𝐐𝐮𝐨𝐭𝐞𝐬 [✔️]

×38×

Δεν κοιμήθηκα καθόλου εκείνο το βράδυ. Και πώς να κοιμηθείς όταν ξέρεις πως δεν υπάρχει λόγος να ξυπνήσεις.. Το τηλέφωνο χτύπησε στις έξι τα ξημερώματα. Ήχος κλήσης το αγαπημένο μου τραγούδι μα πρώτη φορά το άκουγα τόσο θλιμμένο.. Εκείνος. Στην όψη του κινητού που αναβόσβηνε με το όνομα του κάτι με έπνιγε και κοίταξα αλλού, πόσο χαζό.. «Καλύτερα να μου κοπεί το χέρι παρά να το σηκώσω», κλασσικά. Οι αναπάντητες πολλές, δεν το συνήθιζε. Ήθελα να ακούσω την φωνή του.. ας κοβόμουν μετά και στα δύο. Αποδοχή κλήσης.. Το αίσθημα πνιγμού μου διέκοψε η ανάσα του την οποία ακολούθησε ένα παραλήρημα από λέξεις άγνωστες και ακαταλαβίστικες. Δεν άκουγα την φωνή του και ούτε πλέον την δική μου ανάσα. Το παραλήρημα σταμάτησε όταν τον άκουσα να φωνάζει «πότε; πότε θα φύγουμε;». Προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι συνέβαινε, «πού να πάμε;». Παύση.. Δεν ήξερα αν μ'άκουσε. «Μακρυά.. Να φύγουμε μακρυά.. Δεν αντέχω». Γαμώ και τον εγωισμό και τα σωστά και τα λάθος, έπρεπε να δω αν είναι καλά. Δεν κατάλαβα πότε έφτασα εκεί, είχα χάσει κάθε αίσθηση. Τον βρήκα σχεδόν αναίσθητο, διαλυμένο στον καναπέ. Αλκοόλ.. μύριζε από χιλιόμετρα. Έτρεξα δίπλα του και έμεινα να τον κοιτάω για μερικά δεύτερα. Συνήλθα και έβαλα ένα μαξιλάρι που βρήκα εύκαιρο κάτω από το κεφάλι του και κάθησα δίπλα του. Οι συνήθειες δύσκολα κόβονται, και έτσι το χέρι μου βρέθηκε να χαϊδεύει το πρόσωπο του ως συνήθως. Πόσο πολύτιμος ήταν.. Άνοιξε τα μάτια του. «Καλά είσαι;» ήταν το πρώτο πράγμα που ήθελα να μάθω. «Ήρθες», ψέλλισε και χαμογέλασε χαϊδεύοντας το χέρι μου. «Ήρθα» απάντησα και κράτησα ένα δάκρυ που είχε βαλθεί από την ώρα που έφτασα να πέσει. «Έλα λίγο να σου πω», μουρμούρισε. Πρέπει να είχε πιεί πολύ.. Έσκυψα από πάνω του περιμένοντας να ακούσω κάποια ασυναρτησία, όταν με πήρε αγκαλιά και άρχισε να με μυρίζει με την ίδια μανία που ένας ναρκομανής ζητάει την δόση του. Εκείνο το δάκρυ είχε λυσσάξει και έπεσε. Το σκούπισε με μισόκλειστα μάτια και με έφερε πιο κοντά του.. «Ξέρεις έχω μετρήσει κάθε βλέφαρο σου, κάθε ένα ξεχωριστά. Και είναι όλα τόσο όμορφα. Τα φρύδια σου τα βγάζεις συνέχεια, αλλά κάποια στιγμή θα σου πω και αυτά πόσα είναι. Μην μ'αφήσεις. Αγκάλιασε με. Μείνε κοντά μου.. ή μάλλον άσε με εμένα να βρίσκομαι κοντά σου. Δεν ξέρεις πόσο σε λατρεύω. Δεν ξέρεις τι εννοώ.»

Αν ξέρω κάτι είναι πώς εκείνη ακριβώς την στιγμή αγάπησα κάθε ίνα της ύπαρξης αυτού του ανθρώπου. Εκείνον, και τα πάντα του.