Dear Darling

2.Bölüm

Merhaba ^^ Önceki bölüm istediğim okumaya ulaştı ve yeni bölümü yayınladım. Umarım bu bölümde önceki gibi olur :D

Sizi seviyorum ♡

Not:Dear Daddy'e göre Zayn ve Darcy, Darcy çocuklarla tanışmadan beş sene önce tanışmıştı ama gerekli bir durum sonucu onu değiştirdim, hikayede göreceksiniz zaten.

"Tabi." dedim kabaca. "İlk anlaşmam, elbise içime sinmedi, fermuarını kapatamıyorum, babam benden çok şey bekliyor ama şu ana kadar tek yaptığım saçmalamak. Haklısın, sakin olabilmek için çok fazla nedenim var."

"İşte baban bu yüzden bu kadar bekletti baban. Üstelik kilo alıp elbisenin içine giremiyorsan neden-" Zayn'i yine kabaca susturdum.

"Elbiseye sığıyorum gerizekalı, sadece fermuar arkada kalıyor ve oraya ulaşamıyorum. Üstelik babam konusunu hiç karıştırma, ona göre hala umutsuz vakayım."

"Zayn, rahat dur." Tahminen şu an Perrie onun üzerini düzeltiyor ama kendisi kıpırdanıp duruyor.

"Zayn, onu dinle." diyerek Perrie'nin üzerine gitmesine yardımcı oldum.

"Tanrı aşkına, şunu yapmayın." Kız birliğini oluşturmamızdan bahsediyor.

"Üzgünüm tatlım, bizden başka bir şey iste."

"Darcy, hazır değil misin?!" Babamın sesini duyunca yerimden sıçradım.

"Geliyorum." Ardından telefonu hoparlörden çıkararak kulağıma götürdüm. "Kapatmam lazım, orada görüşürüz." Onlar da karşılık verdikten sonra telefonu kapatıp çantamın içine attım. "Anne, yardım et." diye sızlandıktan sonra kapının açılmasını bekledim. Annemin gülen yüzü beni biraz olsun rahatlatmışken hızlı olmam gerektiği aklıma gelince yine delirme seviyesine ulaştım.

"Kapatamıyorum." Koca bir bebek gibi dudaklarımı büzdüğümde yüzüne hayran olduğum -biraz da kıskandığım- gülüşünü yerleştirdi.

"Baban sana iş vereceği için heyecanlı ve sana çok güveniyor, söylemese de." Sözleri babamın neden öyle uyuz davrandığını açıklıyor.

"Umarım yüzüme gözüme bulaştırmam." Neden bu kadar heyecanlı olduğumu lütfen sorgulamayın. Bu anlaşma bir basın toplantısı şeklinde olacak. One Direction ekibinin her koluyla Carter'a bağlanması günümüz gazetecilere göre fazla önemli bir olay olmasının yanında Bay Carter'ın biricik kızı, medyaya sürekli dışarıda, arkadaşlarıyla gezerken yansıyan küçük kızı ilk defa babasıyla kamera karşısına çıkacak. Hemde magazinden sakınılan ben yaptığı anlaşma sayesinde sürekli göz önünde olacağım. Bana ulaşmak demek aile yapımızı öğrenmek demek. Buna ne gerek var o ayrı konu.

"Sakin olsan yeter, birde ilk imzanı atarken elin titremesin." Annemin dediğine karşılık gergince gülümsedim. Eğer imza atarken elim titrerse, buna bile gün boyu ağlayabilirim.

"Kızım, sabaha kadar çıkarsın o odadan değil mi?" Kapıyı açtım ve beni görünce çatık halinden çıkan kaşlarına bakarak gülümsedim.

"Nasıl olmuş?"

"Gayet resmi ve," Ellerimi tutarak gülümsedi. "Mükemmel görünüyorsun. Bu halinle onca insanın arasına girmek ne kadar mantıklı bilmiyorum. Sana bakan bir sürü erkek olacak ve ben kıskançlıktan çatlayacağım." Dediklerine sesli bir gülüş gönderdim ve uzattığı koluna girerek merdivenlerden inmeye başladık. Bir anda neden pamuk gibi birine dönüştü bilmiyorum, anlayamıyorum. Bir süre sonra buna ayak uyduramamaktan korkuyorum.

Beraber arabaya bindik ve benim için stresli geçecek olan toplantıya doğru yolculuğa başladık.

*