Unexpected Love (COMPLETE)

Κεφάλαιο 26

Μετά από την μικρή κρίση που έπαθα, με πήρε ο ύπνος και δεν κατάλαβα ποτέ φτάσαμε. Μπήκαμε στα αμάξια και πήγαμε στο ξενοδοχείο. Η Μάρα συνέχεια με κοιτούσε και η Χριστίνα, κοιτούσε την Μάρα. Γενικά είμαστε μία πολύ καλά παρέα.

Αφού φτάσαμε στο ξενοδοχείο, πήραμε τις βαλίτσες και πήγαμε στη ρεσεψιόν.

"Γεια σας. Σας είχαμε πάρει τηλέφωνο και είχαμε κλείσει 5 δωμάτια. 2 δίκλινα, και 3 μονόκλινα." Είπε η Στάβι στη κοπέλα.

"Αααα ναι σωστά. Λοιπόν, τα δίκλινα είναι το 301, 302 και τα μονόκλινα το 401, 402 και το 403. Εμείς θα σας δώσουμε τα κλειδιά και εσείς θα δείτε πως θα μπείτε." Είπε η ρεσεψιονίστ και έδωσε τα κλειδιά στη Στάβι.

Αυτή έδωσε το 401 στη Μάρα, το 402 σε εμένα και το 403 στη Χριστίνα. Τέλεια εγώ στη μέση.

"Εγώ λέω να πάμε να ξεκουραστούμε και θα μιλήσουμε για το τι θα κάνουμε μετά." Είπε ο Στέφανος.

"Εγώ δεν ξέρω για εσάς, αλλά είμαι πολύ πτώμα και δεν ξέρω αν έρθω μετά μαζί σας." Είπα κουρασμένη.

"Ναι για εσένα δεν το συζητώ, κάτσε να ξεκουραστείς... Τώρα τουλάχιστον νιώθεις καλύτερα;" Ρώτησε η Στάβι με ανησυχία στη φωνή της.

"Εεε ναι, νιώθω καλύτερα, αλλά είμαι ακόμα πολύ κουρασμένη." Είπα και αφού συμφώνησαν όλοι για το τι θα κάνουν μετά ανεβήκαμε στα δωμάτια.

Με το που μπήκα στο δωμάτιο ξάπλωσα στο κρεβάτι. Επιτέλους, τώρα θα κάνω ένα σωστό ύπνο. Αλλά πριν από αυτό, να κάνω ένα μπάνιο.

Αφού έκανα, ντύθηκα, στέγνωσα τα μαλλιά μου και βγήκα έξω στο μπαλκόνι. Είχε τέλεια θέα. Έβγαινες έξω και έβλεπες το διάδρομο του αεροδρομίου. Εν το μεταξύ, εγώ νόμιζα θα βλέπαμε το κτήριο του αεροδρομίου αλλά τέλος πάντων.

Και αυτό καλό ήταν. Δεν ξέρω, αλλά όταν περνούσαν αεροπλάνα μου άρεσε πάρα πολύ, με χαλάρωνε.

Ξαφνικά, εκεί που κάθισα χτύπησε η πόρτα. Η Στάβι θα είναι, είχε πει θα κατέβει να με τσεκάρει.

Πάω να ανοίξω και ήταν η Χριστίνα. Πάλι καλά, τώρα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε. Έπρεπε να μιλήσουμε.

"Πώς είσαι;" Ρώτησε καθώς της έκανα χώρο να περάσει.

"Πολύ καλύτερα. Έκανα ένα μπάνιο και χαλάρωσα." Της απάντησα και χαμογέλασα.

"Ξέρεις, δεν θέλω να σε βαραίνω με περισσότερα, αλλά θέλω να μιλήσουμε." Είπε με σοβαρό ύφος.