TiyagaDays have gone so fast
Hindi ko na namamalayang huling araw na pala ng medical mission namin. I have been so attached to work that the days didn't mind me at all.
I have finished my assessment with my last patient.
I gazed at Ethan, he smiled. I smiled back. Naging magkaibigan din kami ni Ethan nitong mga huling araw. Ang saya din niyang kasama. He cracks jokes most of the time. Kahit waley naman.
Paminsan minsan din sabay kaming kumakain kasama ang iba pang doktor.
" Ang ganda mo ngayon" Saad niya sa akin sabay tabi niya sa inuupuan ko.
" Ang guwapo mo din eh no" Saad ko naman. Tipid siyang ngumiti sa gawi ko.
" Ano ang tawag mo sa guwapong lalaki?" Tanong niya sa akin.
Napaisip tuloy ako sa tanong niya.
" Ano?" Tanong ko.
" Ethan"
" Tatawa na ba ako" Tanong ko sa kanya.
" Huwag muna" Saad naman niya
Gusto ko na tuloy matawa.
" Ano naman ang tawag mo sa magandang babae?" Tanong niya ulit.
" Jord" Sagot ko naman. Ako 'yun actually. Hindi ko din alam kung bakit ko 'yun sinagot.
" Tawa ka na" Saad naman niya pagkalipas ng ilang segundo.
" Ang waley mo din magjoke eh no" Saad ko na lamang sa kanya.
" Pero napatawa kita" He said.
" Huling araw na natin dito. How I wished I can extend the days just for me to get to have fun with you more" He honestly said.
" Puwede pa rin naman sa Manila ah. There's no difference" I told him.
" There's a lot of difference, Jord. 'Dun kase may fiance ka, dito wala" He said.
" Puwede parin, maniwala ka sa akin." I assured him. We both smiled.
Bakit ba karamihan ng mga doktor, bagsak ang love life? Ang yayaman at ang tatalino nga nila, wala naman silang partner. Guwapo at magaganda din naman sila? But I think that's better than mine. 'Yung akin kase, hindi ko alam kung bitter nga lang ba ako sa pag-ibig o sadyang ang malas ko din sa pag-ibig.
Hindi rin nagtagal, nakabalik na din kami ng Manila. I've checked my wrist watch, it's almost five oclock in the evening. I headed straight to my unit because I really need a long shower. And when I say long shower, long shower it is.
Halos isang oras din ako sa banyo ng makarinig ako ng kaingayan sa sala.
Someone's in my unit. I thought to myself. Kahit hindi ko pa tingnan kung sino ang nasa sala, kilala ko na kung sino man siya. Isang tao lang naman ang nakakaalam ng passcode ng condo ko.
I was brushing my teeth when someone barged inside the bathroom.
" Chief" I heard him mutter before hugging me at the back.
He placed a kiss in my neck. His kisses trailed slowly, down to my shoulders. Given the mere fact that I am only covered with a towel.
" I missed you, Chief" He muttered before kissing me in the nape.
" Mamaya ka na manlandi, Boss. Patapusin mo muna akong magtoothbrush" I complained.
" Okay" He said before roaming out of the bathroom.
BINABASA MO ANG
His Fake Fidelity (Completed) [R-18]
RomanceHow can the heart speak of what the mind cannot remember? Raven Josef Aldamante