Sing For You [EDITING]

Sing for you XX (Part 1)

Twin

Lorraine's POV

"Oh my gosh! We must go shopping na after school!"

"I know right? I'm so excited!"

"Saba ayain ako ni Jungkook na maging date niya!"

"Sorry girls but ako ang magiging partner niya."

Automatic namang napakunot ang noo ko sa mga narinig ko the moment I stepped in on the campus. Anong meron? Anong date?

Naramdaman ko namang may umakbay sa akin kaya agad ko siyang nilingon.

"Hi, beautiful." Nakangising bati sa akin ni Jungkook. I rolled my eyeballs as I tried to loosen his grip on my shoulder.

"Tigil-tigilan mo ako sa mga kalokohan mo, Jeon Jungkook. Ano ba? Bitaw nga! Baka katayin ako ng mga babae mo." Usal ko habang pasimpleng tinuro ang mga babaeng nag-uusap kanina na ngayon ay nakatingin ng masama sa akin.

He pouted. "You know what? You're hurting my feelings. Babae ko? Anong tingin mo sa akin? Babaero?" he acted like he is in pain. With matching action pa ha? Bakit hindi nalang siya mag-artista no?

"Oo. Bakit aangal ka?" natawawang sagot ko.

"Hi, Jungkook!" A flirty voice called our attention. Pasimple nila akong tinulak at pinalibutan agad siya ng limang babae.

"Please be my date!"

"No! Ako! Please be with me, Jungkook!"

"Shut up girls. Jungkook, ako ang pipiliin mo diba?"

Gusto kong matawa ng malakas sa mga babaeng to. How pathetic. Tinapunan ko ng tingin si Jungkook na ngayon ay nagkakamot ng ulo while smiling awkwardly.

"Girls, thank you for inviting me though. I appreciate it. But... I already reserved myself to someone." Jungkook stated politely.

Tiningala ko siya at nakita kong nakatingin siya sa akin habang nakangiti. I felt my cheeks heated up and immediately avoid his gaze run. What was that, Lory?

Napansin kong pinagkukumpulan ng mga estudyante ang bulletin board. Ano ba talaga ang meron? Lumapit ako sa mga nagkakagulong estudyante at pilit kong isiniksik ang sarili ko. Naramdaman kong may tumulak sa akin dahilan para mabangga at tumama ang mukha ko sa likuran ng lalaking nasa harap ko.

"Aray! H-hala! Sorry po!" Paghingi ko ng dispensa habang hinihimas ko ang ilong ko.

"Tss." Tiningala ko ang lalaking nabangga ko at laking gulat ko na si Chanyeol pala yun.

Hinigit niya ang kamay ko at hinila palabas sa mga nagkakagulong estudyante. Naman e! Hindi ko pa nga nakikita kung ano yung pinagkakaguluhan nila dun. Handa ko na sana siyang bulyawan ng maunahan niya akong makapagsalita.

"Are you planning to hurt yourself? Can't you see that there are tons of students yet you're pushing yourself to them? Stupid woman." Yamot na usal niya.

At this moment, I got tongue tied. I'm lost with words. I don't know how to react. Despite of his last statement, my heart flattered. Since when this Park freaking Chanyeol cared for a nerd like me?

"Lory?" Agad akong lumingon ng marinig ko ang boses ni Nami.

"Uy, Nami!— at uh, Baekhyun." Ngumiti silang pareho at napatingin sa higanteng bakulaw na nakatayo sa likod ko habang nakakunot ang noo.

"Hey, bro!" Masayang bati ni Baekhyun kay Chanyeol.

Oo nga pala magkabanda pala sila sa Labyrinth. Chanyeol nodded his head wearing his usual stern face in response.