Oh My Vampire!

CH 34

Rin's P.O.V.

Dalawang araw.

Dalawang araw na.

Dalawang araw na ang nakalipas pagkatapos ng isang malasaimuot na pangyayari. Na kailan man ay hinding-hindi ko malilimutan hanggang sa huli ko hininga.

Maraming nangyari makalipas ang ilang araw. Mga ala-ala na hindi ko inaasahan na maalala. Mga pangyayaring buong buhay kong di malilimutan. Bakit? Bakit ganoon? Naging mabait naman ako ah? Naging masunurin sa ina? Naging mabait na asawa(maniwal kayo)? Naging mabuti? Pero bakit ko nararanasan ito? May mali ba sa akin? T-T

*Pak!* Aray ko po!

" Anong tinutulala mo dyan? Hala bilis at ayusin mo ang mga gamit. Ngayon ang discharge sa amin ng mga kapatid mo tapos natunganga ka lang. " Sabi ni Mama habang nakangunot ang noo.

" Sabi ko nga ma. Mag-aayos na po. " sabi ko habang kamot kamot ang parte kung saan ako binatukan ni Mama.

" Tulungan ko na po kayo Ma. " singit ni Veyn.

Che!! ><! Papansin!!!!!

" Ay salamat talaga iho. Kung wala ka doon, di ko alam kung anong gagawin namin. " sabi ni mama.

Tumingin sa akin si Veyn na may pang-aasar na ngiti. Sinamaan ko sya ng tingin, yung sobrang sama na pwede ka ng mamatay. Bwiset!!!!! Hutang ires ka lalaki ka!!!!

Maslalo akong na-bwiset ng maalala ko ang pangyayari ng makalapis ng Dalawamg araw na kung saan bigla nalang ako bumigay sa kanya. Sheeetttt!!! >\\\\< Talagang tinamaan ako ng lintek tuwing naalala ko yun. Washu washu... hinga ng malalim, bumuga ng malalim.

" Tapos na po lahat ma. Magbayad na tayo sa cashier. " sabi habang bitbit ang backpack na puno ng gamit.

" No need, love. Nabayaran ko na. " Sabi ni Veyn.

Talagang makakatikim sa akin yang pangit kong asawa eh. Tingnan natin sa pag-uwin namin. Paparanas ko sa kanya ang pinaka masakit na kaparusahan. +v+ hihihihihi...

" Naku salamat talaga iho. "  sabi ni mama at yinaka si Veyn.

Ggggrrhhhhhh.....

" Ate! Alis na tayo. Ang baho dito, ayaw ko talaga sa ospital. Hindi ko alam kung paano nagustuhan ni ate Mariel dito. Anong mabango sa amoy gamot? Parang... Ay ewan. " sabi ng kapatid ko lalaki.

" Pag ikaw narinig ng ate Mariel mo, ewan ko lang kung anong itsura mo." sabi ko.

" Hep hep hep... Marinig ang alin? " Biglang singit ni Pinsan.

" Na maba----" magsasalita sana ako ng biglang tinakpan ni Kapatid ang aking bibig.

" Na mabango po dito. Tama, mabango po dito sa ospital. Kasing bang po ng mga bulaklak ate hehehehe.... " sabi ni kapatid.

" Talaga lang? O sige at sumunod ka na kay Tita at kay baby girl doon sa kotse ha baby boy. " sabi ni Pinsan.

Lumabas ang aking kapatid habang may kung ano anong sinasambit. Natawa na lang ako. Nagmana talaga sa akin yun 'no?

(A/n: Manang mana.) Ewan ko sayo author.

" Bakit ka pala na andito? " tanong ko kay pinsan.

" Dadaanan ko lang si Tita pinsan. So ano 'te musta lab layp? " Tanong sa akin ni Pinsan.

" Ewan ko sayo 'day! Ikaw dapat ang tinatanong eh. Musta na ha? " Tanong ko habang tinataas-taas ang kilay kahit epic fail.

" Bwiset lang naman. Walang ginawa yang pinsan ng asawa mo sa akin kundi asarin. Ultimo mga pasyente ko napapa-sama nya sa mga lokohan nya. Bwiset lang ang walang ganti pinsan. Makita mo, makakaganti ako sa kanya triple pa. " Sabi ni Pinsan.

Feeling ko naglalabas sya ng KI o killer intent.

" Chill lang pinsan, chill. " sabi ko.

" Chill?! Chill lang?! Eh put--- " bago palang tapusin ni Pinsan ang sasabihin nya, tinakpan ko na ang bibig nya.

" Hali ka na? Alis na tayo at nandito na si Ate na maglilinis ng kwarto. Sorry po. " Sabi ko pagbibigay respeto.

" Ok lang po. " sabi ni Ate at pumasok na sa kwarto.

" Ikaw kasi! Shhhh ka nga. Ipapa-opera ko yang bibig mo eh. " sabi ko.

" Sorry naman. " sabi ni Pinsan.

Umalis na kami at pumunta sa kotse.

Veyn's P.O.V.

Habang bitbit ang mga gamit ng ina ni Lorraine, hindi ko magawang pigilan ang mga salitang kanina pang bumabagabag sa akin.

" Ano po ba talaga kayo? " diretsuhang tanong ko.

" Anong ano iho? " tanong sa akin ng ina ni Lorraine.

" Dapat po ay nasa coma state kayo sa tindi ng mga sugat at injuries nyo. Pero bakit parang walang nangyari sa inyo? " Puno ng respeto na tanong ko.

" Sa susunod ko nalamang sasabihin sa iyo iho. Hindi pa ito ang tamang oras para malaman mo. " sabi ni Mama at naunang lumakad sa akin papuntang kotse.

Ilang sandali pa ay nakaratin na rin anf aking asawa at ang kanyang pinsan.

" Ma wag na po kayo doon sa bahay natin. Masyadong delikado po. " puno ng pag-alala na sabi ni Lorraine.

" Tama po si Lorraine, Ma. Doon nalang po kayo sa isa pa naming bahay. Mas ligtas po doon, at meron ng mga bantay. " sabi ko sa ina ni Lorraine.

" Gugustuhin ko man anak, pero hindi pwede. Nasa bahay natin ang lahat ng mga importanteng gamit na galing pa sa mga kamag-anak natin noong sinaunang panahon. " sabi ng ina Lorraine.

" Pero--" magsasalita pa sana si Lorraine ng putulin ko sya.

" Sige po. Pero kung maari ay mag papunta po ako ng mga bantay. Kung pwede lang po sana. " sabi ko.

" Pwede pwede. " walang ano ano na sabi ni Mama.

Sinulyapan ko si Lorraine at kita sa kanyang nga mata ang pagalinlangan.

...

" Hanggan dito nalang ha? Salamat ng marami talaga iyo iho. " sabi ng Ina ni Lorraine habang nasa tapat kami ng bahay nila.

" Walang anuman po Ma. Bukas ho ng umaga at darating na po ang mga bantay. " Sabi ko.

" Mama, kung may mangyari masama tawagin mo ulit ako ha? Kung feeling mo may badvibes, kontak mo na ako agad, okay? " Puno na pag-alala na sabi ni Lorraine.

" Ewan ko sayo anak! Mag hunos dili ka. Tingnan mo nga oh, may bantay na kami kaya huminahon ka lang ha? At ikaw naman iho, sa huli nating pagkikita kasama itong asawa mo gusto ko may maliliit na kayo ha? Sige na, paalam na. Mag-ingat kayo ha. " sabi ng ina ni Lorraine at pumasok na ng bahay kasama ang pinsan at kapatid ni Lorraine.

" Ano? Gawa na tayo? " baling ko ng tingin kay Lorraine.

"  Che! Bahala ka dyan! May kasalanan ka pa sa akin. " sabi ni Lorraine at tinalikuran ako at nag simula ng maglakad patungo sa kotse.

Hinabol ko sya at binuhat ng bridal style sanhi ng kanyang pagkatili.

" Gawa na tayo ng baby. "

*****
A/n: Guys eto na po ang pinakahinihintay nyong update. Sana po ay magandahan kayo. Hihihi ^_^7 Habang sinusulat ko po ito, punong puno ng kilig yung mga buto ko. Nainspire po kasi ako ng isang libro at nagbigay ideyo sa CH na ito. Maraming maraming salamat po sa pagabasa sa Chapter at sa buong libro. Sana po ay nagustuhan nyo. Maraming salamat po! Vote and comment.

Tsubasa log out........