"The Triumphate Detectives" (Book 1) (Under Revision and Editing)

20

Aoife

I wake up in a room full of paintings in the wall. I roam my eyes in the room to see clearly what's inside. Where am I? It felt like I've been here before. I stoop up and wipe my dress full of dust. I wonder where I get those dust anyway. I continue to scan the room when I heard a loud footsteps coming my way but suddenly it stop. Binuksan ko ang pintuan ng kwarto para makita kung sino ang taong yun pero pagbukas ko wala akong makita sa sobrang dilim. Naglakad ako habang nangangapa sa dilim ng may narinig akong nagsasalita sa aking likuran. "bakit ka lumabas ng kwarto mo Ao? delikado! Natuntun tayo ng kalaban nina papa at mama." Yung boses na yun di ako nagkamali kay Audi yun. Kung ganun bigla na lang yumanig at nagbago ang paligid. Nakikita ko sa di kalayuan sina mama at papa na pinapahirapan ng kanilang kalaban. Dun ko napagtantong nasa isang bangungot na naman ako na pilit kung kinakalimutan pero di ko magawa. Unti unting tumulo ang aking luha at tumakbo papunta sa kinaroroonan ng aking magulang pero di nila ako napansin. Nakita ko din si Audi na nakatali at maraming pasa. Bigla akong napalingon sa naglalagablab naming bahay. Sinusunog iyon ng isa kong kakambal si Aurey. Paano nya nagawa sa amin to? Paano? Nanigas ako sa aking kinatatayuan na parang unti unting nawawalan ng lakas. Ang mga pangyayaring pilit kong binabaon ay paulit ulit lang sa aking utak. Napapikit na lang ako habang tumutulo ang mga luhang di ko mapagilang pumatak.

Pinilit kung gumising dahil nararamdaman ko ang sinag ng araw sa aking mata. Umaga na pala. Bumangon ako pero ramdam ko pa rin ang pisngi kong basang basa na dahil sa aking mga luha. Ano nga bang araw ngayon? Tiningnan ko ang kalendaryo. Ito ang araw na pilit kong kinakalimutan. Ang araw na nangyari ang bagay na dapat ko na sanang kalimutan pero di ko magawa. Tumayo ako at pumunta sa banyo tapos naghilamos saka bumaba.

Nadatnan ko si kuya na naghahanda ng aming agahan. Napansin ko rin ang mga gamit na nakaready na pampicnic. Parang alam ko na kung saan kami pupunta pagkatapos kumain.

"Good morning kuya." I great him with enlightenment so he won't notice that I'm crying during my sleep.

"Oh nandyan kana pala Ao, good morning."

Inilapag nya ang aming breakfast na hotdog at omelet. May fried rice rin at tsaka coffee for the two of us. Nagsimula na rin kaming kumain.

"Ao you know what day is today right?"

"Yes I know. I don't forget it. You already prepared our things."

"Yes by the way, Aurey will come too."

I pretend not to hear him when he mention her name. I focus on my food. I will just keep quiet if she will come there. Pagkatapos kumain ay umakyat ako sa kwarto para magbihis at ganun din naman si kuya. Ng ready na kami ay pumunta na kami sa dati naming bahay. Mga dalawang oras ang byahe mula dito sa syudad papunta sa dati naming bahay kaya naisipan kong umidlip muna.