Undercover (complete)

Part 11

Liam trekt me in een knuffel. Liam begint lieve woordjes in mijn oor te fluisteren als: het is niet erg, het komt goed. Ik kalmeer een beetje en val in slaap in Liams armen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

POV Liam

Ik zie dat Floor in slaap gevallen is. Ik laat haar langzaam los en leg haar neer in bed. Ik sla de deken om haar heen en loop verslagen naar beneden. Iedereen zit beneden en ik ga met een zombie gezicht op de bank zitten. Yo gast, gaat alles wel goed met je? vraagt Justin. Nee, het gaat helemaal niet goed met me. Ik heb net gehoord wie die Lucas gast is. En jullie gaan nooit geloven wat ik nu ga vertellen! zeg ik. Natuurlijk geloven we je! zegt Guusje die Anne melk aan het geven is. Waar zijn de kinderen? vraag ik terwijl ik verbaast om me heen kijk. Buiten, ik heb een tent op gezet en ze zijn aan het spelen dat ze indianen zijn ofzo. zegt Debora lachend. Ik grinnik een beetje maar kijk dan snel weer serieus. Oké, maar vertel, wie was die Lucas gast gister? vraag Zayn geboeit. 

Ik vertel het hele verhaal dat Floor me had vertelt en als ik klaar ben met vertellen kijken ze me met open mond aan. Jullie vangen vliegen! zeg ik lachend. Ze klappen hun mond weer dicht en Malak is de eerste die een lange stilte verbreekt. Dus ze is in handen geweest van een loverboy? vraagt ze geshockeert. Langzaam knik ik. Wat verschrikkelijk! perst Rosa er met moeite uit. Op dat moment komt Floor naar beneden gelopen. Begin er niet over! fluister ik zachtjes, zachtjes genoeg dat Floor het niet heeft gehoord. Ze knikken klein en wenden zicht tot Floor. Ze ziet er prima en uitgerust uit, tot mijn opluchting. Goeie morgen, zegt ze opgewekt, alsof er net niks is gebeurt. Good morning princes. zeg ik met een glimlach. Uhm, ik ga straks even naar het winkelcentrum. Gaan jullie mee meiden? Ze knikken allemaal enthousiast. Oké dan is dat geregeld, kunnen wij even een mannen midagje houden! zegt Niall grijnzend. Oh nee, dacht het niet, jullie gaan een mannenkinderen vermaak middagje houden! zegt Floor. Ja maar... wil ik protessteren maar ik word gelijk onderbroken Chirine. NIks ja maar. Tot nu toe passen wij altijd op de kinderen nu is het jullie beurt. Best, zeggen we chagrijnig in koor.

POV Floor

We lopen de Starbucks uit en gaan zitten op een bankje dat nog bij de Starbucks hoort. We gaan zitten en kletsen wat bij met elkaar. Dan begint Debora ineens over mijn ouders. Een angstig gevoel bekruipt me. Zou Liam het ze hebben vertelt? Ik krijg meteen het antwoord. We weten wat Lucas is. Hij was je loverboy! zegt Malak, het laatste zegt ze fluisterend als of ze elk moment kan verwachten dat ik kan uit barsten. Maar dat doe ik niet. Gelukkig! zeg ik. Ze kijken me vreemd aan. Weet je hoe moeilijk was om dit zo lang te verzwijgen en weg te stoppen? Ik ben blij dat ik het eindelijk aan iemand heb vertelt! zeg ik. Ze kijken me blij aan. Vriendinnen voor altijd! zegt Debora. En eeuwig! vult Guusje haar aan en we geven elkaar een groepsknuffel. Uhm meiden, ik moet even naar het toillet. Ik zie jullie zo weer terug hier, oké? Ze knikken en ik loop weg. Ik loop naar het toillet maar dan pakt iemand met om mijn mond. Iemand trekt me mee en we komen uit bij een of andere bezemkast. Hij of zij doet de deur open en duwt me erin. Eindelijk kan ik zien wie me heeft mee genomen. Daar zie ik hem dan staan: Lucas, met een smerige grijns op zijn gezicht. GDV Lucas, wat moet je van me? schreeuw ik naar hem. Mij afwijzen was geen slimme zet geweest babe! zegt hij met nogsteeds een grijns op zijn gezicht. Daar ga je voor boeten, ik ken jou angst! M-mijn angst? vraag ik stotterend. Hij knikt en lacht kwaadaardig. Hij doet het licht aan ik zit in een bezemkast. Hoe doet de deur met een grijns dicht en ik hoor een sleutel in de deur draaien. Ik kijk angstig om me heen. Ik ben namelijk claustrofobisch. Vroeger was ik dat niet. Maar door die kleine kamertjes daar kan ik er nu niet meer tegen. Als het licht uit is kan ik er wel een beetje tegen maar het licht knopje zit aan de buitenkant. Laat me eruit Lucas! zeg ik wanhopig. Ik begin tegen de deur te slaan. HEEELP!! Maar ik krijg geen antwoord. Oké, blijf rustig Floor. Ik voel in mijn zak en voel mijn telefoon. Ik doe hem aan. Ik scrol door mijn contacten en mijn eerste contact is Chirine en na een paar keer overgaan neemt ze op:

(c= Chirine, f=Floor)

c= Met Chirine

f= H-help me, Lucas heeft me opgesloten in een bezemkast, i-ik b-ben zo b-bang! De muren komen op me af!

c= Met wie spreek ik?

f= F-floor, red me alsjeblieft! De muren komen op me af, i-ik b-b-ben c-clau-stro-ofobis-ch!

c= Oké we komen er aan! Blijf vooral rustig.

f= Oké kom snel.

Ik hang op en ik zie de muren langzaam naar me toe komen. Ik ga zitten en knijp mijn ogen dicht. Ik begin te snikken. Laat me eruit!!!!!!! Floor? hoor ik de stem van Debora zeggen. H-help me! pers ik eruit. Dat doe ik schat, ga zo ver mogelijk weg bij de deur. Ik ga hem open trappen! O-o-oké! zeg ik en begin nu ect te huilen. Ik ga in een hoekje staan en kijk angstig naar alle muren inclusief het plafond die steeds dicht naar me toe komen. Ik ga op mijn hurken zitten en ik hoor dat de deur word open getrapt. Ik hou mijn ogen stijf dicht. Ik voel 2 armen om mijn middel. Het is voorbij. Kom op, sta op. Hoor ik de vertrouwde stem van Guusje zeggen. Ik open langzaam mijn ogen en alle muren komen weer naar me toe. Ik sta snel op en ren naar buiten. Ik haal een paar keer diep adem. Het was stikheet in dat hok. K-kunnen we gaan? Lucas loopt hier nog ergens rond! zeg ik zacht als ik weer op adem ben gekomen. Ze knikken en we gaan naar onze auto.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tamtamtaaam!!!! Sorry voor het lange wachten maar gister spacete Wattpad dus on ik het niet  updaten. XXXX