Kimseler bilmesin seni sevdiğimi, en sevdiğinden sakla ne olur . Ölümsüz aşklar hep sessiz sessiz büyür.
Sus ey yar ,çözülmesin bu aşkın kördüğümü...
" Ne zaman çıkacağım bu mahzenden?" Aklım hala umutlu olduğu halde kalbim her saniye bana katil...
Slm. Bölüm aralarına bol yorum istiyorum ve bir açıklama yapmak istiyorum. Kitap ilk okuyuşta birşey kazandırmaz ama ikinci okuyuşta herşey değişecek. Ikinci kez okumaya davet ediyorum.
Iyi okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.BÖLÜM " FEVERAN "
Bedenin içinde gizli zehir ...
Kanı girdabına alan , ruhu iple uzun tırnakları olan parmaklarına alıp parçalayan bir vampir.
Feveran! Mutluluğu parçalayan bir vampir.
Karşımdaki adam hemen elini ensesine attığında bakışlarımı aşağı indirdim. Daha fazla göz zinasına girmek istemiyorum. Ki zaten huzura alışan gözlerim benden önce buna men ediyordu artık.
O dinin güzelliklerinin verdiği huzura şükür olsun.
İçimden söylediğim türlû türlü senaryolara karşın herşeyi yeniden düşünüyordum. Adam dilimi düğümlemişti sanki.
Cesaretimi toplayıp söze başladım en sonunda ,içinde bulunduğum durum hiç de hoş bir görüntü değildi . Genç bir kız helâli olmayan bir erkekle ,yanlız bir ortamda tek kalmamalıdır . Eğer kalırsa da bilir ki üçüncü kişi şeytandır.
Bu zinaya yaklaşmaktır . Hem zaten yüce Rabbimiz :" zinaya yaklaşmayın ,o çok kötü bir yoldur." Buyurmuştur,biz de zinadan uzak durmalıyız.
Hem ilk olarak zina yapılmaz, yaklaşılır. El zinası , göz zinası, ağız zinası, kulak zinası derken bir bakmışsın ateşte Feryat figan ediyorsun. Allah'ım koru.
Sustum , ama konuşmak zorundaydım bana verilen söz hakkını kullanarak.
" Şey ben sizinle satın aldığınız arazi hak..." Cümlemi bitiremeden açılan kapıyla bakışlarımı karşımda dikili öfkeli kıza çevirdim .
Heyecanıma ortak oldu bir çift zakum gibi karanlık gözler. Karşısındaki mavi gözlü dekolteli elbise giymiş kıza İğrenerek bakıyordum.
Bir kez daha içimden Allah'a şükür ettim ,beni doğru yola ulaştırdığı için. Kız karşısında yıkılmaz kale gibi duran adama yaklaşarak," aşkım benim ,seni ne çok özledim bir bilsen. Ama alınmadım değil ,bizim mekana gelip bana söylemedin... Ama boşver af ettim." Dedi kollarını boynuna attığında .
Kız omuzlarına yapışmış bir şekilde gülümsüyordu. İçimden belki kardeşidir dedim ama bunu daha çok kendimi kandırmak için söylüyor gibiydim. Kendi kulaklarıma bile inanmak istemiyordum çünkü .
" Neden geldin." Bıkınca söylediği bu sözle yerde bitirdiğim bakışlarımı çekip ela gözlerine birleştirdim bilemeden.
Bu sözü kime sorduğunu bilmediğim için tepkisizce kaldım. Ruhum bana pranga bağladığında artık o azabı hissetim.
