Selamün aleyküm arkadaşlar. Belkide kardeşler demek daha doğru olur:) Siz bilemeseniz de benim ailemsiniz. Ben okul okumuyorum bildiğiniz gibi. Sadece 8 e kadar okudum ve kaldığım şehir de urfa. Şimdi bunları neden anlatıyorsun diyeceğinizi biliyorum. Haklısınız .
En dibe kadar .
Yandık kardeşlerim. En çok da yandım. Yazarken çoğu zaman ağladım. Nasıl olacak, ne zaman mutlu olacaklar? Aklımı yiyip bitiren sorular. Evet kısa bitti ama bana göre herşey tadında güzel , uzun olabilirdi ama kötü olurdu.
Nasıl bu kelimelerin sonunu getireceğim bilmiyorum ama bu kitap beni değiştirdi. Mutlu etti,ağlattı... ben bunları aklımla değil yüreğimle yazdım.
Daha üç sene önce nefret ederdim kitap okumaktan ama şimdi yazmaya hastayım. Bitmemeliydi! Nasıl burda biter ki? Çok zor.
Ama ben yapamam, özel bölüm gelecek inşallah.
10 ocak 2018 !
Bu tarih kurgunun beynimde biraz oluşup benim tanıtımı yayınlama günüm. En güzel günüm... Herşey birgün bitecekti zaten .
" Sen ne anlarsın aşktan! "
Evet beni kitap yazmaya iten bu cümle oldu.
Şimdi soruyorum, ben aşktan anlıyor muymuşum?
Çünkü onların aşk dediği zinayı sevemem ben. Benim aşkım içimde! ALLAH sev ama sabret dedi. Kader varmış alnımızda. Benim hoşuma giden şey birçok arkadaş gerçek aşkı anlamış. Bu beni çok mutlu etti.
Bu kitabı masum yanımla yazdım. Herkes biraz karanlıktır çünkü. " Allah'ım ona inat bana akıl ver, ve ben bunu senin yolunda kullanayım ." Demiştim toprak yalçını görmeden önce. Saniyeler sonra oluştu kurgu .
Ilk okuyucum. Şimdi bırakmış olsa da urfaļı ablam zühre oldu.zühre urgun . En büyük teşekkürü en büyük destekçim serifesaka elbete.
Bitti.
Toprak...
Nisanur...
Yusuf.
Aşk gitti, onlar öldü. Bazen kızdınız acı diye ama ben karamsardım. Öyleyim. Karanlık yanım hep konuşur benim.
Kitap bitti ama başka kitaplarım var, bunun yerini tutmasa da başka kitaplarımla devam edeceğim.
Hayallerimin suikastçılarına inat yazacağım. Ölene dek varım! Sonra yine varım! Mürekkep bittim demeden ben varım!
Ben düşleri denize batan 17 yaşındaki bir kızım.
Ben karanlıktan korkmayan korkak biriyim. Sevdiklerine inat seven ama asla umursanmayan bir zavallıyıdım...
Beklide ben ruhumun katili ölümün pençesindeki seyirciyim.
Her masal gibi benim de masalım var. Toprağın öfkesinde yaşıyordum gördün mü?
Nisanur'un hayallerinde koşuşurdum hisetin mi?
Peki yusufun umutlarında nefes aldığımı duydun mu?
Evet bunları yaşadıysan şimdi diğer kitaplarımda tanı beni.
Ben kim miyim?
Arkandaki o karanlık ve önündeki o ışık.
Ben mutsuz son yazarı pınar Aktimur.
Neyse çok konuştum ben yine. Kitabı kaldırmayın bence, çünkü az da olsa bölüm gelecek.
Velevki iyi velevki kötü...
Hoşçakalın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CEHENNEM
RomanceKimseler bilmesin seni sevdiğimi, en sevdiğinden sakla ne olur . Ölümsüz aşklar hep sessiz sessiz büyür. Sus ey yar ,çözülmesin bu aşkın kördüğümü... " Ne zaman çıkacağım bu mahzenden?" Aklım hala umutlu olduğu halde kalbim her saniye bana katil...
