S*ktir ET

10.Bölüm Dönüm Noktası

5 Şubat 2014, 20:10

Bazen bütün yaşadığımız her şey  tek bir olayla değişir bazı olaylar kimi için kötüyken bazı olaylar kimi için yeni bir şanstır

Keremin bakışlarından çok korkuyordum içimden duymaması için binlerce kez dua ediyordum sonunda iki dudağının arasında

Canın acıdı mı dedi  merakla ne kerem beni mi merak ediyordu ama bu imkansızdı daha dün beni yağmurun altında soğuktan öldürecekti sonunda rahat bir sesle

 Ben iyiyim öhö diye öksürmeye başladım

 yatağa yığıldım keremse direk ayağa kalkıp boxerını giydi ve dudaklarını anlıma koydu ne oluyordu bu adama benim tanıdığım kerem İnanç asla böyle bir şey yapmazdı hele Erenin ölümünden beni sorumlu tutarken asla böyle bir şey yapmazdı sonunda kapanmaya çalışan gözlerimi dizginleyebilmiş kereme bakıyordum o zümrüt yeşili gözlerine odaklanmıştım kısık ama bir o kadar etkileyici sesiyle

 Ateşin var dedi

bir an sesi endişeli çıktı sandım ama kendimi kandırmanın kimseye özellikle bana faydası yoktu boş hayallere ayıracak vaktim yoktu benim sonunda beni kucağına aldı ve odanın kapısını ayağıyla açarak nereye gittiğimize baktığımda banyoya gitmiştik sonunda beni son sıcak banyoda kaynar suların arasında haşlanırken bıraktığı an gelmişti aklıma canım gerçekten çok yanmıştı birden ayaklarımla debelenmeye başladım  Kısık sesimle

 olmaz kerem bırak giremem oraya dedim keremse yine sinirlenmiş

 Salak mısın sen beynin çalışıyor mu duşa girmezsen ölürsün aptal dedi

 İyi işte eline kanım bulaşmaz kurtulursun benden dedim üzgünce keremse banyonun lambasını kafasıyla açtı

Olmaz anladın mı şimdi ölemezsin daha işim bitmedi seninle dedi ve bağırıp durdu sonra buz gibi soğuk suyla beni kucağından indirdi ve kollarıyla belimi sararak duşun altına girdik Ben titreyerek

K-kerem ben ç-çok ü-üşüyorum dedim

zorlukla sonra kafamı göğüs üne yasladım gerçekten çok güzel kokuyordu çok erkeksiydi hasta olmama rağmen keremle bu pozisyonda olan kız aynı tür duyguları hissederdi  pardon kadın diyecektim  biraz öyle durduktan sonra kerem duşu kapattı ve uzun bir havluyla çıplak bedenimi örtüp beni kucağına aldı daha sonra birkaç kıyafet çıkardı ilk önce benim üstümü daha sonrada kendi üstünü değiştirdi ve inanmayacaksınız ama

Şebnem gel saçını kurutayım ellerin bir halta yaramıyor dedi

Şey ben kendim halledebilirim dedim utançla ona muhtaç olmayı sevmiyordum hatta ben kimseye muhtaç olmayı sevmezdim doğama aykırıydı bu tür şeyler kesemse öfkeyle

 Kendin mi halledeceksin belli oluyor az demin ateşi 40 derece olan bendim dedi kereme bakıp

 Ateşimin kırk derece olduğunu nerden biliyorsun ölçtüğünü hatırlamıyorum dedim ukalaca kerem sıkılmış bir vaziyette kurutma makinasının fişe takarken

Her şeye burnunu sokmaktan vazgeç  Şebnem Kutlay dedi

daha sonra saçlarımı taramaya pardon yolmaya karar verdi kıvırcık ve asi saçlarım keremi çıldırtıyor bende ona hem gülüyorum hemde sövüyorum çünkü saçlarım çok acıyordu sonunda makinayı çalıştırdı neden bu kadar iyiydi bana karşı anlamıyordum  keremin çok sırları ve gizemleri vardı bu canımı çok yakıyordu düşmanımı tanımadan onunla savaşmak kadar kötü bir şey yoktu sonunda saçlarımla işi bitti ve beni doğruca yatağa götürüp yatırdı