~1 Hafta Sonra~
Uyandığımda saat 05.25'i gösteriyordu. Yanımda uyuyan sevgilimi uyandırmamaya gayret ederek yataktan kalktım. Yavaş yavaş giyinip Ece'nin yanına oturdum ve dudağından minicik öptüm. Uyanacak gibi olsa da uyanmadı. İşe gittikten sonra onu ararım diye düşündüm ve sessizce evden çıktım. İşten önce eve uğramam gerekiyordu. Eve gelip duş aldım ve her zaman giydiklerimin aksine biraz daha rahat şeyler giyindim. Saçlarım duştan sonra çok doğal görünüyordu ve hoşuma gitmişti. Çok fazla uğraşmadan evden çıktım.
Saatler su gibi akıyordu. Yine artık resmen ailemden çok gördüğüm insanlarla birlikte dakikalar geçiriyordum. Son hastamın kim olduğunu öğrendiğimde içimde çok değişik ve anlam veremediğim bir his uyandı. 1 hafta boyunca bakışlarını ve sorunun ne olabileceğini düşünmüştüm. Belki de bugün konuşurdu ve bu ihtimal beni heveslendiriyordu. Biraz rahat ve samimi bir ortam oluşsun diye konuşmasına yardımcı olacağını düşünerek onu içeri kabul etmeden önce koltuğumu masamın arkasından çekip onun oturacağı koltuğun karşısına yaklaştırdım. Ve sekreterime onu içeri almasını söyledim.
İçeri girdiğinde koltuğun yakınlığını fark edip şaşırdı ve tereddüt ederek oturdu. Samimi olmaya çalışarak "Hoş geldin Cansu" dedim. Ama kız geçen haftakinden farksızdı. "Bence bugün artık bir yerden başlamalıyız değil mi?" diye şansımı tekrar denedim. Susuyordu. Konuşmayacaksa neden geldiğini sormaya ve beni korkuttuğunu söylemeye hazırlanırken dudaklarında bir kıpırtı fark ettim. "Sigara içebilir miyim" dedi sakince. O an o kadar şaşırmıştım ki bi kaç saniye cevap veremedim. En son "Tabii ki" diye yanıtladım basit sorusunu. Asla odamda sigara içmezdim ve içirmezdim. Ama o istemişti reddedemezdim. Yavaş yavaş açılıyordu.
Sakince -gözlerini benden ayırmadan- ceketinin cebinden sigarasıyla çakmağını çıkardı. Paketten bir tane çıkarıp dudaklarının arasına yerleştirdi ve yakarken bir saniyeliğine gözlerini benden ayırdı. Sonra tekrar bana baktı. Sigarasından uzun bir nefes çekti içine ve yavaş yavaş üfledi dumanını. Gözlerini ayırmıyor, gözümün içine bakıyordu. Ben de ona dalıp gitmiştim. Hafiften kendime geldim. Masamdaki boş fincanı önündeki sehpaya uzattım. Biriken külleri içine döktü ve sonra yine önceki gibi bakmaya devam etti.
O sigarasını içerken -aslında gözümün içine içine bakarken- ben sesinin ne kadar hoş olduğunu düşünüyordum. Onu incelemeye başladım. Saçları geçen haftakinin aksine bu hafta düzdü. Geçen hafta uçlarını kıvırmıştı ve şu anki boyutuna bakınca önceden küt kestirdiğini düşündüğüm saçlarını çok önceden küt kestirmişti. Geçen hafta dudaklarında koyu renk ruj vardı ama bugün daha sade görünüyordu. Gözleri ve saçları kahveydi ama saçları daha açıktı. Üzerinde gri ince bir kazakla siyah pilot ceket vardı. Altına kot pantolon giymişti. O sırada fiziği dikkatimi çekti. Benden zayıftı ama uçurumlar kadar fark yoktu. Ve sanırım benden kısaydı da. O an yaşını merak ettim. Ben böyle düşüncelere dalmışken o oturduğu yerden doğruldunda kendime geldim.
Ayağa kalktığında ne olduğunu anlamayarak yüzüne baktım. Seans saati bitmişti. Ben de ayağa kalktım. Birbirimizin gözlerine bakıyorduk. En sonunda arkasını döndü bir kaç adım ilerledi ve sakince kapıdan çıkıp gitti. Ben de tekrar oturup bu sefer de onun az önce oturduğu boş koltuğa bakıyordum. Neler oluyordu anlam veremiyordum. Neden bu kadar ilgimi çekiyordu ki sıradan bir insandı işte. Beni bu kadar ilgilendirmemeliydi.
Hiçbir şeye dokunmadan Cenk'in -ağabeyim- yanına gittim. Bu akşam birlikte yemek yiyecektik. Kapıyı tıklayıp içeri girdim.
"Çıkıyoruz değil mi Cenk?"
"Çıkıyoruz güzelim biraz işim var bekleyebilir misin?"
Sorusuna içeri girip sessizce koltuğa oturarak yanıt verdim. O işlerini halletmeye çalışırken ben de kullandığım bütün sosyal medya hesaplarına girip arama bölümlerini açtım. Aradığım ismi ben de sonradan fark ettim ve bu beni şaşırıyordu.
"Cansu Gültekin"
