Kimseler bilmesin seni sevdiğimi, en sevdiğinden sakla ne olur . Ölümsüz aşklar hep sessiz sessiz büyür.
Sus ey yar ,çözülmesin bu aşkın kördüğümü...
" Ne zaman çıkacağım bu mahzenden?" Aklım hala umutlu olduğu halde kalbim her saniye bana katil...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10.BÖLÜM " ZEMHERİ ATEŞİ"
İnsan dilini bıraktım, meleklerin dili ile yalvarıyorum sana. Gel artık, güzel ölüm, ruhum seni çok özledi. Aşk dolu Göğsüme kon da , dünyanın zincirlerini çöz . Çok yoruldum pas tutan zincirleri sürüklemekten. Mevlana...
Masmavi bir gök vardı taa tepemde. Şarıl şarıl akan akarsular, hafif esen rüzgar ve cana can, kana kan olduğum kardeşlerim vardı yanımda. Dünya unutulmuş bir tek cennete yönelmişti kalplerimiz ama çözemediğim bir düğüm vardı kalbimde. Vuslat gibi...
Belkide bu sevdamdı. Kim uydurmuştu bu yalanı, erkekler sevemez , onların bir kalbi yoktur , peki bu uğruna , mutluluğuna canımı feda etmek istediğim duygunun adı neydi? Dil yalan konuşabilir ama kalp o daima dürüstür. Keşke diyor kalbim, keşke birde kalbini helal et deseydin . Bir daha nasip olmayabilir!. Nasip... Nasipte ne varsa kelebeğim , bize ne düşmüşse.
Ama sevdiğim üzülme! Ama sevdiğim yinede öyle hemen unutma şehidini, biraz an beni. Çok da bağlanma kelebeğim, üzme kalbini, orada ben varım bunu düşün , düşün ki ağlarsan , kırılırsan ben bunları senle yaşarım. Ben herşeye rağmen hep gülümsedim sen yıpranma diye . Aman ha fazla ağlama yorgun düşer kalbin , unutursun çabucak beni. Ağlama...
"Yusuf hadi kardeşim öğle yemeklerimizi yiyelim. "Bana bakan denize gülümseyerek "Tabi kardeşim çok da acıktım zaten. " dedim. Yere kurulan yemeklerin üzerine ellerimizi yıkayıp oturduk. Buranın havası öyle açıyordu ki insanın iştahını normale oranla iki kat yemek yiyiyordu. Ama elbette o ikinci lokmanda doyduğun anne yemeklerine benzemez. İki hafta oldu geleli ama nede çok özledim ailemi. Bugün bir başka . Eski günlerim gibi aklıma hakim olan tek şey düşman değil, bugün ailem ,sevdiğim ve en önemlisi şehadetimi anma günüm gibi.
Nefesim bile görevinin dışında bambaşka şeyler vaad ediyordu ciğerlerime. Huzur vardı bütün iliklerimde en önemlisi . Çokça da endişe . Bugün bambaşka işte...
