Kimseler bilmesin seni sevdiğimi, en sevdiğinden sakla ne olur . Ölümsüz aşklar hep sessiz sessiz büyür.
Sus ey yar ,çözülmesin bu aşkın kördüğümü...
" Ne zaman çıkacağım bu mahzenden?" Aklım hala umutlu olduğu halde kalbim her saniye bana katil...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. BÖLÜM " LAL'VEYLA "
Balıklar senin olsa yüzmez, kanat çırpıp kelebek olur.
Insan yaşamak için gönderilmişti dünyaya. Yaşarken bir de yaşıyordu insan.
Ben yaşarken yaşatan insan sıfatında biriydim. Evet biriydim. Beklide değişim bana uğrarken bacağını kırmıştı, belkide ayağı burkulmuştu. Bilmiyordum.
Tek bildiğim bir şey vardı; ela gözler benden intikam alacaktı . O toprak yalçın! Çocukluk anım . Bütün masumiyetimiz çorak bir parçaya döndüğünde elimizde sadece hayallerin cesedi kaldı.
" Beni öldürmek için mi kaçırdın? "İstem dışı sesim titremişti. Ölümden korkmayan biriydim lakin elime yeni bir sayfa açmak için fırsat geçmişti. Tamda herşey yeniden başlamışken..
" Hayır, " Dedi bana doğru seri bir adım atarak. Korku bir sincap gibi içime sokulmakla kalmayıp bir de beni yiyordu. Yüreğim kanıyordu sanki.
Gözleri beni izledi." Seni yaşatacağım ama bana bir masal yazdıktan sonra!" Adımları ayaklarımın dibinde durduğunda gözlerini bir an bile çekmemişti benden.
" Yapmak zorunda değilim , istersen öldür ama yapmıyorsan beni bırakmak zorundasın ..." Alelacele hemen yanından geçerek kapıya ilerledim fakat kolumu tutup beni engellendiğinde kelepçe gibi bileklerimi saran parmaklarının istediğini almadan çözülemeyeceğini biliyordum .
" Bırakmam! " Sesinin içindeki tehdit belliydi. Herşeyi alırım! Herşeyini almıştım çünkü.
Genzime konan düğüm yangına düşüp beni har gibi yakmaya başladı. Allah'ım lütfen ben daha dakikalar önce farkettim varlığını. Tövbe kapısını buldum allah'ım. Nasibimin peşinden gitmek istiyorum.
" Benden herşeyimi aldın! Önce bu defteri dolduracaksın, sonra ..." Daha cümlesini bitirmeden," beni öldüreceksin! " Dedim . Baş salladı dediğim şeye .
Bu ela gözlü adam beni hiç bırakmamıştı. Yanında tutup yakmıştı hep. Ama benim şehidim var; Kendini allah'a adayan sevdiğim...
" Merak ederler ama toprak? " Dedim ağlayarak. İçimdeki boşluğu bir veca doldurdu her geçen saniye.
Geçmişinin küllerini elime vermiş ve bana onlardan kale yapmamı istiyordu.
