EZİK

-5-

SELİN'İN AĞZINDAN

Sabah kalktığımda başımda bekleyen bir adet Ozan vardı.Tipini yediğim.Sanırım onun yatağındaydım.Gözlerimi açtığımı görünce konuşmaya başladı ;

"Günaydın uykucu.Saat 12 oldu.Yani okula çoktan geç kaldık.Sen kalkmayınca ben de uyandırmak istemedim.O yüzden bugün okula gitmiyoruz."

Lan az sakin ol hiç bişey anlamadım.Ben sabah kalkınca söylenenleri anlamam evet.

"Günaydın.Dediklerini daha yavaş anlatır mısın hiçbir şey anlamadım."

"Tamaam.Kısaca bugün okula gitmiyoruz."

"Napıcaz peki ?"

"Öncelikle sizin eve gitmemiz lazım."

"Olma-" dememle birlikte sözümü tamamlamadan konuşmaya başladı.

"Olmaz falan yok.Annenle benim yüzümdrn küs kalmana izin vermem.Birazdan gidicez,özür diliceksin,ve barışıcaksınız."

"Heee !! Bir de ben mi özür dilicem ? Ayrıca senin yüzünden değil,onun yüzünden"

"İtiraz istemiyorum."

"Banane."

"Bak çatıya çıkıp uçmaya çalışırım he"

Haha..Yapmayacağını biliyordum ama yine de kabul ettim.Sonuçta annem.Ölene kadar küs kalamam.

"Üf,tamam"   

Deyince güldü.Sonra o içeri gitti bende yüzümü yıkadım.Annesi ve kardeşine günaydın deyip kahvaltımızıda yapıp yola çıktık.Bizim eve doğru.Otobüsle gidiyorduk ve sanki midemi ters çevirmişler gibi hissediyordum.Otobüsten inip eve doğru yürüdük.Sonra Ozan ;

"Sen gir.Ben seni dışarı beklerim.Özür dile,surat asma bak"

"Tamamm" diyip güldüm ve kapıyı çaldım.Kapıyo hizmetçi açtı ve heyecanlı heyecanlı konuşmaya başladı.

"Selin Hanım neredeydiniz ? Anneniz sizi çok merak etti.Polise haber verdiler.Heryerde aradılar.Perişan oldu kadıncağız.".

Hassiktir sıçtım.Ne bekliyodum ki zaten ?

"Tamam sakin ol burdayım işte.Annem nerede ?"

"Odasında."

Tamam deyip yukarıya,annemin odasında çıktım.Çok korkuyorum lan.Kesin ağzıma sıçıcak.Korka korka kapıyı çaldım ve içeri girdim.Annem gözlerini açtı,ve koşa koşa yanıma gelip sarıldı.Bende sarıldım.Sonra benden ayrıldı ve tokat attı.Normal de ağlamam,küsüp gitmem gerekiyordu ama ben kendimi kahkaha atmamak için zor tutuyordum.Sonra annem konuşmaya başladı ;

"Nerdeydin sen gerizekalı ?!! Seni ne kadar merak ettiğimden haberin var mı he ?! Ne halde olduğumu düşündün mü hiç ?!  Nasıl birden ortadan kaybolup gece eve gelmezsin ?! Neden telefonunu kapalı tutuyosun he ?! Amacın ne senin !? Beni öldürmek mi ?!

Oha lan ben dicem şimdi.Of kadın perişan olmuş harbiden.

"A-anne ben Ozanlarda kaldım.Yani bana bişey olmadı.Çok çok özür dilerim.Seni korkutmak istemedim.Ama sen o gün Ozan'a öyle diyince eve gelmek istemedim.Nolur affet beni."

"Ne diyim he ben şimdi sana ? Tamam,bende özür dilerim.Morelim bozuktu o gün.Ama sakın bir daha böyle bişey yapma."

"Tamam.Seni çok seviyorum"

dedim ve yine sarıldık.Sonra aklıma Ozan'ın dışarıda bekliyo olduğu geldi ve hemen anneme söyledim.

"Iı,annecim,Ozan dışarıda bekliyoda."

"Tamam çağır,içeri gelsin."

Diyince teşekkür ettim ve hemen aşağıya inip Ozan'ı çağırdım.Oda çekinerek içeri geldi.İçeride oturmaya başladık.Sonra hemen annem geldi.

"Hoşgeldin Ozan.Öncelikle çok teşekkür ederim sana ve annene Selin'i yanlız bırakmadığınız için.Ve,senden de özür dilerim.O söylediğim şey için." dedi annem ve

"Önemli değil.Kim olsa yapardı.Ayrıca,söylediğiniz şeyi de unuttum çoktan" dedi Ozan ve gülümsedi.

Hep beraber klasik konulardan sohbet ettikten sonra Ozan evine gitti.Akşam olunca anneme anlattıklarımı Adnan'a da anlattım ve yemek yiyip odama çekildim.

İnternette takılmaya başladım.Bir yandanda son ses Pink Floyd-High Hopes dinliyordum.

Tam yatıp uyuyacaktım ki telefonumdan gelen bildirim sesiyle küfür ederek telefone baktım

1 YENİ MESAJ

Sana ihtiyacım var.

KISA VE SIKICI BİR BÖLÜM OLDU AMA AKŞAM Kİ BÖLÜM DAHA GÜZEL VE UZUN OLACAK SÖZ.HİKAYEMİ OKUYAN HERKESE TEŞEKKÜRLER VE SİZİ SEVİYORUM ❤