Kadın hemen konuşmaya başladı:
"Sen kimsin küçük hanım?" "Şey, ben sizin adresinizi tesadüf sonucu buldumda, kimsiniz öğrenmek istedim." Açıkçası bu kadının ailemizle bi bağlantısı olup olmadığını merak ediyordum. Kadın, "Peki hakkımda ne bilmek istiyorsun?" "Adresinizin yanında birde fotoğraf vardı." diyip fotoğrafı ona uzattım.
Kadın fotoğrafa bakıp ağlamaya başladı. Neden ağladığını sorduğumda, "Bu fotoğrafı nerden buldun?" diye ağlamaklı bi halde sordu. Bende olan biteni anlattım. Kadın biraz düşünüp konuşmaya başladı:
" Lise yıllarındaydık. Bir hata sonucunda Manolya dünyaya geldi.Bakamayacağımızı anlayınca Manolya daha 1 aylık olmadan yetiştirme yurduna vermek zorunda kaldık ve şuan anne babasını öldü olarak biliyor." Çok şaşırmıştım, "Peki babası hayatta mı?" diye sordum. "Bilmiyorum" cevabını verdi. Ve "Sen bunları nerden buldun?" diye ekledi.
Bende "Bizim evdeki çatı katında eski bir sandıktan çıktılar dediğimde kadın Manolya'yı nerden tanıdığımı sordu. Bende 1-2 haftadır bizimle yaşadığını söyledim. Kadın yerinden fırlayarak, Manolya'yla görüştürüp görüştüremeyeceğimi sordu.
Bende anlayışla "evet" cevabını vererek bizim eve doğru yola koyulduk.
Yolda Manolya'yla ilgili bir sürü soru sordu. Bende hepsini cevaplamaya çalıştım.
***
Eve geldiğimizde zile bastık ve kapıyı annem açmıştı.
Salona geçtiğimizde anneme herşeyi anlattım. Ve gidip odasından Manolya'yı çağırdım. Manolya, kadının yanına geldiğinde kadın hemen Manolya'ya sarıldı. Manolya şaşırmış bir şekilde kadına baktı. Kadın Manolya'ya herşeyi anlatırken, merdivenlerden babamın inmesiyle, hem kadının hemde babamın yüzünde garip bir ifade oluştu. Ben ikisininde bir şey demesini beklerken babam hemen gelip annemin yanına oturdu.
Ve çaktırmadan kadını sorgulamaya başladı. Kadın, ağlamaklı bir sesle Manolya'nın annesi olduğunu söyledi.
Babam büyük bir şaşkınlıkla kadının adını sordu. Kadında "Aslı" diye yanıt verdi.
