Media: Küçüğü Numan
Eymen Hocadan:
Çisem neden ağlıyor ki şimdi? Ne olmuştu acaba? Bu kızlar varya korkudan kalbime indireceklerdi bir gün. Çisem ile içeri geçip sakinleşmesini beklemeye başladım. Zeynep de farksız değildi Çisemden, o da ağlıyor ve korkmuşa benziyordu.
- "Açıklama yapacak mısınız artık? "Dedim sakinleştiri bir tınıda olmasını umarak .
Zeynep gözyaşlarının arasında
- "Nur! Nur saat sekizden beri yok . Aramalarımıza , mesajlarımıza.. Hiç birine cevap vermiyor! "
Dedi ve bir hıçkırık kaçtı ağzından gözyaşları arasında .Nasıl yani ? Ne demek oluyor bu şimdi? Hep bu sorunlar, sıkıntılar Nur ve bizim başımıza gelmek zorunda mıydı? Acaba Nur nerede ve ne haldeydi?
...
Nurdan
-"Elif, be , te , se ,.. Neydin sen ? Unuttum ben seni amaa!"
- Hadi baştan alalım Sinirlenme hemen😄
- Hilal teyzee!!😱
- Ne oldu kız? 😨
- Unuttum! Ben kızları aramayı unuttum. Şimdi merak etmişlerdir beni!!
- E ara kızım .
Telefonumu kahve tonlarındaki çantamdan çıkarıp "ÇİSİ'M" yazısına tıklayıp kulağıma götürdüm. Çaldı , çaldı , çaldı... Diyemeyeceğim çünkü ilk çalışta açtı.Çisemden
Eymen abi nerede olabilir? Ya yine o iğrenç adamın elindeyse Nur!?
Telefonum çalmaya başladı. Her kim arıyorsa " Ne ne ? Ne istiyorsun? " diye bağırasım var .!Fakat işler istediğim gibi gitmedi . Çünkü arayan Nurdu..- Kızım sen nerdesin? İyi misin ?
- Canım benim iyiyim. Olay uzun eve gelecem bir saate zaten konuşuruz.
- Kim kaçırdı seni? Kaçırıldın mı? O iğrenç adam mı yine ?
- Hayır Çisem. Kimse kaçırmadı beni. Neyse iyiyim ben konuşacaz zaten hadi görüşürüz.
- Olabildiğince çabuk gel küçük hanım!
- Eymen abi küçük değilim bir . İkincisi peki !
Diyerek kapattım suratına . Yaşasın zafer benimdi😃....💚....
Eve gelmiş bütün sorulara sakin sakin, tek tek cevap vermiş ve konuyu uzatmamaları için odama çıkmıştım. İlk olarak üstündeki eşyaları çıkararak başladım işe. Sonra banyoya girdim ve bir güzel sakinleştirici etkisi yapan ılık suyun altında uzandım. İyi gelmişti ama pek uzun sürmemesi için çıktım çünkü sonra vazgeçemiyordum. Bu ay su faturasını ben ödüyordum. Belki de ondandır , cimriliğim tutmuştur belki.😂
Sporcu atletimi ve taytımı giydikten sonra koşuya çıktım.
Koşarken bir yandan Allah'ın son gönderdiği kitabı öğrenmek istediğimi, bana dinlerken huzur verdiğini arkadaşlarıma nasıl açıklayacağımı düşünüyor bir yandanda stresimi atmaya çalışıyordum. Eve yeniden koşarak döndüğümde kızlar kapıda bekliyormuşçasına kapıyı çalmadan açtılar. Gülerek karşılık verdiğimde bu olaya onlarda gülerek karşıladılar. Akşam yemeğini yedikten sonra Eymen Hocanın evine gitmeye karar verdik. Eymen hocanın evine geldiğimizde küçük bir çocuk karşıladı bizi.
- Adın ne senin? Dedim çocuğa yumuşak tavrımı korumaya çalışarak.
- Gülerek " Benim adım Nizamettin. Ya senin adın ne ?" Dedi.
Neeyy? Bu kadar tatlı ve sempatik bir çocuğa Nizamettin ismini mi koymuşlar? İsim kıtlığına girmişiz herhalde😟. Sanırım şaşkınlığımı anlamış olacak ki yüz ifademden kahkaha atmaya başladı.
- Şaka şaka ! Adım Numan. Adını sormuştum.
- Benim adım Çisem . Şakacı Nizamettincimm.
- Bana öyle seslenme!
- Peki. Nizamettincim.😂😂
-Offfffff!
- Hoş Geldiniz kızlar. Geçin içeri.Ne oldu len neye ofluyon??
- Çisem ablaya şaka yaptım. Bana hala Nizamettin diyor.
Hepimizden kahkaha nidaları yükselmeye başladı.Çok tatlıydı ufak yaramaz.
Odaya geçip oturduğumuzda Nur hala kahkasını bastıramıyor bir süre sonra patlıyordu ,bizde bu haline gülüyorduk. Öylesine konuşuyor,gülüyor, arada Numan'ı kızdırmayı unutmuyorduk..
Sonra bir anda sessizlik oluştu ve bu sessizliği Nur bozdu . Bize bir şey açıklamak istediğini söyledi. Biz de onun konuşmasını yapması için sessiz kaldık ve Nur konuşmaya başladı:
- Ben size anlattım ya hani Hilal Teyzeyi hı işte ben orada uyuyakalmıştım. Sonra uyandığımda önünde bir kitap , bilmediğim bir dilde okuyordu fakat beni o kadar etkilemişti ve o kadar huzur vericiydi ki...
Başımı kaldırıp yüzlerine baktığımda Eymen Hoca hariç diğerleri donuk bir halde bana bakıyordu. Peki Eymen Hoca neden kozlar gibi bir tepki vermedi ? Acaba o kitabın Kur'an-ı Kerim olduğunu biliyor muydu?
Sonra devam ettim.
- Ben merak edince söyledi Hilal Teyzede okuduğu kitabın adının Kur'an-ı Kerim olduğunu. Allah'ın gönderdiği son kitap olduğunu ve eğer istersem banada öğretebileceğini söyledi. Bende şüphesiz bana iyi gelen şeyi öğrenmek istedim. Ve bu kararımı nasıl karşılayacağınızı bilmediğimden size açıklamak için büyük bir uğraş verdim. Bu kadar.
Hepsinden bir mırıltı çıkıyordu ama anlayamıyordum. Eymen Hoca hepimizi susturup telefondan bir şeyler açıp sessizce dinlememizi istedi. Açtığı şey Kur'an-ı Kerim'di. Kızlar ilk önce olumsuz yaklaşsalarda dinleyince onlarda gerçek huzuru tattı. Ve yarın sabah Hilal Teyzeye götürmem için ısrar ettiler. Konu tatlıya bağlandığı için sevinmiştim. Saat gece bire yaklaşıyordu. Numan uyumuştu , bu yüzden sessizce evden çıkıp Eymen Hocanın arabasıyla eve geldik. Eve geldiğimiz gibi uyumak istemiştim ama olmamıştı çünkü kızlar izin vermemiş beni sorguya çekmişlerdi ve ben de uyurgezer taklidi yapıp- ki zaten öyle olmuştum resmen- kızların sorularını yarına bırakmalarını sağladım kolayca ! Diyemeyeceğim çünkü baya bir uğraş sonucu beni yatağıma göndermişlerdi. Ve ben de bulduğum ilk fırsatta deriin uykuya dalmıştım.
....
-"Hilal Teyze ama o şaşırttı beni ben doğru söylemiştim. "Diye çıkışan Çisem'e güldüm.Zorla uyandırılıp Hilal Teyzeye gelmiştik. Hilal Teyze ilk harfleri öğretip sonra bir oyun oynatmaya başladı. Hilal teyzenin gösterdiği harfi ilk kim bilirse ona bir küçük şeker. Ama bilemeyen oyundan çıkıyor. İlk elenen ben olmuş ve geriye kalan iki yarışmacının tartışmasını izliyordum
- "Hayır hiçte bile ben kendi kendime konuştum sana söylemedim! "Diyen Zeynep
- "Hadi oradan seni yalançı " diyen Çisemle gözüm bir oraya bir buraya tenis raketini takip ediyormuşçasına gidip geliyordu. En son Allahtan Hilal Teyze olaya el attıda ortalık daha fazla karışmadı. Elifba dedikleri Kur'anı okuyabilmek için önceden sırayla elifbanın sayfalarına çalışmamız sonra Kur'ana geçebileceğimiz bir ön hazırlığa benzeyen kitabın ilk sayfasını hepimiz geçmiştik. Buna da Şükür....😌😌💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Güzele Giden Yolum
Ficción General''GÜNLERDEN NE BİLMİYORUM. BİLMEKTE İSTEMİYORUM. ÇÜNKÜ EĞER ÖĞRENİRSEM DÜN YAŞADIKLARIMI TEKRAR YAŞAYAMAMAKTAN KORKUYORUM.''DEDİ GÖZYAŞLARININ ARASINDA MASUMCA.