''GÜNLERDEN NE BİLMİYORUM. BİLMEKTE İSTEMİYORUM. ÇÜNKÜ EĞER ÖĞRENİRSEM DÜN YAŞADIKLARIMI TEKRAR YAŞAYAMAMAKTAN KORKUYORUM.''DEDİ GÖZYAŞLARININ ARASINDA MASUMCA.
Nurdan Gece rüyamda hayatımın iyiye gitmediğini, doğru şeyler yapmadığımı ve arkadaşlarımıda yanlışa sürüklediğimi söyleyen birini gördüm. Yüzünü tam net göremiyor fakat sesin kadın sesi olduğunu anlayabiliyordum. Sabah uyanmış rüyamı kızlara anlatmış ve acaba "hangi konuda?"diye söyleniyordum kendi kendime. İçimden gelen bir istek patlamasıyla sabah koşusuna çıktım. Sahile yakın bir yerde durup soluklanırken " Kur'an'ı öğrenmeye başladığım için mi acaba myle bir rüya gördüm?" Dedim kendi kendime. Aklımı kurcalayan bu soru karşısında ne emin olabiliyordum ne de cevap bulabiliyordum. Çok fazla bu soruyla beynimi yememek için yolumu daha fazla uzatmadan eve döndüm. Kızlara aklımı kurcalayan soruyu söylediğimde aynı düşüncede olduklarını söylediler. "Peki ama neden ?" Allah ;bedenimin, beynimin ve rüyalarımın tek sahibi . "Peki ama neden beni böyle bir rüyayla karşı karşıya bıraktı?" Belki de Hilal Teyzenin dediği gibi "Allah bizi olaylara verdiğimiz ilk tepkiyle yargılar. Olaylara, insanlara, hayvanlara , canlılara ilk tepkiniz her zaman Allah yolunda bir düşünce olsun. " derdi. " Peki bu rüyaya verdiğim ilk tepkiyle imtihana mı girmiştim!?" - "Kızlar ben Hilal Teyzenin yanına gidiyorum. Bu konu hakkında konuşacağım."dedim. Onlarda Hilal Teyzenin ne diyeceğini merak ettikleri için gelmek istediler ve hep beraber evden çıktık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zeynep - Çisem - Nur Kızlarla Hilal Teyzenin evine gelmiş ilk tepkimiz konusunu konuşuyorduk.Hilal Teyze bize bu konuda Kur'an-ı Kerim'den bir ayet okudu. Anlamı ise : "Çaresiz biz sizi biraz korku , biraz açlık , biraz da mallardan , canlardan ve ürünlerden eksiltme ile imtihan edeceğiz. Müjdele o sabredenleri. "Bakara suresi 155. Ayet Ben dahil Hilal Teyzenin okuduğu ayetten etkilenmiştik ki ;kendime geldiğimde kızların yüzüne baktığımda o şaşırmış hatta donakalmış ifadeyi görmüştüm. Ben de şaşırmıştım çünkü yaşadığım olayları bu kadar güzel bir şekilde ve yaşamadan önce bizlere haber verildiği için. Benim de sanırım bu ayetten anlamam gereken ; yaşadığım her şey benim için bir imtihan , atlanılması gereken bir level. Ödevimize biraz daha çalışıp Hilal Teyzenin evinden ayrıldık ayrılmasına da biz eve nasıl gidecektik? Hepimiz aynı anda aynı soruya takılmış gibi birbirimize baktık. Ve yeniden aynı anda telefonla birini aradık. Ben Eymen Hocayı aradım. Telefonu meşguldü. Kapatıp telefonu kulağımdan çektim sırayla hepimiz telefonu kapadık çünkü aradığımız kişiler meşguldü. Kızlara dönüp " Kimi aradınız?"diyemeden onlar bana sordu. - Eymen Hocayıı - "Bende " aynı anda diyebilen kardeşlere sahibim . Ne kadar komik anlatamam! - Biriniz arasın yeniden! Diye çıkışan Zeynep'e ters ters bakmayı ihmal etmeden Eymen Hocanın adının üstüne tıklayıp çalmaya başlayan telefonu kulağıma götürdüm ki ikinci çalışta açıldı telefon . - Kız hayırdır sırayla arayın??!😂😂 - Şey biz Hilal Teyzeye geldik ama biz eve gidemiyoruz. - Neden ? İçimden İlkokulda sınıf öğretmenimin öğrettiği espriyi yapasım geldi ama yapmadım çünkü adamın akciğerini buz tutturacak kadar soğuk bir espriyi , cevap olabilirdi. Uzun lafın kısası " Kaplumbağa deden!"demek istemiyordum , aslında istiyordum ama diyemiyordum. - Çünkü para yanımıza almamışız ve mesai çıkışı olduğu için otobüsler camdan çıkacak kadar insanla dolu . Gelip alabilir misin acaba bizi?? - Off tamam tamam geliyorum . Bekleyin.😏 -Bekliyoruz Diyip kapattıktan sonra Çisem " E ben yanıma para aldım ki !" Demesiyle kulaklarımdan duman çıktığını farkettim . -E ne yani şimdi Eymen Abim şimdi boşuna mı gelecek?!" Diyen Zeynep'e verdiği cevapla kat ve kat daha çok çıkabilirmişçesine kulaklarımdan daha çok duman çıktı . Ya şöyle bir cevap olabilir mi ya? - Yo boşuna gelmiş olmayacak . Ne güzel işte bizi alacak ve eve bırakacak. Ağabeyliğini yapacak . İşi ne ??😎😂 Korna sesiyle irkildiğimde gelen kişinin büyük bir dikkatsizlikle boşuna çağırdığımız Eymen Hoca olduğunu anlayınca sinirden volta attığım kaldırımdan inip arabaya bindim. Sinirlendiğim şey Çisem 'in yanına para aldığını bilip Eymen Hocayı araması üstüne üstlük ben yeniden aradığımda "ben yanıma para aldım bir taksite binip eve gidelim ." Dememiş olması! Ve bu sinirimi geç gelmiş olduğunu düşünen Eymen Hoca üstüne alındı. - Nur o kadar da geç kalmadım ya .! -Yok abi kızdığım şey o değil . Kızdığım şey : Birilerinin yanına para alıp bilerek söylememesi ve üstüne kendini savunan bir kişiye. - Hm . Anladım ama olsun canını sıkma sonuçta abinizim ve görevim bu. - Hayır abi. Görevin değil bu ! Sen isteyerek bizim abimiz oldun! O ise kullandı bunu!! Son cümlemden sonra eve gelene kadar kimse konuşmadı .
...💛... Çisemin ağzından Gecenin bir yarısı çalan telefonumla uyandım . Arayan kişi pekte sinir bir insandı . Ama açmam gerektiğini biliyordum.
