Our Story

tagaytay

Kazzy.

"Yehey! Tagaytay!." Sigaw nila jasper.

Ang iingay nila.

"Mama pupunta na po ako sa room ko ha?." Paalam ko kay mama.

"Sige anak." Pagkasagot ni mama umalis na ako kaagad at dumiretsyo sa kwarto ko dito sa hotel.

Ugh! Nakakapagod bumyahe. Maka tulog nga muna.

Ipinikit ko ang mga mata ko at hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako...

---

Nagising ako sa sobrang init ng sinag ng araw.

Tinignan ko yong phone ko at ala una na pala ng hapon. Tatlong oras pala ako nakatulog.

Nag hilamos ako bago lumabas ng unit.

Pumunta ako kaagad sa lobby kung saan nandon sila mama.

"Hi ma. Naka tulog po ako sorry." Umupo ako sa tabi niya.

"Ayos lang anak. Gutom ka ba? You wanna eat?." Tanong niya sa akin pero umiling lang ako.

"Mama anong gagawin natin dito?." Tanong ko dahil sa totoo lang? Hindi ko alam kung bakit kami pumunta dito.

"Malalaman mo mamaya. Enjoy your day here first." Tumango nalang ako at nagpaalam na lamabas muna.

Nag lakad lakad lang ako hanggang sa mapatigil ako sa tabing dagat na may mga madaming bato.

Ang saya dito. Ang sarap sa pakiramdam ng hangin, malamig kasi. Ang ganda din ng tanawin, nakaka akit ang asul na kulay ng dagat pati na din ang langit.

"I love this place." Bulong ko sa sarili ko.

Kinuha ko ang phone ko at kumuha ako ng picture sa mga nakita kong magandang views.

Sana ganito din ako sa buhay ko, always peaceful.

Halos mapatalon ako sa gulat ng may mag salita sa likod ko.

"Hi kazzy! Nagulat ba kita?." Tanong ni ars.

"Ah hindi naman. Medyo lang. Anong ginagawa mo dito? Bakit dimo kasama sila kuya?." Tanong ko sakaniya bago siya umupo sa tabi ko.

"Wala lang. I want to be alone. Gusto ko din magpa hangin eh." Tinignan ko siya at napaka amo ng mukha niya.

Bakit kaya siya nabansagang player sa amin? Napakabait naman niya.

"You know what? I am still confuse kung bakit ka nabansagang player sa school." Tumingin ako sa dagat bago ulit nag salita "eh napaka-bait mo naman." Pagpapatuloy ko.

Natawa siya sa sinabi ko kaya napatingin ako sakaniya. Yes, his fvcking handsome.

"I am one of a kind but a damn player." Sagot niya sa akin habang nakatingin sa dagat "pero hindi ko din sila masisisi dahil sa dami na ng naging MU at gf ko pero ni isa wala akong seneryoso." Dagdag niya.

"Wala akong makitang sign na bad boy at player ka, ars. Kaya hindi ko alam kung bakit ka nila tinawag na player." I answered him.

"Alam mo ang swerte mo. Kasi ngayon palang kita nakausap ng ganito. You know what? May mga iba na nahihiya sa akin at sa amin. Lalo na sa akin dahil minsan lang akong makipag usap." Tinignan niya ako na naka ngiti. Hindi ko maiwasan na makaramdam ng kakaiba.

"Then..thanks?.." What the fvck! I am fvcking shy in his front.

"Are you shy? Don't be.." Hinawakan niya yong kamay ko at para bang may kuryenteng dumaloy sa katawan ko.