"The Triumphate Detectives" (Book 1) (Under Revision and Editing)

7

Aoife

Pagkaraan ng isang linggo simula ng mamatay si Tito Go,ay inilibing na ito sa Memorial Cemetery.Hindi lang naman sina Tita Merlinda at Xiuna ang nagluluksa pati din naman ako.Si Tito Go na ang tumayong pangalawang ama ko simula nang malaman nila na wala na akong mga magulang.

I know it's quite strenuous,but we need to accept it and moved on after all it's part of our life.We came from ashes,we end in ashes.

After a few days later,I received a call from Inspector Andrei saying he wanted to meet me at the Walang Forever Coffee Shop because he wanted to have a chitchat with me but I'm dubious about it.I'm guessing it's just that beyond from what I've expected,so here I am hitting the middle of the road off to where that coffee shop is.

Ilang minuto rin akong nagmamaneho bago makarating sa coffee shop.Pagkarating ko agad sa naturang coffee shop,ay pinark ko agad ang aking suv sa parking lot tsaka naglakad papasok sa loob.Bumungad sa akin ang napakagandang ambiance ng coffee shop.Maraming mga broken hearts na gawa sa semento ang nakapalibot sa buong coffee shop,lalong lalo na ang mga chandelier at kulay pula ang mga ito.Yung mga mesa at sofa nila,ay ganoon din ang mga disensyo.Tamang tama talaga ang pangalan na Walang Forever sa coffee shop na ito kasi ang mga disenyo na nakapalibot ay mga wasak na puso.

Just when I am finished roaming my gazes around,I spotted Andrei sitting in the corner right side of the cafe,while enjoying his hot coffee.His wearing a leather tattered jeans pair with a sky blue checkered shirt and a ochre colored snicker rubber shoes.I think its his day off.He was also looking outside the by passers through the apparent glass of the cafe,then when he turn his glance back inside,he then notice me and influx his hands in front of me.Lumapit naman agad ako sa kanya at umupo sa kanyang harapan tsaka nag order ng kape.Bigla naman itong nagsalita habang naghihintay ako sa aking inorder na kape.

"So I did not expect to see you in the last case and got acquainted by my two helper detectives."

I knew it.I knew that he called me out of nowhere not just to have a random chitchats.I already saw this coming.I heave a huge deep sigh before I retorted back at him.

"I did not expect it either Drei.Ni hindi ko nga inaasahan ang pagkamatay ni Tito Go eh.You know already that he is like a second father figure to me."

Napabuntong hininga din ito bago sumagot.

"Alam ko.My condolences to you and to the bereaved family.Pasensya na kung hindi kita nadamayan.Alam mo namang hindi ako basta basta makaalis ng station sa trabaho ko."

"Okay lang yun Drei.Alam ko naman.Pero alam ko din na hindi lang iyon ang gusto mong sabihin sa akin kaya mo ako pinapunta dito."

Diretsa kong tanong sa kanya na hindi man lang nya ikinagulat.Bagkus ay ngumiti sya sa akin tsaka humigop ng kape.Magsasalita pa sana ako ng biglang dumating na yung inorder ko na kape.Inilapag ng waiter ang naturang kape sa aking harapan tsaka ito umalis at nagpasalamat naman ako dito.Humigop naman ako ng kape habang naghihintay ng sagot niya.

"You're really indeed upfront Ao.I just can't stall random conversations with you eh?"

Sayang kasi yun sa oras Drei,sagot ko sa kanya sa isip isip ko.Nagpatuloy naman sya sa pagsasalita.

"Nakita kong magaling kaparin bilang detective Ao.Hindi pa rin naluluma ang kakayahan mo.Nakita ko iyon sa huling kaso,yung pagkamatay ng Tito Go mo."