Sinek Valesi*Sonsuz Aşk

KUPA KRALİÇESİ

  O gece. Gözlerine aşk ile baktığım ilk gece. Senin gözlerime aşk ile baktığını hissettiğim o gece. Elini uzattığında ve elini tuttuğumda hissettiğim o his, yanağından iyi geceler diye öptüğümde verdiği huzur, ardından geçen gecelerde ettiğimiz sohbetler... Her şeyi unutmuştum. O gece işte asıl dudaklarının dudaklarıma değdiği gece. O gece herkese kafa tutabileceğimi o gece herkese itiraz edebileceğimi o gece amına kodumun dünyasına meydan okuyabileceğimi sanmıştım. ta ki sen beni istemediğini bir mesaj ile yazana kadar. Hayattan soğumuştum o gece. O gece ölene kadar içtim ve ölmedim. Ölmek istedim başaramadım. Hiç kimse itiraz etmemişti oysaki. Belki de korktun, belki de birilerinin öğrenmesinden belki de olmayacak bir şeye "olacak" demekten korktun. Belki de beni çürüten aştan korktun. Belki de ve belki de... Senden hiç haber alamamış olmak beni en çok üzen şeydi. Belki o zamanlarda yanına gelseydim, sen beni yâda ben seni görseydim bir şeyler değişebilirdi. Aslında benim bir engelimde ülkemdi. Sürekli haberlerde birileri ölüyor, birileri tecavüze uğruyor. Bir de o gece yaptığım o kavgada elimde silah ile evden çıktığımda yine bir eksiyi almıştım sırtıma. Ülkeme o gün küstüm işte. Aslında ben o andan sonra hayata küstüm. Zaten küsmüştüm de yaşamaya yâda başka bir ilişkiye hiç mi hiç niyetim yoktu. Kupa kızı ilkti, kupa kraliçesi sondu. Kelebeğin rüyası ise bir başyapıttı. Şimdi aklıma geldi de, kupa kızından çok kupa kraliçesi kelebeğin rüyası unvanını hak ediyor galiba. Neyse sonuçta yalnızlığa ve kupa kızına bir yeminim var. Aşka bir yeminim var onu tutmak zorundayım. Her gece böyle mi? her gece böyle mi olacak? Tekrar söylüyorum. Hayattan tek bir şey istedim. Biride benim onu sevdiğim gibi beni sevsin istedim. Sizce çok şey mi istedim?

İşte o gecenin doruğunda sinek valesi son çare olarak eskilerden birini, aşkın zirvesinde ona eşlik eden birinin yanına gitti. Çünkü her şeyden haberi olan tek kişi oydu.