Unexpected Love (COMPLETE)

Κεφάλαιο 7

Την άλλη μέρα ξύπνησα πριν την Μάρα. Αυτή θα κοιμάται μέχρι το μεσημέρι έτσι όπως ήπιε χθες.

Δεν ήθελα να την ξυπνήσω και έτσι βγήκα από το δωμάτιο και έπεσα πάνω στη Μαρίνα.

"Καλημέρα." Είπε με ένα παιχνιδιάρικο βλέμμα.

"Καλημέρα." Της απάντησα εγώ χαρούμενη.

"Δεν ήξερα ότι κοιμήθηκες εδώ." Είπε και ακούμπησε στο τοίχο.

"Ναι μετά που φύγαμε την έφερα εδώ και δεν με άφησε να φύγω." Είπα και αυτή με κοίταξε με ένα πονηρό βλέμμα.

"Αχα. Κατάλαβα." Είπε και γέλασε.

"Δεν κάναμε τίποτα, απλά κοιμηθήκαμε." Είπα και στριφογύρισα τα μάτια μου.

"Εγώ δεν είπα τίποτα." Είπε και σήκωσε τα χέρια της.

Κατεβήκαμε κάτω και εγώ χαιρέτησα τους γονείς της και έφυγα.

"Ευτυχία μου. Καλημέρα." Είπε η μαμά μου και με φίλησε στο μέτωπο.

"Καλημέρα μαμά. Πάω πάνω να κάνω μπάνιο." Είπα και έφυγα χωρίς άλλη κουβέντα.

Αφού ανέβηκα πάνω, έκανα μπάνιο, ντύθηκα στέγνωσα τα μαλλιά μου και ξανά κατέβηκα κάτω. Η ώρα ήταν περίπου μία παρά.

Θα πάρω την Μάρα σε λίγο τηλέφωνο να δω τι κάνει. Αν έχει ξυπνήσει.

"Ευτυχία που κοιμήθηκες;" Με ρώτησε ο μπαμπάς μου.

"Σ-στην Μάρα;" Είπα διστακτικά.

"Γιατί δεν πήρες τηλέφωνο να μας πεις; Ανησύχησα." Είπε με ένα σοβαρό ύφος.

"Συγνώμη. Δεν είχα σκοπό να μείνω." Είπα και με κοίταξε σκεπτικός.

"Λοιπόν, την επόμενη φορά να μας ενημερώσεις. Αλλιώς θα σου κόψω και τις εξόδους σου." Είπε και έφυγε από την κουζίνα.

"Ουφ παραλίγο." Είπα στον εαυτό μου και ανέβηκα πάλι στο δωμάτιο.

Πήρα το κινητό μου και κάλεσα την Μάρα. Χτύπησε αρκετές φορές και δεν το σήκωσε. Καλύτερα να πάω από εκεί.

Κατέβηκα πάλι κάτω και πήγα στο σπίτι της Μάρας. Χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε η μαμά της.

"Γεια σας κ. Ειρήνη. Μπορώ να περάσω;" Ρώτησα χαμογελαστή και αυτή με άφησε.

"Τι κάνεις εδώ; Η Μάρα δεν έχει ξυπνήσει ακόμα." Είπα και εγώ έγνεψα ότι ξέρω.

"Το ξέρω, για αυτό ήρθα για να την ξυπνήσω." Είπα και αυτή γέλασε.

"Εντάξει τότε, πάνε πάνω." Είπε και εγώ έφυγα τρέχοντας.