaction ko. What did she think? That i'm still that first year girl who cried whenever she got in my way? She's wrong.

Sinampal niya ulit ako. Kasing sakit ng sampal niya kanina ang sampal niya ulit sakin ngayon.

"Palibhasa ba na alam mong kami ni Bryce ay ginagantihan mo ako sa pamamagitan ni Andrew?!" napaawang ang bibig ko at nagulat ako. tila parang tumigil ng saglit ang mundo ko. totoo ba yun? sila ni Bryce? kaya ba ako hiniwalayan ni Bryce?

Namumuo na ang luha ko. Aubrey, itigil mo yang luha mo. Di ka pwede magpa apekto sa harapan ni Samantha. 

"Oo" tumawa ako ng onti "Bakit? Wala naman kayo diba? Bakit affected ka? Hindi ba nasayo na ang boyfriend, wait, nasayo na ang ex ko na si Bryce? So you shouldn't care whether kami ni Bryce o hindi diba? Or baka ginagamit mo lang si Bryce? Or you just want more popularity, Samantha? wait, Samantha or.. Bitch?" natahimik si Samantha at nagulat sa sinabi ko

Ngumisi ako at tinalikuran ko siya. "Hm, pathetic." sabi ko. 

Pag hakbang ko hinila agad ni Samantha buhok ko. Nagulat ako, di ko siya pinatulan. 

Panay ang sampal niya sakin at sabunot at kalmot. Hinayaan ko lang siya. Ang sakit pero pagod na ako. Ayoko ipakita sakanya na iiyak na talaga ako.