Arkadaşlarımla arada sırada buraya gelir birkaç kadeh bir şeyler içer sonra evlere dağılırız. Yoğun bir iş temposuyla çalıştığımız için bunu çok sık yapamayız. Yaptığımız işte hataya yer yoktur. Bunun için sürekli uyanık olmak zorundayız. Sabahtan akşama kadar bazen sabaha kadar süren çalışmalar oldukça yorucu olur. Fırsatı yakalayan sadece dinlenmeye ayırır işten arta kalan zamanı. Bugün bir kaçamak yapmaya karar vermiş arkadaşlar. Feride o kadar ısrar etti ki kıramadım."Olur gelirim "dedim. Ancak bara girer girmez de bunun çok aptalca bir fikir olduğunu hemen anladım. Sessizliğin ne büyük bir nimet olduğunu insan gürültülü ortamlarda kalınca anlıyor. Bu bar benim en sevdiğim yerlerden birisi ama bugün bunu kaldıracak kadar kendimi iyi hissetmiyorum. Yoğun bir iş gününün ardından eve gitmemin en iyisi olacağına karar verdim. Arkadaşlardan özür dileyip ayrılmak için izin istedim. Feride biraz bozulur gibi oldu ama bunu kafaya takacak durumda da değilim doğrusu. Garsonu çağırıp ücreti ödedim ve hiç bahşiş bırakmadım. Bu gün nedense bahşiş de bırakmak istemiyordu canım. Dışarıda yağan yağmur beni biraz olsun rahatlatmıştı. Eve yavaş adımlarla yürümeye karar vermiştim ama birden çakan şimşekler nedendir beni korkutmuştu.
Eve vardığımda çamurlu ayakkabılarımı kapının önünde çıkardım. Ahh benim güzel ayakkabılarım. Eminim aldığımda başlarına bunların geleceğini bilmiyorlardı. Üzerimdeki ıslak elbiselerimi banyoda çıkardıktan sonra derhal yatağa yattım. İçkinin etkisiyle de hemen derin bir uykuya dalmıştım.
Sabah erken çalan telefonun sesi beni uykumdan uyandırdı. Bu yüzden biraz tedirgin açtım. Karşıdan heyecanla bağıra bağıra konuşan Feride'nin sesi beni kendime getirdi. Derhal giyinmemi ve yola çıkmamı emrediyordu arkadaşım Feride!!!!
