His Fake Fidelity (Completed) [R-18]

25 : Pakawalan

Pakawalan

Tahimik akong nag-eempake ng aking damit ng biglaan kong makita si Raven na pumasok sa loob ng kuwarto.

Ever since he lost his memory, he seemed to forget his capacity to just enter my room whenever he wants to. He considered my room as something off limits to him. He views my room as something he shouldn't enter because he thought he is prohibited to but he isn't.

As much as he thought he isn't allowed, he is so much actually.

I have given him all the right.

" What brought you here Raven?" I asked him when I saw him sit down at the edge of my bed.

He seems so distracted with what I'm doing, nevertheless, that didn't stop me.

" Ikaw. I came here because of you" He said before walking towards me.

Nagulat na lamang ako ng makita ko siyang pumuwesto sa likod ko bago ako niyakap ng mahigpit.

" Bakit?" Tanong konsa kanya.

" Masakit ulo ko, Jord" Bulong niya sa akin.

Naalala ko tuloy noon. Bakit ba kapag may importante akong gagawin o pupuntahan palagi nalang sumasakit ang ulo ng Aldamanteng 'to.

" Halika ka nga dito Boss" Humarap ako sa kanya bago ko siya dinampihan sa kanyang noo.

" You are having a fever again, Boss" Kung nakakaalala lang 'tong Aldamanteng 'to, hindi ko na kailangang sabihin pa sa kanya ang kanyang gagawin. He knows he needs to take a shower right away.

Palaging wrong timing 'tong Aldamanteng 'to. Kung kailan may pupuntahan ako saka siya lalagnatin.

" Go take a shower, Boss." Wika ko sa kanya na kanya namang sinunod.

Pumasok siya sa loob ng banyo ko at doon na naligo. I told him ako na ang bahalang magdadala ng susuutin niya kaya naman wala na siyang sinabi pa at dumiretso na lamang sa loob ng banyo.

Kumuha ako ng pajama niya at puting t-shirt para pagpalitan niya. At 'yung boxers niya. I placed it on top of my bed before preparing his medications.

Ang dami ko pa palang stock ng gamot dito sa kuwarto ko. I had almost all medications for classic sicknesses. Madalas kase tablan ang Aldamanteng 'to ng sakit. Konting ubo lang, lalagnatin na 'tong Aldamanteng 'to.

A few minutes later, he came out of my bathroom with his lower body wrapped with my towel.

" Nandito na sa kama ko 'yung damit na pagpapalitan mo. I'll be back, kukuha lang ako ng tubig mo para makainom ka na ng gamot." Wika ko sa kanya bago ako tuluyang lumabas ng kuwarto ko.

Dumiretso na ako sa kusina upang kuhanin siya ng tubig. Nagsaing na rin ako ng mainit na tubig para mapagluto ko siya ng sopas.

He needs to eat early so that he could take a rest afterwards.

Saktong aalis din naman ako mamayang alas sais. It's still three oclock in the afternoon, maaga pa. I still have three hours to let his fever subside.

" Boss, inumin mo na 'to. Mamayamaya bababa na ang lagnat mo. Anong gusto mong kainin? Gusto mo ba ng sopas? Ipagluluto kita." Aya ko sa kanya. Walang expresyon ang kanyang mukha, nakatingin lamang siya sa akin na para bang may kung anong gusto siyang sabihin na hindi niya masabi sabi sa akin.

" Jord, payakap naman ako oh. Puwede bang dito ka nalang sa tabi ko?" Wika niya sabay higa sa kama ko.

This is so him. This is exactly how Raven acts. Ganito siya tuwing may masakit sa kanya.