Hava bulutlanmaya başlamıştı. Ben birisinden şüphelenmeye başlamıştım.
-"Ben birisinden şüpheleniyorum Emily" dedim.
-"Peki kimden şüpheleniyorsun?" diye sordu Emily.
-"Railing'den şüpheleniyorum" dedim.
-"Evet şüphelenmekte haklısın zaten ondan başkası bizi yakalamaya veya öldürmeye çalışmıyor" dedi Emily.
-"Ama anlamadığım şey aynı kâbusu nasıl görmemizi sağladı?" diye sordum.
-"Bilmiyorum ama bu sorunun cevabını yakında öğreneceğimiz kesin" dedi Emily.
-"Nerden biliyorsun peki yakında öğreniceğimizi? diye sordum.
Emily gülümseyerek;
-"İçimden bir ses öyle diyor... ya merak etme benim içimden ne zaman böyle şeyler geçse gerçekten çıkıyor" dedi.
-"Tamam o zaman içinden geçiripte gerçektende çıkan bir anını anlat" dedim gülümseyerek.
-"Tamam sana Hanry'le nasıl tanıştığımızı ve Polin'le nasıl sevgili olduklarını anlatim o zaman" dedi Emily.
Emily anlatmaya başladı. Anlatırken bile güzelliği benim başımı döndürüyordu. Kendime gelip dinlemeye başladım.
-"Bundan 2 buçuk sene önceydi. Bir yaz günüydü. Ben,Steve,Chloe ve Polin saklambaç oynuyorduk.Yuman bendim. Herkes saklanmaya başladı. Benim 100'e kadar saymam biter bitmez aramaya başladım. Steve ve Chloe'i bulmam uzun sürmemişti.Ama Polin'i bulamadım. Her tarafı uzun süre ve detaylı bir şekilde aramama rağmen yinede bulamamıştım. Tek başıma bulamayınca Steve ve Chloe'de aramaya başladı. Gitgide endişeleniyordum. Aynı zamanda da başına bir şey gelmesinden korkuyordum. Birden Chloe koşarak yanıma geldi. Ben ne olduğunu sordum. Polin'i bulduklarını söyledi. Bende“nerde peki?” diye sordum böyle demesi üzerine. İlerdeki şelalenin arkasındaki mağarada olduğunu söyledi. Arkasından “Ama yanlız olmadığını yanında bir çocuğun olduğunu” diyip ekledi. Peki “Steve nerde?” diye sordum bu sefer. Chloe'de o çocukla polin'i izlediğini söyledi. Koşmaya başladık. Polin'in olduğu mağaranın azına geldiğimizde Steve'de ordaydı. İçeri gizlice baktım. Polin'le o çocuk gülüyorlardı. Bir şeyler konuşuyorlardı. Hemen sinirli bir şekilde yanlarına gittim. Polin ve çocuk bizi görünce şaşırdılar. Ben çocuğa “sende kimsin? diye sordum. Çocukta adının Hanry olduğunu söyledi. “Peki ne yapıyorsun burda” diye sordum bu sefe. “Hiç sadece konuşuyorduk” dedi Hanry. Ben şüpheciydim. İçimden bir ses kesin bu işin içinde aşk var diyordu. Biz böyle tanıştık. Aradan bir hafta geçmişti. Gizemli çiftlikten uzak bir yere gittik. Orda Hanry Polin'e aşkını itiraf etti. Ederken bizde onları gizlice izliyorduk. Ne güzel bir gündü. İşte böyle adrien" dedi emily gülümseyerek.
-"Vaybe...demek ki böyle tanıştınız" dedim.
Emily kafasını onaylama şeklinde salladı. Birden aklıma bir fikir gelmişti. Emily'nin daha önce sevdiği biri olmuşmuydu. Bunu sorma ihtiyacı duydum.
-"Şey... Emily sen hiç birisine aşık oldun mu?" diye sordum.
Emily bu soruyu sormamla sessizliğe gömüldü. Kendimi bir garip hissettim. Keşke sormasaydım diyordum içimden.
-"Özür dilerim Emily sadece merakından sordum" dedim.
-"Sorun değil Adrien" dedi Emily kısık bir sesle.
Birden Emily'nin telefonuna mesaj geldi. Emily telefonunu eline alıp mesaja baktı. Mesajı okuduktan sonra bana baktı;
-"Bizimkiler bizi ağaç eve çağırıyor önemli bir şey konuşcaklarmış" dedi Emily.
