Hayatını altüst edenlere, ardına bakmadan çekip gidenlere, iyi gibi görünüp kötülük yapanlara, düştüğün de el uzatmayanlara, yüzüne gülüp arkandan dedikodunu yapanlara, işi düştüğünde selam verenlere, seni seviyorum deyip başkalarına kur yapanlara ve özü sözü bir olmayanlara sakın kızma
Hatta onları tanıdığın için sevinmelisin. İmkânın varsa eğer, bugün ki SEN olman da sana yardımcı oldukları için onlara teşekkür etmelisin.
Düşün; Onları tanımadan önce, hayatın tozpembe, insanların gözü kapalı güvenilebilir olduklarını sanıyordun. Oysa şimdi onların sayesinde gözünün, gönlünün, hislerinin önünde ki perde kalkmış oldu.
Düşün; Önceleri korkuların vardı, hayata ve insanlara karşı savunmasızdın. Oysa şimdi onların sayesin da daha güçlüsün. Tecrübelerin var, ders çıkardığın acıların, hataların var.
Düşün; Önceleri düşünmeden hareket eder, sonuçlarını hesaplamadan hayallerini gerçekleştirmek isterdin. Oysa şimdi hayallerini kıçıkırık sandallara yüklemiyorsun, iki kere düşünüp bir kere yapıyorsun, insanlara güvenmeden önce onları tanımaya ve çözmeye çalışıyorsun.
Düşün; Hiçbir acı, hiçbir tecrübe bedelsiz değildir. Hepsi için bir bedel ödemişliğin vardır.
Kah sırtından aldığın darbelerle, kah yüreğine saplanan hançerlerle !.
Yusuf Tandoğan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Maviye Çalan Hasretim
PoetryHayat canımı yakmış Uçurtmam tellere takılmış olabilir Acılarım telli duvaklı gelin olup Gelinlik diye kefen giyip mezara girmiş olabilirim Ama sen yine de grilerime aldanma Kara bulutlar üstümden hiç kalkmasa da Ben hep maviyim sana !. Yusuf Tand...