3

21 0 0
                                    

Chapter 3

"Can i be your rebound?" sabi ni Andrew. 

Nagulat ako at kumalas sa yakap niya. tsaka napaupo.

ngumiwi ako. 

"Andrew alam mo naman ma-"  

di niya pinatapos ang sinabi ko. 

"Oo, mahal mo si Bryce at di ka pa nakakapag move on. Gusto ko lang tumulong." 

nababaliw na ba si Andrew? Ayoko siya gamitin para maka move on ako.

"I don't need your help. At ayaw kitang gamitin." paninindigan ko

"Aubrey, please. Let's promise each other not to fall in love with each other. Just to get back at them at para narin naman sayo to." 

gusto ko gawin pero ayoko. Tumayo ako at kinuha gamit ko.

"My answer is still the same. No." tinalikuran ko siya at umalis. kahit alam kong naiirita sakin si Andrew ngayon dahil sa pag reject ko sa tulong niya. 

I don't need him naman eh. 

Naglalakad na ako ng napansin kong nawawala wallet ko.

"Shit. TANGA KA TALAGA AUBREY!" sasabunutan ko na sana sarili ko ng may biglang humawak sa kamay ko.

Si Andrew. Nakatingin siya sakin ng walang ekspresyon. Nagulat ako at tinignan ko lang siya ng masama kasi iritadong iritado ako. Pero di ko kaya pumiglas sa pagkakahawak niya sakin kasi nanghihina ako.

"Oh problema mo?" pagtataray ko sakanya

"Wala kang pamasahe pauwi diba? Hatid na kita" hinatak niya ako pero pumiglas ako sa pagkakahawak niya

"Ayoko. Maglalakad ako." sabay talikod sakanya

"AUBREY DON'T BE A BRAT." Nagulat ako sakanya dahil iritadong iritado siya. Natahimik ako at sumama sakanya.

Sumakay na ako sa motor niya. At humawak sa bewang niya. At pinaandar na ito ng mabilis. kaya napayakap na ako sakanya. nakita kong ngumisi siya. 

ugh. nakakatuwa ba ang nangyayari ngisi ngisi pa talaga. azar

pero ang bango niya ah? infairness. ano ba yan pinagnanasaan ko nanaman si Andrew. 

pumikit nalang ako. hanggang sa nakarating na kami sa bahay at bumaba na ako.

"Aubrey" mahinahon niyang sinabi

di ko siya tinalikuran  at sinagot ko siya "No parin Andrew." 

at tuluyan na akong pumasok sa loob.

Wala sila mama at papa. Pero may pagkain naman sa lamesa. 

Uy shet! Sinigang! My favorite! 

Lumamon ako ng parang akala mo di kumain ng tatlong araw. i'm just kidding. over eh no. pero literal na lumamon ako. 

pagtapos nun umakyat na ako at naligo. ng biglang nag ring phone ko. ugh sino ba to? unknown number nanaman eh.

"Hello?"

"Aubrey." ugh makulit ah. Aubrey ng Aubrey.

"ANO BA ANDR-" 

"Nasa labas parin ako ng bahay niyo. Walang tao sainyo baka mapahamak ka." nagulat ako sa sinabi niya at lumabas ng nakatowel. 

dumungaw ako sa bintana at nakita ko siya. hala baka mamaya pagod na si Andrew. 

teka? bakit ba ako nagaalala? pssh. bahala siya

Last HopeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon