Unexpected Love (COMPLETE)

Κεφάλαιο 28

Ευτυχίας POV

Μετά που είχαμε την συζήτηση με την Μάρα, η μέρες πέρασαν γρήγορα. Το πρωί μέχρι το βράδυ, συμπεριφερόμασταν σαν να μην μιλάμε, ενώ τα βράδια τα περνούσαμε μαζί.

Κανείς δεν ήξερε ότι εγώ και η Μάρα τα ξανά βρήκαμε, εκτός από την Στάβι και τον Στέφανο. Ούτε καν οι γονείς μας δεν το ήξεραν, και ν άπω την αλήθεια δεν ήθελα να το μάθει κανένας άλλος.

Μπορεί να το έκανα από φόβο, γιατί πίστευα, ότι όσο πιο πολύ το μάθαιναν τόσο το χειρότερο. Θα καταλήγαμε πάλι όπως πριν. Και αυτό ήταν κάτι που ήθελα να αποφύγω. Βέβαια, δεν ξέρω αν αυτός ήταν ο σωστός τρόπος, αλλά συμφωνήσαμε να κρατήσουμε τη σχέση μας κρυφή.

Βρίσκαμε μέρη να βρισκόμαστε, έτσι ώστε κανένας να μην μας έβλεπε ή και πολλές φορές μπαίναμε από το παράθυρο.

Σήμερα ήταν Κυριακή και είχε περάσει μια εβδομάδα σχεδόν από τότε που φύγαμε από την Κέρκυρα.

Ήταν απόγευμα και ήμουν κάτω με τους γονείς μου. Η Στάβι ήταν στου Στέφανου-Μάρας.

"Ευτυχία δεν μας έχεις πει... Πώς τα πας με την Χριστίνα; Έμαθα ότι δεν βγαίνετε τώρα πλέον." Είπε η μαμά μου, κάτι που τράβηξε την προσοχή του μπαμπά μου.

"Ναι η αλήθεια είναι ότι δεν βγαίνουμε, αλλά είμαστε φίλες." Τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω.

"Και με την Μάρα;" Ρώτησε ο μπαμπάς μου.

"Τι με την Μάρα;" Είπα και κοιμήθηκα λίγο από την θέση μου.

Γιατί έπρεπε να αναφερθούν στη Μάρα; Τώρα τι θα τους πω; Και αν ρωτήσουν και άλλα που δεν θα ξέρω να απαντήσω;

"Νομίζαμε ότι μιλάτε... Φιλικά." Είπε η μαμά μου. "Τουλάχιστον έτσι μας είπε η Στάβι." Συμπλήρωσε.

Αυτό το κορίτσι μόνο για σκότωμα είναι.

"Εεε ναι μιλάμε, αλλά δεν νομίζω να θέλει να γίνει κάτι περισσότερο από αυτό." Είπα καθώς έσκυψα τι κεφάλι μου.

Που να ξέρατε.

"Εσύ, πώς είσαι ψυχολογικά. Σε βλέπω καλύτερα από όταν γυρίσατε από την Κέρκυρα." Σχολίασε ο μπαμπάς μου.

"Ναι είμαι. Μάλλον μου χρειαζόταν λίγες μέρες κάπου αλλού." Είπα και κοίταξα του γονείς μου.

Καλά λέξη δεν πίστεψαν.

"Μάλιστα." Είπε κ μπαμπάς και κοίταξε την μαμά.

"Λοιπόν, αν δεν με θέλετε κάτι άλλο, εγώ λέω να πάω στο δωμάτιό μου." Είπα και πριν προλάβουν να απαντήσουν, ανέβηκα στο δωμάτιο.