PARİS'TE MUCİZE

18.BÖLÜM

Yataktan kalktım.Kapıya doğru yaklaştım.Kim gelicekti,kimseyi beklemiyordum ki."Kim o".

"Oda servisi"bu ses tabi ya hemen kapıyı açtım ve de Jack'in boynuna atladım.

-Ne işin var senin burada.

-Geldiğime sevinmedin galiba.

-Saçmalama ama telefonda hiç bahsetmedin.

-Zaten o telefondan sonra hemen yer ayırtıp geldim,merak ediyorum ne yapayım yani.

-Lisa,ama o..o neden gelmedi çok üzülmüştür.

-Merak etme haftasonu gelicek.Lanet olsun söylememem lazımdı.Neyse haberin yokmuş gibi davranırsın artık.Bu arada karnın aç diye düşündüm köşede bir pizzacı gördüm ee bizim geleneksel yemeğimiz o hemen aldım 2 büyük boy.dedi gülerek.

Onun geldiğine çok sevinmiştim tektim burada,pizzayı genellikle evde kimse olmayınca ben lisa o sipariş eder yerdik yemek yapmaya üşenirdik lisa ile ben, bu yüzden hep bizimle dalga geçerdi Jack "sizinle evlenen adam yandı,hiç mi yemek yapamaz bu beceriksizler" diyip sızlanırdı,ama biz yine de yapmazdık o yüzden pizza geleneksel yemeğimiz olmuştu bizim.

Karşısına geçip oturdum.Gülüyordu,gülüyordum.İyi ki gelmişti.İyi ki yanımdaydı.Ben yokken neler yaptığını sordum,her zamanki gibi okul ev bir dakika okuldan nasıl izin almıştı bu manyak

-Okuldan nasıl izin aldın.

-Dedim ki,Molly'nin acil kan'a ihitiyacı varmış bana izin verin gelmedğim günleri yazmayın lütfen.dedim.Onlarda zaten sen anneni kaybettin diye herşeyi yapmak istiyorlar tabi tabi diyip izin verdiler.

Bizim okula gitmediğimiz zaman endişelenmemizin nedeni devamsızlıklarımız sınırdaydı o yüzden ne yapıyorsak sağlam adım atmamız lazımdı,eve döndüğümde okuldaki sınavları nasıl vereceğimi bile bilmiyordum.Bunları düşününce iştahım kaçtı.Pizza'yı bıraktım.Jack beni dikkatlice süzdü.

-Bir şey var ve ben bunu bilmiyorum hemen söyle.

-Yok birşey sadece eve döndüğüm zaman sınavları nasıl vereceğimi düşünüyorum.

-Merak etme Lisa sana yardımcı olur.Hadi şimdi ye şu pizzayı yoksa ben yiyeceğim,küçük bir çocuğa yemek yedirmek için bahaneler uyduran kişiler gibi oldum şu an,Nora ye şu pizzayı.

Güldüm,keşke okul derdimiz falan olmasaydı.Aslında bu son yılımızdı ama keşke 1 yıl daha büyük olsaydık üniversite sanıldığı gibi kolayda değil yani.Pizzayı bitirdikten sonra gözlerim kapanmaya başladı.Jack'te kanepeleri birleştirmiş kendisine dolap'taki yedek battaniyeleri üstüne almıştı.Pizzalar orta yerdeydi,ama kaldıracak halim bile yoktu.Yarın sabah kaldırırdım.Sorun olmaz diyip yatağıma uzandım.Ve uyumaya başladım.