Yeni bir güne merhaba. Gün başladı , güneş doğdu, karanlığa elveda dedirtti ama kendisininde elveda diyeceğinden habersizce ...
Yatağımdan kalkmam uzun sürmez ama çok fazla uyuşuk değilim. Yatağımda oturur pozisyona geçtim. Oturduğum yerde saçlarımı örmeye başladım. İçimde bir huzursuzluk olsa hep yaparım. Bütün saçımı küçük örükler haline getirince kendi kendime gülmeye başladım. Çünkü aynadan kendime bakıyor ve örüklerimi bir o yana bir bu yana sallıyorum. Susmayı başardım sonunda...Yatağımdan kalkabildiğimde merdivenlerden ses gelmeye başladı. Olduğum yerde durmuş; kaşlarım çatık sesi dinliyorum, ve bön bön kapıya bakıyorum. Kapının kolu aşağı indi ve ... Karanlık ona elveda dedirtti...YENİ BÖLÜMDEN BİR KESİTTİR. YAKINDA YENİ BÖLÜM SİZLERLE...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Güzele Giden Yolum
Ficção Geral''GÜNLERDEN NE BİLMİYORUM. BİLMEKTE İSTEMİYORUM. ÇÜNKÜ EĞER ÖĞRENİRSEM DÜN YAŞADIKLARIMI TEKRAR YAŞAYAMAMAKTAN KORKUYORUM.''DEDİ GÖZYAŞLARININ ARASINDA MASUMCA.