Sing For You [EDITING]

Sing for you IV

TUTOR?

Lorraine's POV

"Hello!" the moment na sinabi yon ni Jeon Jungkook, napalingon agad ako sa mga classmates ko. And swear, If looks can kill, kasama ko na sana yung mga parents ko by now.

I just look at him and slightly nod my head at ibinalik na ang atensyon ko sa pagbabasa.

"Can I sit beside you?" he said. Ayokong kumibo dahil alam kong nakatingin silang lahat sa akin, especially yung mga girls. The next thing I knew is he was sitting beside me.

After two hours of class, mabilis akong lumabas para pumunta sa cafeteria. Luckily, nakasalubong ko si Nanami.

"Ya! Nanami! Saan punta mo?"

"Sa cafeteria."

"Talaga? Tara! Dun din punta ko e."

While walking, we talked about some random things. Nakakagulat nga na she also has the same interest like mine in music. And I also tell her what happend earlier.

"Nami, alam mo bang classmate ko sa history yung transferee." sabi ko at kinagat ang burger na in-order ko.

"Talaga?" she said amusedly.

"Oo. He's my seatmate actually. And kanina rin, hindi ko mabilang kung ilang beses akong pinatay sa utak ng mga classmates kong malalantod."

Daldal lang ako ng daldal nang biglang may kumalabit sa akin.

"Hi, seatmate." What the hell?

"Anong ginagawa mo dito?!"

"Kakain syempre." Jungkook said plainly sabay kindat.

Inirapan ko lang siya at binalik ko ang atensyon ko sa pagkain. Manigas siya dyan! Naramdaman ko nalang na umupo siya sa tabi ko.

"Would you mind?" nakangiti niyang tanong kay Nanami na nakatingin pala sa amin. She nodded her head shyly.

"O-oy! Alis dyan! Ano ka ba!" sabi ko at aba ang loko, hinablot pa sa akin yung kinakain kong burger and took a bite on it. Grr!

"Don't wanna. Wala akong friends dito." he pouted. Akala mo naman cute siya! Hmp.

"As if namang walang gustong makipag-friends sayo, oh." turo ko dun sa mga babaeng kulang nalang lapain ako. I rolled my eyeballs heavenwards. Bwisit. 'Bat ba kasi ayaw akong lubayan ng lalaking 'to?

"Guys! Nakikipag-away na naman si Jongin!" sigaw nung lalaking humihingal pa sa pagod katatakbo.

O–kay? What's new? Lagi naman e.

Nanami's POV

"Guys! Nakikipag-away na naman si Jongin!" sigaw nung lalaking nasa front door ng cafeteria. Natigilan ako sa pakikinig sa bangayan ni Lory at nung transferee.

"Sino si Jongin?" Naguguluhang tanong nung transferee kay Lory.

"Varsity player, member ng dance troupe, at troublemaker ng schoo-- ya! Ano ba! Akin yan wag mong ubusin!" naiiritang sigaw ni Lory nung inumin ni kuyang transferee yung jungle juice niya.

"A-ahm, Lory?" nahihiyang sambit ko.

"Yes?" nakangiting sagot niya. But there's something bothering me behind those Lory's smile.

"A-ano, aalis muna ako. Pupuna kasi akong library e." sabi ko sabay dampot ng gamit ko at tumayo.

"Nami naman, 'wag mo akong iiwan sa baliw na 'to." Nanlulumong sabi niya.

"Gwapo ko namang baliw, seatmate." angal ni transferee.

Natawa nalang ako at umalis na rin. But I found myself heading towards the old building located at the HRM department. Akala ko ba library ang punta mo ha, Nanami? I mentally ask myself.

Bumungad sa akin doon ang tilian ng ilang estudyante at ng isang matangkad na lalaking may kulay ash gray na buhok. Siya si Jongin?

I moved little closer para mas makita ko pa ang mga nangyayari. and there, nakita ko yung mga lalaking nakahandusay sa lupa.

"Don't ever mess with me, fvckers." Jongin said with authority on his voice.

He walked away, pero bigla siyang tumigil sa harapan ko. He look at me. Kaya napayuko ako. Nagulat ako nang bigla niya akong hinila paalis sa lugar na 'yon.

* * *
Hindi ko na napansin na nasa clinic na pala kami. Anong gagawin namin dito?

"Get out." pagtataboy niya dun sa nurse. Dahil na rin siguro sa sindak, umali din yung nurse.

Nabalik ako sa realidad nang bitawan niya ang kamay ako at umupo siya sa isa sa mga hospital bed.

"Gamutin mo yung mga sugat ko, bilis." W-what?!

"H-ha?" naguguluhang tanong ko.

"Are you deaf? I said gamutin mo mga sugat ko!" sigaw niya.

"E bakit kasi pinaalis mo yng nurse?!" balik sigaw ko sa kanya.

Hindi siya sumagot. Instead, humiga lang siya dun sa bed. Hays. Kinuha ko yung first aid kit doon sa cabinet at lumapit sa kanya.

I look at him, at na-realize ko na siya pala yung lalaking nakatabi ko sa bus! Nanginginig kong pinahid yung bulak sa may sugat na bahagi ng kanyang mukha.

"Ouch!" he mumbled.

"S-sorry!"

After 10 minutes, natapos ko nang linisin yung mga sugat niya. At nilagyan ng band aid.

"A-ah, yung p-pasa mo, lagyan mo nalang ulit ng cold compress para maalis na."

"Okay."

Bago pa siya umalis, humarap ulit siya sa akin.

"Hey, thanks by the way." then he smile.

With that, My heart stops beating for a while.

Lorraine's POV

"Hoy geek! Pinapatawag ka ni Prof. Guerrero sa faculty!" sigaw ng isa kong blockmate.

Mabilis naman akong tumayo at pumunta sa faculty. Ano naman kayang kailangan ni Prof. Guerrero sa akin?

"Good afternoon sir." bati ko as I entered the faculty room.

"Good afternoon, Miss Jung. Have a sit."

Uupo na sana ako nang napansin kong nandito rin pala si Park Chanyeol!

"Okay, hindi na ako magpapaliguy-ligoy pa. Miss Jung, I want you to be Mr. Park's tutor."

"P-po? Tutor?"

"Yes. Don't worry, I'll give you insentive for this. Okay?"

"Eh kasi po.." hindi kaya makaapekto 'to sa mga gig ko? Tsaka yamot ako sa lalaking 'to e. Napatingin ako sa kanya at nagulat akong nakatingin din siya sa akin.

"I'll be the one who will give the schedule of tutoring. I have to go." sabi ni Chanyeol at tuluyan nang umalis.

Kaya ko bang tiisin ang ugali ng damuhong 'yon?