Kasagutan" I'm sorry" Tumingin siya sa ibang direksyon ng marinig niya ang sinabi ko. And it hurts so bad thinking that he just stood silent even though I swallowed my pride and confessed my love to him.
" I'm sorry if I cannot say that I feel the same, Jord." Dugtong pa niya sa kanyang sinabi na ikinasakit ng damdamin ko. Tipid akong napangiti sa kanyang sinabi.
" It's okay. Hindi ko naman hinihinging sabihin mo na mahal mo rin ako. Okay na ako na sinabi mo na kailangan mo ako" I told him. It's all for you, Boss. I'll stoop up this low just to be with you.
Halos mag-aalas singko na ng mag-ayos na ako. Inaayos ko pa yung iba kong mga damit ng saglit muna akong napatingin kay Raven na mahimbing na natutulog.
Ang amo ng mukha niya. He looks like an angel when he sleeps.
Kahit mahimbing na siyang natutulog, hindi ko parin maiwasang hindi maluha.
Mamimiss ko ang Aldamanteng 'to kapag aalis ako. Dati rati naman, hindi ako ganito eh. I usually don't feel this way but now, it seems that everything is totally different. Ibang iba ang nararamdaman ko ngayon.
Sinadya ko siyang nilapitan bago ako dahan dahang umupo sa tabi niya. Tinitigan ko siya ng mabuti habang nakaupo sa tabi niya.
" I will miss you Boss" I will really miss you. I do. Mamimiss kita ng todo kapag aalis ako.
At hangad ko parin ang kasiyahan mo Boss. Kung saan ka magiging masaya, susuportahan parin kita. Because that's what love is all about.
Love is freedom.
It is not selfish.
Pinagpatuloy ko ang pag-aayos ng aking mga gamit ng makita kong malapit na palaang oras.
It's ready five oclock in the evening, kailangan ko ng magmadali dahil alas sais ang biyahe namin
Saglit akong napatingin sa phone ko ng marinig ko itong tumunog. Agad ko naman itong sinagot ng makita kong tumatawag na sa akin ang head nurse na sasama.
" Hello po ma'am" Bungad ko dito.
" Doctora Torez, I would just want to ask you po doktora if you are still coming?" Tanong sa akin ng head nurse.
" Yes po ma'am, papunta na po ako." Wika ko sa nurse. I am usually an hour early when I get to travel. It's just now that I get to be in the airport late.
Kinumutan ko muna si Raven at dinampihan ang kanyang noo. Bumaba na ang kanyang lagnat kaya naman wala na akong dapat pang ipag-alala sa kanya. Mabilis ko namang kinuha ang aking bag bago sana aalis ng kuwarto ng marinig kong magsalita si Raven.
" Jord" He whispered. Mabilis akong napatingin sa kanya ng marinig kong nagsalita siya. Akala ko ay gising siya ngunit mahimbing parin ang tulog niya.
Saglit akong nabuhayan ng loob. He might be dreaming of me.
" Raven" I called him but he didn't answer, tulog parin siya.
" Jord naman eh. Huwag ka ng umalis" Wika niya habang tulog. This man is acting like the Raven that I know when asleep. Kahit nakapikit ang kanyang mga mata, siya ang naririnig ko. It's his presence that keeps on bothering me now.
BINABASA MO ANG
His Fake Fidelity (Completed) [R-18]
Lãng mạnHow can the heart speak of what the mind cannot remember? Raven Josef Aldamante