Oh My Vampire!

CH 21

Rin's P.O.V.

Kinabukasan ay nagising ako ng maaga at para maubtan si Veyn na aalis. Saktong sakto at aalis palamang sya ng magising ako.

" Aalis ka na? " tanong ko.

" Obvious ba? Sige aalis na ko, alagaan mo sarili mo at wala ako sa tabi mo. Wag na wag kang aalis dito sa palasyo na iintindihan mo? " sabi nya.

" Huy! Para kang nanay ko, alam mo yun? Oo na, dito na ko. Kailan ka naman babalik? " tanong ko.

" Baka bukas o sa makalawa ang balik ko. Excused ka na rin sa trabaho mo kadi kasama kita. Hoy babae, subukan mo lang magloko, makikita mo kahaharapan mo, naiintindihan mo yun? Sige mauna na ko. " sabi nya at lumabas na sa palasyo.

Sumunod ako sa kanya hanggang makaabot sa kotse nya. Ng makapasok na sya ay pinaandar na nya ang kotse, kinawayan ko sya bago mawala sa paningin ko ang kanyang kotse.

Haayyyyyy kaka-alis nya lang namiss ko na sya... Wait! ano 'tong sinasabi ko? hala nababaliw na ko!!!! Bawal to bawal to bawal to!

" Anong ginawa mo dyan? "

" Ay bawal mo mukha mo! este ha? Ah wala sige aalis na ko. " si Sir Edward lang pala.

" Tsk! Sumunod ka sa akin at may pupuntahan tayo. " sabi nya.

Kung wala si Veyn, may kapalit naman sya. Jusko! my life is so hagard!

Reid/Veyn's P.O.V.

Habang ako ay nagmamaneho, iniisip ko ang lahat ng nangyayari ngayon. Sinugod nila ang isa sa mga base unit ko sa Davao at ang base unit na iyon ay isa sa pinaka malakas na base unit sa mundo.

Base unit ay nagawa para mahuli ang mga rogues na nawawala sa pag-iisip pati na rin sila. Sakop ko ang lahat ng mga base unit sa Asia. Kada kontinente ay may sari sariling hari at ako ang hari ng mga bampira ng pinakamalaking kontinente sa mundo.

Mahirap man pagsabayin ang pagiging tagapag may-ari ng kumpanya at the same time hari ay pinipilit kong kayanin ito. Bilang isang hari kakayanin ko ang hirap dahil obligasyon kong protektahan ang mga kauri ko.

Ilang oras pa ay nakarating na ko sa isa sa 5-star hotel sa bansa. Ng makita ko ang taong naghihintay sa akin ay drinive ko ang aking kotse sa kanya.

" King I m here to bring your car to the private parking lot, my name is Lorence Adey a normal rank V. " sabi ng lalaki.

Lumabas ako ng kotse at tiningnan ko sya para makita kung talagang nagsasabi sya ng totoo. At tama nga ko,

*bang!*

He is a hired assasin.

" Buti nalang andito ko Pinsan! kung wala ko baka wala ka na rin sa mundong 'to. " si Cel.

" Trabaho mo iyon Cel. " sabi ni Cel.

" By the way, hindi ba at nandito na sila? Bakit ka pa rin pumunta dito? Alam mo ba na ang buhay mo ay nasa alanganing sitwasyon na? " tanong ni Cel.

" Alam ko. Bilang isang hari alam ko na ako ang pinakaunang pangunahin nilang patayin pero hindi ko mapapawalang sa bahala ang mga ngyayari. Marami ng namatay at naapektuhan sa mga ngyayari at ayaw ko na ito lumala pa. Naiintindihan mo ba? " sabi ko sa kanya ng seryoso.

" Pero sana naman ay alagaan mo ang sarili mo. Kahit naman bampira tayo eh hindi tayo pwede magkasakit. Hindi mo ba napapansin? Palagi ka nalang pagod at stressed, bilang pinsan ay nag-aalala pa rin ako sa iyo kahit sila Tita at tito. " sabi nya na puno ng pag-aalala.

" Wala akong pake! Hindi ako bata para pagsabihan mo! Hindi naman ako mamatay at hindi naman ako maghihina kaya pabayaan mo na ko! " Galit kong sambit sa kanya.

" Pero paano ang asawa mo ha?! Ano 'to, papabayaan mo nalang sya ha?! Mag bibigay ka ng dahilan kung bakit sya mag-aalala ganoon ba ang gusto mo? Papatayin mo sya puno ng pag-aalala yun ba?! " galit nyang sambit sa akin hawak hawak ang aking kwelyo.

Hindi ako maka imik sa mga sinabi nya. Ng marinig kong mamatay sya biglang kumalabog ng malakas ang puso ko at parang maiipit ito tuwing iisipin ko na sya ay mamatay.

" Umalis nalang tayo. " sambit ko at tinanggal ang kanya kamay at nag simula ng maglakad patungo sa hotel.

Pagpasok namin ay agad na sumalubong sa akin ang nakalinyang mgabampira sa dalawa at binigyan ako ng daan. Nagsimula na kong lumakad at sumalubong sa akin ang kapitang ng base sa lugar na ito.

" Mahal na hari... Ako po ay nagagalak na makita kayo ng personal. Alam ko na po ang ipinunta dito. Sumunod 'ho kayo sa akin. " sabi nya.

Ilang lakad pa ay nakarating rin kami sa isang kwarto na puno ng mga upuan. Pinaupo ako ng kapitan sa isang upuan na talagang para sa akin.

" Nilusob na po nila ang base unit  sa Nueva Ecija. Mga 5-7 lamang po sa 100 tao ang naka ligtas sa patayan." sabi ng kapitan habang nanginginig ang panga dahil sa gal

" Kailan at anong oras sila lumusob. " tanong ni Cel.

" Hulyo 17 po. Mga hating gabi ho nung nangyari ang patayan. " Sabi ng isang tauhan ng kapitan.

" Ano ang puntirya nila? " ako naman ang nag tanong.

" Ang puntirya po nila ang lilac ring mahal na hari. " sabi ng kapitan.

Lilac ring?!

" Paano?! " tanong ni Cel.

Ang Lilac ring ay kabilang sa sampong singsing sa buong mundo. Ang sampong singsing ay pinaniniwalaan na regalo ng panginoon sa mga bampira. Ang Lilac, Sapiro, Nesopil, Haviana, Jonera, Kaspia, Taron, Sempon, Doses, at  ang huli ay Qwarta sila ang sampong singsing. Pito sa kanila ay nasa Asya at ang tatlo ay nasa ibang kontinente. Ang pitong singsing ay nasa aking pangangalaga at walang sinuman ang nakaka alam kung nasaan sila. Ang mga singsing ang tagapagbantay ng balanse ng buong mundo. Kaya ako nagtataka ay paano nila nalaman kung nasaan ito?

" Ipaghanda ang mga sundalo sa matinding ensayo, naiintindihan mo ba? " Sabi ko sa kapitan ng seryoso.

" Masusunod po mahal na hari. " sabi nya sabay yuko bilang bigay respeto.

Tumayo na ko at nagsimula ng umalis habang sunod sunod si Cel.

" Ikaw rin, Cel. " sabi ko sa kanya.

" Masusunod. " balik sagot nya.

Rin's P.O.V.

Sinundan ko si Sir Edward at nakarating kami sa isang kwarto na puno ng

Papeles?!!!!

*****
A/n: Eto na po ang aking update mga people hehehhe sorry po sa late update! Alam nyo po ba kung sino yung sila na tinutukoy ng ating bidang lalaki? Hulaan nyo po mga readers okay? hehee maraming salamat po sa pagbabasa! Vote and comment!

Tsubasa Log out.....