Kimseler bilmesin seni sevdiğimi, en sevdiğinden sakla ne olur . Ölümsüz aşklar hep sessiz sessiz büyür.
Sus ey yar ,çözülmesin bu aşkın kördüğümü...
" Ne zaman çıkacağım bu mahzenden?" Aklım hala umutlu olduğu halde kalbim her saniye bana katil...
Selamün aleyküm değerli okuyucular. Bol yorum istiyorum satır aralarına. Can uhtiler kitap yeniden yazılıyor ,bilginize.
Neshooni . Bölüm şarkısı .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.BÖLÜM "MIM "
Emronulduğu üzere dostdoğru ol. 'Hud 122'
Cehennemden hesaba giden o köprüye yemin olsun, cehenemin üstenden cennete geçen o köprüye de and olsun ki cehennem yedi katıyla ademlere susuyordu.
Ama yemin olsun ki yerle gök arkasında kalan o kainata da , yürekte kurulan bir cehennem vardı. Bedeni değil ruhu yakan.
Mim; kaderin bir çizgisiydi. Eş değer giden mi çizgiydi. Belkide mim ruhu yakan kaderin çizgisiydi.
Kaderin rüzgarına inanır mısınız ? Bence inanmalı ,saygı duymalısınız. Hiçbir şey yapmadan birçok noktaya geliriz,çok şey yaparız hiçbir işe yaramaz. Bu yüzden kaderin için ne kadar inat edersen et , rüzgarı ister istemez alıp götürür seni.
Kaderiniz çabalarınıza bağlı kılındı.( İsra suresi) bu ayet-i kerime de bunu doğruluyor bize.
Yolun karşısında Dikili ,öfkeli adama bir kez daha başımı kaldırıp baktım. Kalbimdeki o arsız çırpınmaya bir türlü anlam veremiyordum nedense.
Acıyor muydum acaba, aldatılmış bu adama? Belki de yoksa neden ona üzülsün ki yüreğim? neden onu görünce içine hüzün hapsolsun ki?
Kalbin damarına karışan şefkat duygusu akıldan önce girmişse devreye o zaman geçmiş bir kırıtıyla durmuştu.
Bakışlarımı yere indirdim ,daha fazla bakamadım harama .
Toprağın yüzünde ise hüzünden çok nefret vardı . Yolunda gitmeyen anormal olaylar oluyordu! Kader ters yola sapmıştı sanki.
Sayfalar birer ceset gibi yılmış ve bitmişti anlamlar. Onun yeniden yazmaya niyeti vardı.
Yanımdan hüzünlü ayrılan Ahmet hocanın ardından Yusuf ' la yanlız kalmıştık. Heyecanlı bir bekleyiş içinde kalmış kalbim ritmini kaybetmişti .
Sevda.
Menzili belirsiz hedeflere oklar atarak kendini harcayan bir duygudan çok ileri safada olan kavramdı.
Yusuf sanki konuşmak istiyordu fakat kalbindeki cümleler anlam yitirmiş ,dile getirilemez olmuştu. Aşkın dili bu muydu acaba ? Susmak ve anlamak ,üstelik hiç gözlerine bakmadan. Bunu anlamak için aşık olmak gerek.
