Yere düştüğümde, doğrulmak için tutunacak dalımın olmadığını anladığım an aklım başıma geldi.
Yapılanlardan yeterince dersimi almıştım. Bir daha hiç kimsenin canımı yakmasına izin vermeyeceğim dedim.
Sonra kalktım, her şeyi unuttum. Hiçbir şey olmamış gibi insanlara güvenmeye devam ettim !.
Yusuf Tandoğan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Maviye Çalan Hasretim
PoesíaHayat canımı yakmış Uçurtmam tellere takılmış olabilir Acılarım telli duvaklı gelin olup Gelinlik diye kefen giyip mezara girmiş olabilirim Ama sen yine de grilerime aldanma Kara bulutlar üstümden hiç kalkmasa da Ben hep maviyim sana !. Yusuf Tand...
