Tree Portal (Dutch)

Ontdekking....

heey peopleeee :)

dit is een tussen hoofdstukje dus heel kort..... dit hoofdstuk is er alleen maar om de rest van het verhaal beter te laten lopen dus dat was het!

Byebye!X

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nu huil ik nog steeds, het plekje in mijn hart van Charice huilt onophoudelijk sinds die dag. Ik wil zo snel mogelijk weg uit dit dorp om al deze herinneringen achter me te laten. Ik word over drie dagen 13 dan nog 3 jaar en dan kan ik eindelijk weg uit deze vervloekte plek. Het is nu precies 6 jaar geleden dat Charice verdween, ik probeer het zo veel mogelijk weg te stoppen. Maar ieder jaar op deze dag mag ik er van mezelf aan denken. Heel soms ga ik zelfs even naar de plek waar we waren toen ze verdween. Vandaag ga ik dat ook doen, ik pak mijn schoenen en mijn jas. Pak een van de gemeenschappelijke fietsen en liet het huis langzaam achter me. Ik trapte stevig door en binnen tien minuten stond ik midden in het bos vlakbij de rivier. Ik legde de fiets neer en ging tegen een boom zitten. Het was een mooie lentedag en op sommige plekken lag bloesem verspreid. De boom naast en tegenover mij stonden al in bloei. Ik had hier veel tijd doorgebracht met Charice en het deed me pijn om hier te zijn. Vaak deden we spelletjes dan moesten we een lievelings bloem uitzoeken, of de mooiste dennenappel een glimlach trok over mijn gezicht bij deze gedachte. En één van deze bomen was de lievelingsboom van Charice. Volgensmij die ene me de witte bloesem, ik liep erop af en raakte de boom lichtjes aan. Ik voelde een schok door me heen trekken en even zag ik iets oplichten, verbaasd keek ik om me heen maar het was alweer verdwenen. Ik deed een stap naar achteren en bekeek de boom eens goed, het was maar een klein boompje met dunne takken, maar in de vorm van de schors leek een gezicht te zitten. Ik pakte een van de takken vast en daar was weer een lichtje. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes en zag iets bewegen, tot mijn verbazing was het een wezentje. Het leek wel een kruising tussen een schaap en kat. Het stond op de plek waar een halve minuut eerder mijn fiets nog lag.... Mijn fiets was verdwenen! Het wezen keek me met een nieuwsgierige blik aan, het likte z'n pootje en sloop dichterbij. Ik liet de tak los en opeens stond ik weer bij mijn fiets. Ik ben gek dacht ik bij mezelf! Ik pakte de boom weer vast en daar was het wezen weer. Het kwam dichterbij en raakte mijn voet aan. Een warme tinteling trok door me heen, ik waagde het de tak los te laten en het wezen verdween niet... Merkwaardig.... Het tintelende gevoel bleef en ik stapte op het wezen af, maar het wezen schrok en stoof er vandoor, nu pas merkte ik dat de omgeving ook veranderd was. Ik stond niet meer in het bos maar langs een ravijn. De lucht was helder er was geen wolkje te zien en ik stond op een rots. Het boompje stond naast me, onderin het ravijn kolkte een wilde rivier. Ik werd misselijk van de hoogte en keek snel de andere kant op, aan de overkant zag ik een soort savanne alleen was alles felgekleurd, zo was het gras rood.... Het was heel erg vreemd en ik was er nog steeds niet zeker van of dit geen droom was. Ik keek om me heen en zag verderop een brug, nu is het maar wat je een brug noemt.... Het was meer een stuk rots met een plank ertussen. Ik liep door het rode gras en kwam bij de plank, het was ook niet echt een plank ik weet niet wat het was maar ik besloot eerst één voet erop te zetten. Ik leunde naar voren om te testen of de 'plank' het wel hield. Ik hoorde geen gekraak en ik voelde ook niets doorbuigen dus nam ik het risico en steunde er met mijn volle gewicht op, het ging goed, ik liep voetje voor voetje naar de overkant. Vanbinnen juichte ik, het was gelukt.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------