Unexpected Love (COMPLETE)

Κεφάλαιο 29

Ευτυχίας Pov

Την άλλη μέρα ξυπνήσαμε η μία στην αγκαλιά της άλλης. Ήταν τέλεια. Δεν ήθελα να σηκωθώ. Είχα ένα χαζό χαμόγελο σχηματισμένο στα χείλη μου.

Να δω πως θα αντέξω άλλη μια εβδομάδα χωρίς σεξ. Κάθε μέρα κρύο μπάνιο. Δεν γίνεται αλλιώς.

"Τι σκέφτεσαι;" Ρώτησε η Μάρα καθώς άνοιξε τα μάτια της. Ήταν ξύπνια, αλλά δεν άνοιγε τα μάτια της.

"Σκέφτομαι ότι πρέπει να κάνω μπάνιο." Είπα και σηκώθηκα.

"Καλά ακόμα δεν ξύπνησες. Θες να αρρωστήσεις;" Ρώτησε ανήσυχη.

"Εσύ φταίς." Είπα καθώς έψαχνα ρούχα για να βάλω μετά.

"Εγώ γιατί φταίω;" Ρώτησε και σηκώθηκε και αυτή. Νομίζω πως άρχισε να νευριάζει.

"Γιατί πρέπει μόνο οι γυναίκες να έχουν περίοδο; Δες τώρα που θέλω να κάνουμε έρωτα και να μην μπορούμε. Τουλάχιστον να είχαν και οι άντρες και να καταλάβαιναν τι περνάμε." Είπα βιαστικά.

"Αααα πες έτσι. Αυτό φταίει." Είπε και με αγκάλιασε από πίσω.

"Δεν πειράζει, δεν θα καταλάβεις πότε θα περάσουν οι μέρες." Είπε και μου έπιασε το στήθος μου. "Μην νομίζεις ότι εγώ δεν θέλω." Συμπλήρωσε και κατέβαζε σιγά σιγά το ένα χέρι της προς την περιοχή μου.

"Επίτηδες το κάνεις;" Είπα ενώ της έπιασα τα χέρια.

"Ξέρεις μόνο εγώ έχω περίοδο, όχι εσύ. Εγώ μπορώ να σου κάνω ότι θέλεις." Είπε με πονηρό χαμόγελο.

Εδώ έχει ένα δίκιο.

Έτσι όπως είμαι εγώ τώρα, ότι θέλει ας μου κάνει.

Με κοιτούσε, την κοιτούσα και δεν μιλούσαμε.

Δεν σκεφτόμασταν τίποτα. Ξέραμε τι θέλαμε και οι δύο. Απλά κοιτιώμασταν.

Με έπιασε από την μέση και με έφερε πιο κοντά της. Τα μάτια της ήταν τόσο όμορφα. Μπορεί πάνω από τον μισό κόσμο να είχε τα μάτια της, αλλά το απλό είναι και το ωραία. Είχε σκούρο καστανά. Ήταν τόσο όμορφη.

Δεν ήθελα να χαλάσει τίποτα αυτή την στιγμή.

Βιάζομαι να σκέφτομαι.

Η πόρτα άνοιξε και η μαμά μου μπήκε μέσα, με την ανήψια μου.

"Ευτυχία!!!" Φώναξε η Κωνσταντίνα και ήρθε να με αγκαλιάσει.

Την αγκάλιασα και εγώ, αλλά δεν είπα τίποτα. Κοιτούσα την μαμά μου που μας κοιτούσε με απογοήτευση.